Τελευταίο μπρα-ντε-φερ για το συνταξιοδοτικό στη Γαλλία

Δίνει σχεδόν την εντύπωση ότι κρύβεται. Για την Τρίτη, ημέρα απεργιακών κινητοποιήσεων στη Γαλλία, ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν έχει προγραμματίσει επίσκεψη στη γειτονική Γερμανία και δείπνο με τον καγκελάριο Όλαφ Σολτς. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο ανώτατος άρχων επιζητεί την αβρότητα της διεθνούς διπλωματίας, για να αποφύγει τις ηχηρές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας σε ολόκληρη τη Γαλλία.

Δεκατέσσερις απεργιακές κινητοποιήσεις καταγράφουν πλέον τα συνδικάτα στην προσπάθειά τους να αποτρέψουν τις αλλαγές στο συνταξιοδοτικό σύστημα, οι οποίες όμως θεωρητικά έχουν ήδη γίνει νόμος του κράτους από τα μέσα Απριλίου, μετά την ενεργοποίηση συνταγματικού μηχανισμού, που επιτρέπει την υιοθέτησή τους με έγκριση του Συνταγματικού Συμβουλίου και επικύρωση από τον πρόεδρο Μακρόν, δηλαδή κατά παράκαμψη του Κοινοβουλίου. Σε μία τελευταία και μάλλον απέλπιδα προσπάθεια να ανατρέψει τα δεδομένα, η αντιπολίτευση καταθέτει τώρα δική της πρόταση νόμου, η οποία ανακαλεί την υποχρεωτική αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης.

Διχάζει η «σύνταξη στα 64»

Πολιτικά αδύναμος φαίνεται ο Εμανουέλ Μακρόν μετά την απόφασή του να αυξήσει, σταδιακά, το όριο συνταξιοδότησης από τα 62 στα 64 έτη. Για τα τέσσερα χρόνια προεδρικής θητείας που του απομένουν πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι θα επιχειρήσει ένα νέο ξεκίνημα, προχωρώντας σε ευρύ ανασχηματισμό και αντικαθιστώντας την πρωθυπουργό Ελιζαμπέτ Μπορν. Κάθε τόσο δεν λείπουν άλλωστε οι τριβές μεταξύ τους. Υπέρ της Μπορν συνηγορεί ωστόσο η εργατικότητά της, αλλά και το γεγονός ότι κατάφερε να «περάσει» τη συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση μέσα σε δυσμενείς συνθήκες.   

Στις πιο δύσκολες στιγμές του πολιτικού μπρα-ντε-φερ για το συνταξιοδοτικό ο Μακρόν, από την πλευρά του, προσπαθούσε να αλλάξει την ατζέντα, εστιάζοντας σε άλλα θέματα. Εξαγγέλλοντας, για παράδειγμα, φοροελαφρύνσεις για τα χαμηλά εισοδήματα. Η πτώση της ανεργίας και η εγκατάσταση στη Γαλλία νέων βιομηχανικών μονάδων φαίνεται να δικαιώνουν την πολιτική του προέδρου. Η δημοφιλία του αυξάνεται, όπως και εκείνη της πρωθυπουργού Μπορν.

Είναι γνωστό ότι ο «ανανεωτής» Μακρόν είχε περιλάβει το θέμα των συντάξεων στις προτεραιότητες της πρώτης θητείας του. Ωστόσο η υλοποίηση καθυστέρησε λόγω πανδημίας, αλλά και λόγω των «Κίτρινων Γιλέκων». Στον προεκλογικό αγώνα του 2022 ο Γάλλος πρόεδρος επανέφερε το ζήτημα και προειδοποίησε ξεκάθαρα του Γάλλους ότι θα πρέπει «να δουλέψουν λίγο παραπάνω». Αλλά η αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης στα 64 έτη αποδεικνύεται δύσκολο εγχείρημα για τον Μακρόν, ιδιαίτερα μετά τις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου και την απώλεια της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας.

Νέες νομοθετικές πρωτοβουλίες

Θέλοντας να αποδείξει ότι δεν έχασε τον προσανατολισμό του στον λαβύρινθο της εσωτερικής πολιτικής, ο Γάλλος πρόεδρος έχει εξαγγείλει μία σειρά νέων νομοθετικών παρεμβάσεων για τους  επόμενους μήνες. Μεταξύ αυτών είναι η αύξηση των αμυντικών δαπανών, οι οποίες σταδιακά θα ξεπεράσουν τα 400 δισεκατομμύρια ευρώ. Ως προς αυτό επικρατεί συναίνεση, με τις διαφωνίες να αφορούν μόνο την επιλογή του ενός ή του άλλου οπλικού συστήματος.

Το δεύτερο μεγάλο «στοίχημα» για τον Μακρόν αφορά την προώθηση της «πράσινης τεχνολογίας» σε όλους τους κλάδους, από την αυτοκινητοβιομηχανία μέχρι τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Η σχετική νομοθεσία εμπεριέχει στοιχεία προστατευτισμού για την εγχώρια βιομηχανία και ασφαλώς αυτό μπορεί να προκαλέσει αντιδράσεις και ερωτήματα ως προς την τήρηση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας περί ανταγωνισμού. Γι αυτό οι όποιες επιδοτήσεις θα αφορούν μόνο καινοτόμα προϊόντα, που ανταποκρίνονται στις περιβαλλοντικές προδιαγραφές της ΕΕ. Όμως μία τέτοια ρήτρα θα μπορούσε να κρατήσει πολλά κινεζικά προϊόντα εκτός ευρωπαϊκής αγοράς.

Η πρόκληση του «μεταναστευτικού»

Η αναθεώρηση της μεταναστευτικής νομοθεσίας είναι ίσως το πιο δύσκολο εγχείρημα για τον Εμανουέλ Μακρόν. Μία πρώτη απόπειρα, τον περασμένο Φεβρουάριο, είχε άδοξο τέλος. Στη συνέχεια οι «Ρεπουμπλικανοί» της Κεντροδεξιάς, μοναδικό πιθανό στήριγμα για την προεδρική κοινοβουλευτική μειοψηφία, κατέθεσαν δική τους νομοθετική πρόταση, η οποία όμως πλησίαζε την εθνολαϊκιστική γραμμή στο μεταναστευτικό. Πεδίο σύγκλισης δεν διαφαίνεται. Παραμένει άδηλο, εάν οι σημερινοί συσχετισμοί δυνάμεων θα επιτρέψουν την έγκριση μίας νέας μεταναστευτικής νομοθεσίας μέχρι τον Οκτώβριο.

Επιμέλεια: Γιάννης Παπαδημητρίου