1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

آخرین یهودی افغان به فکر مهاجرت و ترک وطن است

۱۴۰۰ اردیبهشت ۹, پنجشنبه

آخرین یهودی افغان برای دهه ها نمی خواست ترک وطن و مهاجرت کند و در شرایطی دشوار در افغانستان ماند؛ اما حالا از بازگشت مجدد طالبان به قدرت هراس دارد و به فکر مهاجرت می باشد.

https://p.dw.com/p/3skBi
Afghanistan Kabul | Jude Zebulon Simentov
عکس: WAKIL KOHSAR/AFP

زبلون سیمنتوف، آخرین افغان یهودی که یورش قشون سرخ شوروی سابق، جنگ داخلی مرگبار و رژیم خشن طالبان را در افغانستان تجربه کرده و در این کشور مانده است، حالا آماده است که در صورت بازگشت مجدد طالبان، با وطنش خداحافظی کند.

او به خبرگزاری فرانسه گفت: «چرا باید بمانم؟ آنها (طالبان) مرا کافر می‌خوانند.»

وی که در یگانه کنیسه باقی مانده یهودیان در کابل پایتخت افغانستان زندگی می‌کند، افزود: «من آخرین و یگانه یهودی در افغانستان هستم... اوضاع می‌تواند برایم وحشتناک شود. تصمیم گرفته ام که اگر طالبان برگردند، به اسرائیل می‌روم.»

امضای توافقنامه ایالات متحده امریکا با شورشیان، اعلام خروج همه نیروهای امریکایی و ناتو تا ماه سپتمبر سال جاری میلادی و مذاکرات صلح میان حکومت افغانستان و طالبان باعث شده که آخرین یهودی افغان در تصمیم خود برای ماندن در کشورش که برای چند دهه بر آن پایند بود، تجدیدنظر کند.

سیمنتوف که در دهه ۱۹۵۰ در شهر هرات در غرب افغانستان به دنیا آمده، در جریان هجوم قشون شوروی سابق در اوایل ۱۹۸۰ به کابل نقل مکان کرد؛ چراکه آنجا کماکان باثبات تر بود.  

یهودیان بیش از ۲۵۰۰ سال در افغانستان زندگی کردند و جمعیت شان به ده ها هزار نفر می رسید که اکثریت شان در شهر هرات ساکن بودند. چهار کنیسه هنوز هم در هرات پابرجا مانده اند که شاهدی بر حضور باستانی این اجتماع در افغانستان می‌باشد.

یگانه و آخرین یهودی افغان: اگر طالبان برگردند، به اسرائیل مهاجرت می‌کنم
یگانه و آخرین یهودی افغان: اگر طالبان برگردند، به اسرائیل مهاجرت می‌کنمعکس: WAKIL KOHSAR/AFP

همه یهودیان در قرن ۱۹ افغانستان را ترک کرده و بیشترشان در اسرائیل مسکن گزین شدند؛ اما سیمنتوف در وطنش ماند و به آخرین گواهی وجود این اقلیت دینی در افغانستان تبدیل شد. در دهه‌های گذشته همه اقارب و نزدیکان وی به شمول خانم و دو دخترش نیز افغانستان را ترک کردند.

او که لباس محلی افغانستان (پیراهن و تنبان) به تن دارد و کلاه یهودی کیپا می‌پوشد، سال‌های قبل از هجوم قشون سرخ شوروی سابق به افغانستان را به عنوان بهترین روزهای وطنش به یاد می‌آورد: «در آن زمان پیروان همه ادیان و مذاهب در افغانستان آزادی کامل داشتند.»

او با اینکه دشواری‌ها و تبعیض زیادی را تجربه کرده، با آنهم خودش را "یک افغان با افتخار" می‌خواند. تلخ‌ترین خاطره‌اش در دوران حاکمیت طالبان از سال‌های ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ ثبت خاطره‌اش شده که اسلامگرایان افراطی بر وی فشار می‌آرودند تا او را مجبور به تغییر دین کنند: «رژیم نامطبوع طالبان چندین بار زندانی‌ام کرد.»

او می‌گوید که در یکی از رویدادها، طالبان به کنیسه‌ای که محرابش به رنگ سفید نقاشی شده بود هجوم بردند. کتاب‌های که به زبان عبری بودند را پاره کردند، منورا را شکستند و تورات عتیقه‌ای را با خود بردند. سیمنتوف هنوز از آن حادثه عصبانی است: «طالبان گفتند که اینجا امارت اسلامی است و یهودیان حقی در این کشور ندارند.»    

اما با آنهم او در آن زمان نخواست وطنش را ترک کند. او در حالی که به زمین کنیسه بوسه می‌زد، گفت: «من ماندم و دین موسی را اینجا مفتخر ساختم.»

سیمنتوف: اگر من نمی‌بودم، تا حالا این کنیسه چندین بار فروخته می‌شد
سیمنتوف: اگر من نمی‌بودم، تا حالا این کنیسه چندین بار فروخته می‌شدعکس: WAKIL KOHSAR/AFP

او هنوز هم "روش هاشانه" سال نو یهودی و جشن "یوم کیپور" را در کنیسه تجلیل می‌کند؛ گاهی دوستان مسلمانش نیز او را همراهی می‌کنند تا تنها نباشد. وی که لنگان لنگان در محل اقامتش در کنیسه قدم می‌زد، افزود: «اگر من اینجا نبودم، تا حالا بارها این کنیسه را می‌فروختند.»

آخرین یهودی افغان که دور از خانواده و دوستانش زندگی می‌کند، غذایش را خودش را روی اجاق گازی می‌پزد که روی فرش سرخ اتاقش گذاشته شده است. در گوشه‌ای از اتاق چند کتاب و عکس‌های دخترانش روی یک میز قرار گرفته اند.

او گفت وقتی طالبان در سال ۲۰۰۱ از افغانستان رانده شدند، فکر می‌کرد وضع کشورش خوب می‌شود: «فکر می‌کردم اروپایی‌ها و امریکایی ‌ا این کشور را می‌سازند...اما چنین نشد.»    

 همسایه هایش از اینکه آخرین یهودی هم افغانستان را ترک کند، ناراحت می‌شوند. شاکر عزیزی، مسلمانی که در برابر کنیسه دکان خوراکه فروشی دارد گفت: «او مرد خوبی است. ۲۰ سال است که مشتری من است. اگر برود، جایش خالی خواهد بود و دلمان برایش تنگ می‌شود.»    

اما سیمنتوف نگران است که اگر بماند، آینده‌اش چه خواهد شد؟ او اضافه کرد: «طالبان هنوز همان کسانی هستند که ۲۱ سال پیش بودند. من اعتمادم به آینده افغانستان را از دست دادم...اینجا دیگر جای زندگی کردن نیست.»

از آغاز مذاکرات صلح با شورشیان طالبان و مخصوصا پس از اعلام خروج نیروهای خارجی از افغانستان، خشونت‌ها در این کشور بالا گرفته و وضع برای همه اقلیت‌های دینی و مذهبی دشوارتر شده است. نه تنها طالبان، بلکه دیگر گروه های اسلامگرای افراطی و تروریستان داعش نیز بر اقلیت‌های دینی و مذهبی حمله می‌کنند.

اخیرا شماری از سیک‌ها و هندوهای افغانستان در پی حملات مرگباری که برآنان صورت گرفت، به صورت دسته جمعی وطن شان را ترک کرده و به هندوستان مهاجر شدند. نه تنها اقلیت‌های دینی، بلکه اقلیت های مذهبی مسلمان نیز مورد حمله قرار می‌گیرند.

rsh/af (AFP)

این گزارش ابتدا در رسانه همکار ما اینفومایگرانتس نشر شده است.