Το Έλις Άιλαντ της Ευρωπαϊκής Ένωσης
3 Νοεμβρίου 2016
Με δυο αφορμές ένα άρθρο για την κατάσταση στα ελληνικά κέντρα υποδοχής προσφύγων στην εφημερίδα Stuttgarter Nachrichten. Πρώτη αφορμή το πρόσφατο δημοσίευμα του περιοδικού Spiegel που επικαλούμενο κοινοτικό έγγραφο υποστήριξε ότι τα κράτη-μέλη της ΕΕ δεν θέλουν να στέλνουν ειδικούς στα ελληνικά νησιά, επειδή θεωρούν εκεί την κατάσταση επισφαλή. Δεύτερη αφορμή μια συζήτηση του αναπληρωτή υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννη Μουζάλα με δημοσιογράφους στην Αθήνα.
Εκτός από τα χιλιοειπωμένα για τα υπερπλήρη hotspot στα ελληνικά νησιά και τις καθυστερήσεις στην επεξεργασία των αιτήσεων για πολιτικό άσυλο, η Stuttgarter Nachrichten στρέφει την προσοχή και στους ελληνικούς φόβους:
«Οι σύμβουλοι σε ζητήματα ασύλου, οι ελληνικές αρχές και οι κάτοικοι των νησιών είναι στο μεταξύ απελπισμένοι. ‘Ό, τι και να κάνουμε είναι λάθος και μας γκρινιάζουν', λέει ένας υπάλληλος. ‘Όταν επαναπροωθούμε γρήγορα τους ανθρώπους στην Τουρκία βάσει της συμφωνίας ΕΕ και Άγκυρας, μας λένε ότι δεν ελέγξαμε προσεκτικά την αίτηση ασύλου. Όταν η διαδικασία διαρκεί περισσότερο, μας λένε ότι δεν έχουμε τον έλεγχο της κατάστασης.'»
«Ο Γιάννης Μουζάλας προειδοποιεί ότι λόγω της κατάστασης στα νησιά η διάθεση των κατοίκων μπορεί ανά πάσα στιγμή να ανατραπεί. Μέχρι σήμερα οι Έλληνες υποδέχονταν θετικά τους πρόσφυγες. ‘Σιγά-σιγά όμως ξυπνά ο φόβος μήπως τα νησιά μας γίνουν το Έλις Άιλαντ της ΕΕ', επισημαίνει ο Μουζάλας. Το Έλις Άιλαντ, μια νησίδα έξω από τη Νέα Υόρκη, ήταν για δεκαετίες το κέντρο υποδοχής των μεταναστών στις ΗΠΑ. Γι' αυτό και ο Έλληνας υπουργός επαναλαμβάνει κάθε τόσο ότι πρέπει επιτέλους να αρχίσει η κατανομή των προσφύγων και στα άλλα κράτη-μέλη, με ελάχιστη επιτυχία μέχρι σήμερα.»
«Πακέτο all inclusive για τη Fraport»;
Στη διαδικτυακή του έκδοση το οικονομικό περιοδικό WirtschaftsWoche δημοσιεύει έρευνα για τους όρους παραχώρησης 14 ελληνικών περιφερειακών αεροδρομίων, με πρώτο αυτό της Θεσσαλονίκης, στη γερμανική εταιρεία Fraport. Αφορμή είναι η κριτική που συνεχίζουν να ασκούν στη συμφωνία παραχώρησης τόσο τα ελληνικά συνδικάτα, όσο και το γερμανικό κόμμα της Αριστεράς.
«Η συμφωνία, τμήματα της οποίας έχει στη διάθεσή της η WirtschaftsWoche, μοιράζει εντελώς άνισα τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα. Η Fraport και οι μέτοχοί της, για παράδειγμα το ομόσπονδο κρατίδιο της Έσσης, μπορούν να χαίρονται γι' αυτή την επένδυση που είναι σχεδόν χωρίς ρίσκο. Κι αυτό έγινε δυνατόν, επειδή πάρα πολλά ρίσκα για τη λειτουργία των αεροδρομίων παραμένουν στον χώρο ευθύνης του ελληνικού δημοσίου και κατά συνέπεια του Έλληνα φορολογούμενου.»
«Η Fraport για παράδειγμα δεν έχει καμιά υποχρέωση να συνεχίσει να απασχολεί το προσωπικό των αεροδρομίων. Για οποιεσδήποτε αποζημιώσεις λόγω απόλυσης η συμφωνία προβλέπει ότι δεν θα πληρώσει η Fraport, αλλά το ελληνικό δημόσιο. Το ελληνικό δημόσιο πληρώνει και σε περίπτωση εργατικού ατυχήματος, όταν ένας εργαζόμενος τραυματιστεί ή και χάσει τη ζωή του. Αν οι πτήσεις δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν λόγω τεχνικής βλάβης ή απεργίας η Fraport έχει δικαίωμα να αποζημιώνεται. Το ελληνικό δημόσιο θα αναλαμβάνει επίσης την επιδιόρθωση ή αντικατάσταση παλιών αεροπλάνων. Τέλος η Fraport δεν θα πληρώνει ΕΝΦΙΑ ούτε τέλη για την αποχέτευση, την αποκομιδή απορριμμάτων ή τον φωτισμό στον εκάστοτε δήμο.»
Τι λέει η εταιρεία
Βεβαίως το γερμανικό περιοδικό απευθύνθηκε και στη Fraport ζητώντας της να τοποθετηθεί. Η εταιρεία δηλώνει πεπεισμένη ότι η συμφωνία κινείται μέσα σε ένα αρμόζον πλαίσιο και ότι η ιδιωτικοποίηση θα είναι προς το συμφέρον όλων των πλευρών με θετικό αντίκτυπο ακόμα και για την τοπική οικονομία και τον τουρισμό. Διευκρινίζει ότι έχει «τεράστιο ενδιαφέρον» να εξακολουθήσει να απασχολεί «έμπειρους Έλληνες συναδέλφους» και ότι θα κάνει στο υπάρχον προσωπικό «προσφορές» συνέχισης της απασχόλησης. Επισημαίνει τέλος ότι η συμφωνία εξετάστηκε και συνάδει με το ευρωπαϊκό δίκαιο, ενώ εγκρίθηκε τον Μάιο του 2016 και από την ελληνική βουλή.
Παρ' όλα αυτά ο ειδικός του κόμματος της Αριστεράς για ζητήματα μεταφορών και συγκοινωνιών Χέρμπερτ Μπέρενς επιμένει ότι «η συμφωνία ισοδυναμεί με πακέτο all inclusive προς την Fraport, επειδή οι εκτεταμένες υποχρεώσεις του ελληνικού δημοσίου δεν αντισταθμίζονται με σχεδόν κανένα αντάλλαγμα από την εταιρεία.»
Σπύρος Μοσκόβου