امیدواری به نهایی شدن "نقشه راه" مذاکره با طالبان

این مشورت‌ها بخشی از تلاش‌های تازه برای یافتن یک راه حل در منازعه 15 ساله افغانستان از طریق مذاکره است؛ منازعه‌ای که از میان غیرنظامیان هزاران قربانی گرفته و اقتصاد افغانستان را فلج کرده است.

سرتاج عزیز، مشاور امنیت ملی نخست وزیر پاکستان در سخنان افتتاحیه خود در این نشست گروه چهارگانه در اسلام آباد ابراز امیدواری کرد که بتوانند "نقشه راه" را نهایی کنند تا زمینه مذاکرات مستقیم میان حکومت افغانستان و گروه‌های طالبان فراهم شود.

سرتاج عزیز گفت: «ما مطمین هستیم که این پروسه منتج به کاهش قابل ملاحظه خشونت‌ها (در افغانستان) خواهد شد... ما باید همه تلاش‌ها و انرژی مان را به کار ببندیم تا این پروسه ادامه یابد.»

پروسه مذاکره با طالبان سال گذشته بعد از آن مختل شد که واضح شد ملا محمد عمر رهبر قبلی طالبان حدود دو سال قبل وفات کرده است. نشر این خبر منجر به اختلاف‌هایی در درون این گروه شد.

"برنامه سه مرحله ای"

روزنامه پاکستانی "دان" به نقل از منابعی از یک برنامه سه مرحله‌ای در مذاکرات صلح با طالبان خبر داده است. براساس گزارش این روزنامه، در مرحله نخست باید مشخص شود که کدام گروه‌های طالبان مایل به گفتگو هستند. در مرحله دوم تا اواخر ماه مارچ قرار است تصمیم گرفته شود که مذاکرات به چه شکلی صورت بگیرد و در مرحله سوم، قرار است حکومت افغانستان "در ماه اپریل" دعوت به مذاکرات را صادر کند.

گروه طالبان در ماه جنوری پیش شرط‌های خود برای مذاکرات صلح را اعلام کرد که شامل حذف نام اعضای آن از لیست سیاه سازمان ملل متحد، به رسمیت شناسی دفتر سیاسی‌اش در قطر و رهایی زندانیان سیاسی این گروه می‌شود.

برخی ناظران در مورد رسیدگی به این پیش‌شرط‌ها به دیده شک نگریسته و همچنین تردیدهایی در این رابطه نیز وجود دارد که آیا دسته‌های مختلف طالبان که برای به دست آوردن رهبری این گروه باهم می‌جنگند، مایل به پیوستن به مذاکرات صلح خواهند بود یا نه.

عبدالله عبدالله، رئیس اجرایی حکومت وحدت ملی افغانستان هفته گذشته در دهلی جدید به خبرگزاری رویترز گفت که انتظار دارد دست کم بخش‌هایی از طالبان در ظرف شش ماه آینده حاضر به گفتگوهای صلح شوند.

عبدالله بدون این که جزئیات بیشتری بدهد، گفت: «گروه‌هایی در داخل طالبان وجود خواهند داشت که آماده مذاکره بوده و می خواهند از خشونت دست بکشند.»

رئیس اجرایی حکومت وحدت ملی افزود که چهار کشور شامل در این مذاکرات در این رابطه نیز بحث می‌کنند که وقتی برخی گروه‌های طالبان حاضر به گفتگو شوند، این مذاکرات در کجا برگزار شود و به مشکل گروه‌هایی که به این جلسات نمی‌پیوندند چگونه رسیدگی صورت گیرد.