کنفرانس در مورد آزادی دین
۱۳۹۵ شهریور ۲۵, پنجشنبه
در آلمان حجاب کامل صورت زنان مسلمان بحث برانگیز شده است. آیا پوشیدن نقاب و برقع در زندگی عامه در آلمان منع قرار داده شود؟ چنین ممنوعیتی چه سودی ببار خواهد آورد؟ آیا با آن روند ادغام اجتماعی تقویت خواهد شد و یا اینکه منع برقع و نقاب تنها نقش یک داروی آرام کننده برای مردمانی را خواهد داشت که با درنظرداشت هجوم صدها هزار پناهجو - بیشتر مسلمانان - خود را ناراحت احساس می کنند؟
انگلا مرکل صدراعظم آلمان در این کنفرانس از خویشتن داری در این بحث یادآوری کرد و گفت: «ولو برخی از رفتار ها با انگیزۀ مذهبی برای ما عجیب و بیگانه باشد، ما باید ارزش بلند آزادی دین را همواره مد نظر داشته باشیم.» مرکل افزود که آزادی دین، یکجا با آزادی های دیگری که در قانون اساسی درج اند، هستۀ آنچه را می سازد که مشخصۀ کشور ما بوده و برای ما عزیز و ارزنده است.
به قول مرکل این مسأله در مورد طرز پوشیدن لباس نیز صدق می کند. صدراعظم آلمان یادآور شد که «حقوق آزادی همچنان آزادی دگرگونه بودن را، نسبت به آنچه اکثریت جامعه آرزو دارد، نیز تضمین می کند.» مرکل گفت هرچند خودش «حجاب کامل صورت زنان را مانع بزرگی بر سر راه ادغام اجتماعی» می داند، اما محدودیت ها در این زمینه تنها در صورتی می تواند وضع گردد که با آن به حقوق اساسی،به طور مثال حقوق دیگران و یا اصل بیطرفی دولت در قبال ادیان، لطمه وارد شود. از همین رو او روی اتخاذ تدابیر مشخص و دقیق برای ساحاتی شد که در آنها حجاب کامل صورت (برقع) گنجایش ندارد، طور مثال اشتغال در نهاد های خدمات عامه و یا حضور در برابر محکمه ها.
فشار به جای آزادی
حق آزادی دین در سطح بین المللی در وضعیت خوبی نیست، با آنکه ۱۷۰ کشور جهان منشور حقوق بشر سازمان ملل متحد در این زمینه را به تصویب رسانده اند. در مادۀ ۱۸ این منشور آمده است: «این حق، آزادی تغییر دین و یا عقیده یک فرد را دربر دارد، همچنان آزادیی را که هر فرد بتواند به دین و جهان بینی خود، به تنهایی و یا مشارکت با دیگران، به طور عمومی و یا خصوصی، از طریق آموزش، اجرای مناسک، عبادت و رسوم پابند بماند.»
فولکر کاودر رئیس جناح ائتلافی احزاب دموکرات مسیحی و سوسیال مسیحی در پارلمان آلمان در این کنفرانس گفت: «در گذشته معمولاً آزادی دین از سوی حکومت ها، یعنی از جانب سیاسی متأثر بود. اما امروز این آزادی اولتر از همه در آن کشور هایی به شدت و به گونۀ خشونت آمیز محدود ساخته می شود که دولت در آن ها دیگر قدرت ندارد و یا هم آماده نیست که از آزادی دین دفاع کند.» به قول کاودر این مسأله در مورد برخی از کشور های افریقایی و آسیایی صدق می کند.
کاودر عضو شبکۀ مستقلی است که دو سال پیش به نام "هیئت بین المللی پارلمانی برای آزادی دین و عقیده" در اسلو پایتخت ناروی تأسیس گردید. نمایندگان یهودی، بودایی، هندو، مسلمان، ایزدی ها و مسیحیان از همه فرقه ها در این شبکه گردهم آمده اند. این هیئت شامل ۱۰۰ نمایندۀ پارلمان از تقریباً ۸۰ کشور جهان است. آنها نامه های هشدار دهنده به حکومت ها می فرستند و به کشور های سفر می کنند که در آنها آزادی دین و عقیده با خطر مواجه است. دومین کنفرانس بین المللی این شبکه اکنون در برلین پایتخت آلمان برگزار گردید.