Το στρες της Μέρκελ με τον Πούτιν

«Όταν ίσως κάποτε η Α. Μέρκελ γράψει απομνημονεύματα, είναι μάλλον απίθανο να περιγράψει τι συζητούσε επί ώρες με τον πρόεδρο Πούτιν πρόσφατα στο Μιλάνο και το Σαββατοκύριακο στην Αυστραλία, παρατηρεί η Berliner Zeitung σε σχόλιο με τίτλο «Η απογοήτευση της Α. Μέρκελ» προσθέτοντας: «Θεωρείται ωστόσο βέβαιο ότι δεν προέκυψαν απτά αποτελέσματα για την εκτόνωση της κρίσης στην Ουκρανία. Η ομιλία της στο Ινστιτούτο Διεθνούς Πολιτικής Lowy στο Σύδνεϋ με την ανοιχτή πια κριτική στο Κρεμλίνο, σχετίζεται πιθανότατα με την απογοήτευσή της. Όταν η Άγκελα Μέρκελ προειδοποιεί ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν δεν αποκλείεται να επιδιώξει αποσταθεροποίηση σε Μολδαβία, Γεωργία και Σερβία ή στα δυτικά Βαλκάνια, έχουμε να κάνουμε με πολύ περισσότερα από μια απλή υπόθεση. Μπορεί να θεωρήσουμε δεδομένο ότι αυτό το σενάριο έπαιξε ρόλο στις κατ΄ ιδίαν συζητήσεις των δύο ηγετών».

H επιστροφή της ρωσικής αυτοκρατορίας;

«Για τον ρώσο πρόεδρο είναι πλέον μάλλον αδιάφορο τι σκέπτεται ο δυτικός κόσμος για το πρόσωπό του και μια σειρά άλλα ζητήματα, σημειώνει η εφημερίδα Die Welt. Ο στόχος του Βλαντιμίρ Πούτιν είναι ξεκάθαρος. Τον Δεκέμβριο του 2016 συμπληρώνονται 25 χρόνια από το τέλος της Σοβιετικής Ένωσης, ενώ λίγο αργότερα ακολουθεί η 100η επέτειος της Οκτωβριανής Επανάστασης. Το 2017 είναι ο τελευταίος χρόνος της τρίτης προεδρικής θητείας του και ο Βλαντιμίρ Πούτιν δεν θέλει απλά να είναι θεατής μιας παρέλασης μνήμης, αλλά μιας παρέλασης νίκης. Είναι σαφές ότι δεν επιδιώκει την επιστροφή του κομμουνισμού. Αλλά το όνειδος του 1991 με την κατάρρευση της ρωσικής αυτοκρατορίας και τη δημιουργία πολλών κυρίαρχων κρατών, φιλοδοξεί να το εξαλείψει. Στο ξεκίνημα του προεκλογικού αγώνα για την τέταρτη προεδρία θα πρέπει να βρίσκεται το μήνυμα ότι η Ρωσία ως παγκόσμια δύναμη έχει επανενωθεί».

H μετανάστευση πλήττει την αξιοπιστία της ΕΕ

«Η δανέζικη εφημερίδα Jullands-Posten αναφέρεται στη διαχείριση του προβλήματος της παράνομης μετανάστευσης από τους ευρωπαίους: «Η ΕΕ δεν μπορεί να αποποιηθεί έτσι απλά την ευθύνη, όταν μόλις το 2014 περισσότεροι από 3.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στην προσπάθεια να διασχίσουν τη Μεσόγειο. Όταν έχουμε να κάνουμε με ζήτημα ζωής και θανάτου και η μια χώρα μεταθέτει την ευθύνη στην άλλη ή θεσμοί για την μετανάστευση μεταθέτουν την ευθύνη στις αστυνομικές αρχές, τότε η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη στερείται περιερχομένου. Θα πρέπει να αναρωτηθούμε τι είναι πραγματικά η ΕΕ. Όπως και να έχει όμως, πλήττεται η αξιοπιστία μιας Ένωσης που διατείνεται ότι στηρίζεται σε αξίες όταν υπερασπίζεται παντού αλλού ανθρώπινα δικαιώματα και διεθνείς κανόνες, εκτός από το ζήτημα της παράνομης μετανάστευσης», καταλήγει η δανέζικη εφημερίδα.

Στέφανος Γεωργακόπουλος