Στην Τυνησία της κρίσης

Πάγκοι με φραγκόσυκα που περιμένουν εναγωνίως αγοραστές. Αυτή είναι η εικόνα που κυριαρχεί τα πρωινά στις υπαίθριες αγορές της Τύνιδας. Για πολλούς Τυνήσιους αυτή είναι η μόνη πηγή εσόδων, τα οποία μετά βίας επαρκούν για την επιβίωση. Η Τυνησία βρίσκεται εδώ και καιρό σε βαθιά πολιτική και οικονομική κρίση. Η «Αραβική Άνοιξη» φαντάζει για τους περισσότερους μακρινό παρελθόν.

Τα καφενεία είναι γεμάτα με ανέργους. Από την πτώση του δικτάτορα Μπεν Άλι τον Ιανουάριο του 2011 λίγα πράγματα έχουν αλλάξει από οικονομική άποψη. Η «επανάσταση των γιασεμιών», όπως είναι γνωστή η μαζική εξέγερση στην Τυνησία που ξέσπασε τον Δεκέμβριο του 2010, διέψευσε πολύ γρήγορα τις αρχικές προσδοκίες για αλλαγή.

Όλοι οι δρόμοι της Τύνιδας οδηγούν στην κεντρική πλατεία Μπαρντό. Eκεί συγκεντρώνονται κάθε βράδυ οι αντίπαλοι της ισλαμικής κυβέρνησης, ζητώντας επίμονα την παραίτησή της. Μετά τη δολοφονία του Μοχάμεντ Μπράχμι, ηγετικής φυσιογνωμίας της τυνησιακής αντιπολίτευσης, η ένταση έχει οξυνθεί.

Στο στόχαστρο των διαδηλωτών βρίσκεται το τυνησιακό ισλαμικό κίνημα της Εννάχντα, η οποία θεωρείται παρακλάδι των αιγύπτιων Αδελφών Μουσουλμάνων. Πολλοί εκτιμούν πως πίσω από την εν ψυχρώ δολοφονία του Μπράχμι κρύβεται η Εννάχντα.

Σχεδόν το ένα τρίτο των μελών της Συντακτικής Συνέλευσης που έχει συγκληθεί με στόχο την ψήφιση νέου, δημοκρατικού Συντάγματος έχει παραιτηθεί. Ο πρόεδρος του Κοινοβουλίου Μουσταφά Μπεν Τζαφάαρ έχει αναστείλει προσωρινά τις εργασίες για το νέο Σύνταγμα. Η διαδικασία εκδημοκρατισμού του πολιτικού βίου αργεί.

Σε αντίθεση με την Αίγυπτο, το μεγαλύτερο πρόβλημα στην Τυνησία δεν είναι η έξαρση της βίας αλλά το πολιτικό αδιέξοδο. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση αντιμετωπίζουν η μια την άλλη με καχυποψία, ενώ τα οικονομικά προβλήματα της χώρας γιγαντώνονται.

Μεγάλο πλήγμα έχει υποστεί τα τελευταία χρόνια ο τουριστικός κλάδος. Η τουριστική κίνηση είναι μειωμενη, ενώ ακόμη και σε κατεξοχήν τουριστικούς προορισμούς επικρατεί μία γενικευμένη εικόνα εγκατάλειψης. Οι πολιτικές αναταραχές έδρασαν ως ανασταλτικός παράγοντας για πολλούς επισκέπτες από το εξωτερικό.

Αν και οι αντικυβερνητικές διαδηλώσεις συνεχίζονται, τα πράγματα έχουν ηρεμήσει στους δρόμους της Τύνιδας τις τελευταίες μέρες. Τα βλέμματα είναι στραμμένα στις ραγδαίες εξελίξεις στην Αίγυπτο, αλλά και τις συνέπειες που μπορεί να επιφέρει μία όξυνση της έντασης στην περιοχή.

Ακόμη και κατά την περίοδο της αυταρχικής διακυβέρνησης του Μπεν Άλι, η Τυνησία ήταν από τις λίγες αραβικές χώρες όπου υπήρχε ανοχή για τα υπόλοιπα θρησκευτικά δόγματα. Τα τελευταία δύο χρόνια όμως, ολοένα συχνότερα καταγράφονται περιστατικά ρατσιστικών επιθέσεων κατά Εβραίων από ισλαμιστικές οργανώσεις.

Η χώρα που έδωσε τη σπίθα για την «Αραβική Άνοιξη» φαίνεται σήμερα να απέχει ακόμη πολύ από το αίτημα για δημοκρατία και ισότητα. Ωστόσο μεγάλη μερίδα των προοδευτικών πολιτών πιστεύει πως έχουν τεθεί ήδη τα θεμέλια για μία πιο ανοιχτή κοινωνία, ελπίζοντας πως η χώρα δεν θα βυθιστεί ξανά στο πολιτικό χάος.