Το Hellas Filmbox άρεσε και θα συνεχιστεί

Με την απονομή των βραβείων στην τελετή λήξης ολοκληρώθηκε το βράδυ της Κυριακής το πρώτο φεστιβάλ ελληνικού κινηματογράφου στο Βερολίνο, το Hellas Filmbox Berlin. Παρουσιάστρια της εκδήλωσης ήταν η ηθοποιός Άννα Ρεζάν, η οποία έδωσε το δικό της στίγμα στην εκδήλωση, τόσο με τον άνετο τρόπο της παρουσίασης στην αγγλική γλώσσα όσο και με ένα πλούσιο ενδυματολογικό ρεπερτόριο. Ανάλογα ποικιλόμορφο ήταν και το μουσικό πρόγραμμα με μουσικούς της τζαζ, της indie και της synthpop.

Το εγχείρημα πέτυχε

Στη διάρκεια του φεστιβάλ παρουσιάστηκαν στις αίθουσες του κινηματογράφου Babylon 70 ελληνικές ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους, μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ. Το στοίχημα των διοργανωτών ήταν, εκτός από το να καταφέρουν να “στήσουν” το φεστιβάλ, να γεμίσουν τις αίθουσες κυρίως με γερμανούς θεατές και να προσελκύσουν το ενδιαφέρον των μίντια για τον ελληνικό κινηματογράφο. Για τους στόχους αυτούς ο διευθυντής του Hellas Filmbox Berlin Αστέρης Κούτουλας σχολίασε ότι «πήγαμε πολύ καλύτερα απ' ό,τι ελπίζαμε. Πιστεύω ότι η ατμόσφαιρα των τεσσάρων ημερών ήταν φεστιβαλική. Το γερμανικό κοινό, ένα αρκετά μεγάλο μέρος του γερμανικού τύπου και οι έλληνες κινηματογραφιστές που έχουν έρθει στο Βερολίνο έμειναν ευχαριστημένοι».

Περίπου 50 έλληνες σκηνοθέτες αξιοποίησαν την ευκαιρία του Hellas Filmbox Berlin για να έρθουν στο Βερολίνο - όχι μόνο για να παρουσιάσουν τις ταινίες τους. Ένας από τους σκοπούς του φεστιβάλ ήταν να δώσει στους έλληνες κινηματογραφιστές την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με γερμανούς συναδέλφους τους και παραγωγούς. Όπως είπε ο Αστέρης Κούτουλας, «στα πλαίσια του φεστιβάλ έχουν γίνει κάποιες επαφές, υπάρχουν τρεις με τέσσερις συγκεκριμένες συζητήσεις για τυχόν συνεργασία στο μέλλον».

Αλλά και κάτι ακόμη φαίνεται να πέτυχε το Hellas Filmbox Berlin: την εξασφάλιση οικονομικών πόρων για τη συνέχεια του. Το φεστιβάλ οργανώθηκε με την εννεάμηνη εθελοντική προσφορά δεκάδων ανθρώπων και με περιορισμένο αριθμό δωρεών. Η προσπάθεια αυτή δεν πήγε χαμένη. Η επιτυχής πραγματοποίηση του πρώτου φεστιβάλ ανοίγει τις πόρτες για τη χρηματοδότηση του επόμενου από κονδύλια θεσμών της γερμανικής πρωτεύουσας που προορίζονται για πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Ανάδειξη του ελληνικού πολιτισμού

Στο φεστιβάλ συμμετείχε και ο ελληνοαμερικανός κινηματογραφιστής Τζέιμς Χρυσάνθης, ο οποίος έχει 62 ταινίες στο δυναμικό του, είτε ως σκηνοθέτης είτε ως καμεραμάν. Στα πλαίσια του Hellas Filmbox Berlin είχε πραγματοποιήσει ολοήμερο εργαστήρι για κινηματογραφιστές με θέμα “Ο κινηματογράφος στην ψηφιακή εποχή”. Εδώ και αρκετά χρόνια ο Τζέιμς Χρυσάνθης δραστηριοποιείται και στο Ελληνικό Φεστιβάλ Κινηματογράφου στο Λος Άντζελες, το οποίο είναι το σημαντικότερο στο είδος του στο εξωτερικό. Τον ρωτήσαμε ποια είναι τα συστατικά στοιχεία για να έχει ένα ανάλογο φεστιβάλ επιτυχία:

«Το ζητούμενο αυτών των φεστιβάλ είναι να αναδείχνουν την ελληνική κουλτούρα με έναν θετικό τρόπο σε ένα ξένο κοινό. Αυτό πέτυχε στο Βερολίνο, επειδή οι θεατές των ταινιών ήταν κυρίως Γερμανοί. Αυτό είναι ένα καλό αποτέλεσμα του φεστιβάλ. Επίσης σημαντικό είναι να έρθουν πολλοί θεατές γιατί αυτό σημαίνει στήριξη. Και αυτό το πέτυχε το φεστιβάλ. Οι περισσότερες προβολές είχαν πάρα, πάρα πολύ κόσμο. Αυτά είναι τα βασικά στοιχεία, όπως επίσης και το να υπάρχουν συζητήσεις και επικοινωνία», υπογράμμισε ο Τζέιμς Χρυσάνθης.

Περισσότερη Ελλάδα στις ταινίες

Το κοινό του Hellas Filmbox Berlin είδε αξιόλογες ταινίες και είχε ευκαιρία να σχηματίσει μια εικόνα για το φάσμα των θεμάτων με τα οποία ασχολείται ο ελληνικός κινηματογράφος. Σε αυτά αναφέρθηκε κατά την απονομή των βραβείων ο Χανς Γκαϊζεντέρφερ, σκηνοθέτης πολυάριθμων ταινιών και παραγωγός του μακροβιότερου σήριαλ της γερμανικής τηλεόρασης “Λιντενστράσσε”. Ενώ εξήρε το επίπεδο των ελληνικών ταινιών στο φεστιβάλ ο κ. Γκαιϊζεντερφερ επισήμανε μια αδυναμία στους έλληνες κινηματογραφιστές, που τη συναντά όμως και στους γερμανούς συναδέλφους του.

Όπως επισήμανε, «οι γερμανοί κινηματογραφιστές έχουν το βλέμμα τους στραμμένο στο Χόλιγουντ και προσπαθούν να αντιγράψουν αμερικανικές ταινίες. Η εντύπωση μου για τους Έλληνες είναι ότι προσανατολίζονται προς τη Δυτική Ευρώπη και όχι τόσο πολύ προς την Ελλάδα, τους ελληνικούς χαρακτήρες, την ελληνική ιστορία και τον τρόπο ζωής στη χώρα τους. Εδώ και 50 χρόνια μένω στην Ελλάδα. Εκεί έχω γράψει όλα μου τα σενάρια και δεν θα ήμουν σε θέση να γράψω ούτε μια πρόταση αν δεν είχα θέα τη θάλασσα. Η χώρα είναι γεμάτη μουσική, μελαγχολία, φαντασία και ωραίους ανθρώπους. Θα ευχόμουν λίγο περισσότερο θάρρος ώστε να παρουσιάζονται αυτή η ομορφιά και αυτές οι ελληνικές ιδιαιτερότητες στις ελληνικές ταινίες».

Τα πρώτα βραβεία του φεστιβάλ πήγαν στον Έκτορα Λυγίζο για “Το αγόρι που έτρωγε το φαγητό του πουλιού”, στον Άγγελο Κοβότσου για το “Encardia – Η πέτρα που χορεύει”, στην Ελισάβετ Χρονοπούλου για τη “Μικρή Άρκτο” και στον Γιώργο Τελτσίδη για το “Dye”.

Παναγιώτης Κουπαράνης