جوانان افغان «تپه اسکاد» را به تپه صلح تغییر دادند

غلام عباس فرزامی، عضو 19 ساله این گروه از جوانان گفت: «این تپه اسکاد است. از همین جا بود که راکت شلیک می شد و شهر ما را به ویرانه تبدیل کرد. اما ما خواستیم که با نهال شانی این تپه را "تپه صلح" نامگذاری کنیم».

فرزامی این سخنان را در حالی ابراز می کرد که نخستین نهال را در این تپه مشرف بر قصر نیمه ویران دارالامان غرس می نمود. قصر دارالامان دیگر نماد ویرانی های جنگ در کابل است که از دور نمایان می باشد.

او افزود: «باور کنید، وقتی که نخستین نهال را غرس کردم، بسیار خوشحال، هیجان زده و مفتخر بودم. امروز بهترین روز زندگی ام است زیرا با این اقدام هرچند کوچک در راه سرسبزی و صلح در وطنم سهم می گیرم».

بقایای راکت های اسکاد که از زمان اشغال افغانستان توسط قشون سرخ (1979 تا 1989) باقی مانده است، در اطراف این تپه دیده می شوند. هنوز در این کوه ماین های فرش شده از زمان گذشته وجود دارد. فقط بخش هایی از این تپه از وجود ماین پاک سازی شده و با سنگ های سفید نشانه گذاری شده است.

با آغاز فصل بهار، برف قله های کوه آب می شود و درخت ها شکوفه می کنند، اما بهار در افغانستان همچنان آغاز فصل جنگ است. هرچند جوان های افغان در تلاش اند که با فصل بهار یکی از نمادهای خشونت را به "تپه صلح" تغییر نام دهند، اما طالبان تازه اعلام کرده اند که حملات بهاری خود را آغاز می کنند.

با نزدیک شدن به خروج نیروهای نظامی بین المللی تا اخیر سال آینده میلادی، خوشبینی ها نسبت به تامین صلح در این کشور کمرنگ تر می شود. اما اعضای گروه "صدای افغان" که خود را "تغییردهنده" معرفی می کنند، بدیل دیگری برای کشورشان دارند.

وحید حبیبی، دانشجوی 19 ساله از ولایت فراه که از این تپه دیدن می کرد، گفت: «از این تپه در جریان جنگ ها برای شلیک راکت و قتل مردم استفاده می شد، و حالا ما این را به "تپه صلح" تبدیل کرده ایم و به مردم یادآور می شویم که ما به عنوان نسل جدید، صلح می خواهیم».

در جریان جنگ ها از سال 1992 تا 1996 اکثر بخش های کابل تخریب و با خاک یکسان شدند. این جنگ زمانی پایان یافت که طالبان قدرت را در کابل به دست گرفتند.

با شروع بهار، روزهای جمعه شماری از خانواده ها برای تفریح به این تپه می روند. برای بعضی ها هنوز این تپه خاطرات جنگ را زنده می کند. انجنیر عبدالله که همراه با پنج عضو خانواده اش در این تپه نشسته است، می گوید: «وقتی از این جا راکت شلیک می کردند، انفجار آن کل منطقه را روشن می کرد. مردم فکر می کردند که رعد و برق است. اما حالا از هوای تازه اینجا لذت می برم».

سربازان افغان حالا این تپه را محافظت می کنند تا غاصبان زمین در آنجا خودسرانه خانه نسازند و همچنان به مردم در مورد خطرات ماین هشدار می دهند. یکی از سربازان می گوید: «این منطقه هنوز ماین فرش است. ما به خانواده ها می گوییم که در اطراف اینجا بازی نکنند، اما آنها به ما گوش نمی دهند».

جوانان افغان از این اقدام شان خوشحال اند و تصویرهایی از نهال شانی در این تپه را در شبکه های اجتماعی منتشر کرده اند. مهربانو، دختر 18 ساله، هنگام بیل زدن برای غرس یک نهال، می گوید: «ما اینجا می خواهیم نشان بدهیم که هر افغان برای کشور صلح می خواهد. می دانیم که این مشکل است، اما باید بیشترین تلاش خود را به خرج دهیم. امروز بسیار احساس افتخار دارم».