Τέχνη του δρόμου από γυναίκες ζωγράφους

Η Αργεντινή γλύπτρια Μαριέλα Αζράς χαρακτήρισε τη γιγαντιαία τοιχογραφία της "Αδελφοσύνη". Μετά από χρόνια αγώνων, το γυναικείο κίνημα πέτυχε ένα σημαντικό στόχο. Τον Δεκέμβριο του 2020, η Γερουσία ψήφισε να νομιμοποιήσει την άμβλωση.

"Η δουλειά μου είναι μια συνεχής ανάπτυξη πέρα ​​από τον εαυτό μου, η αναζήτηση της ατομικότητάς μου - πάντα με την ανάγκη να ζήσω μια απελευθερωτική εμπειρία", είναι το πιστεύω της Κολομβιανής Γκλέο. Στο τέλος του 2019 φιλοτέχνησε την τοιχογραφία της "Ηρεμία" στον τοίχο ενός σπιτιού στην πόλη Κανκούν του Μεξικού.

"Η δουλειά μου είναι ένας καθρέφτης του εαυτού μου, των λαθών και των επιτυχιών μου, των σκέψεών μου για τη ζωή και της αιώνιας αναζήτησης για νόημα", ομολογεί η γνωστή ζωγράφος τοιχογρφιών στην DW. Σε αυτήν τη φωτογραφία φαίνεται βυθισμένη στο έργο της.

"Όταν όλοι έπρεπε να μείνουν κλειδωμένοι στα διαμερίσματα τους, προσπάθησα να φέρω την τέχνη στο δρόμο για να δείξω ότι παρά τον φόβο, κάτι όμορφο μπορεί επίσης να ανθίσει", τονίζει η Γκλέο. Γι 'αυτό δημιούργησε αυτήν την υπερμεγέθη τοιχογραφία στη βραζιλιάνικη μεγαλούπολη του Σάο Πάολο εν μέσω πανδημίας το 2020.

Όταν η ισπανική πόλη Βίγκο ξεκίνησε το έργο "Πολύχρωμο Βίγκο", η ζωγράφος Γκλέο ήταν επίσης εκεί. "Ήθελα να κάνω τη σκιά ορατή ως σύμβολο των δύο πλευρών που έχει ο καθένας μας", εξηγεί η Κολομβιανή ζωγράφος.

Αυτή η φωτογραφία τραβήχτηκε στη Βραζιλία το 2017. Η καλλιτέχνης βρίσκεται στον εξωτερικό τοίχο του 12ου ορόφου ενώ εργάζεται πάνω σε ένα γιγαντιαίο μάτι. «Άφησα τον εαυτό μου να παρασυρθεί από τη ζωγραφική, κάθε πινελιά έρχεται φυσικά», λέει η Γκλέο, εξηγώντας τη δημιουργική διαδικασία.

"Για μένα, η πράξη της ζωγραφικής είναι μερικές φορές μια στρατηγική για να ξεφύγεις από το χάος. Ήθελα να το εκφράσω και σε αυτό το έργο", λέει η Αργεντινή Μαριέλα Αζράς για τη ζωγραφική της. Εδώ μια τοιχογραφία της σε έναν εμπορικό δρόμο το 2019 στο Λας Βέγκας.

«Σε αυτό το έργο ήθελα να απεικονίσω την ταυτότητα των γυναικών της Λατινικής Αμερικής», λέει η Αζράς για το έργο της «Λατινοαμερικανική γυναικεία ταυτότητα». «Γυναίκες που κοιτάζουν πίσω στο παρελθόν και το φέρνουν πιο κοντά σε εμάς για να χτίσουν ένα μέλλον πάνω του» λέει και θέλει τα έργα της να ταρακουνούν όσους τα βλέπουν.