Πώς ο Ερντογάν χρησιμοποιεί τους μετανάστες στην Κύπρο

Με αφορμή την επίσκεψη της Αυστριακής υπ. Ευρωπαϊκών Θεμάτων Καρολίνε Εντστάντλερ στην Κύπρο, η αυστριακή εφημερίδα Kurier εστιάζει στην ενδεχόμενη νέα αύξηση των μεταναστευτικών ροών στην Κύπρομετά τις εξελίξεις στο Αφγανιστάν και στον ρόλο της Τουρκίας.

«Ένα συρματόπλεγμα μήκους 11 χλμ. διατρέχει τα δυτικά της διαιρεμένης πρωτεύουσας της Κύπρου, της Λευκωσίας. Όμως κατά μήκος της ‘πράσινης γραμμής΄ των 170 χλμ. που χωρίζει τον ελληνικό νότο από τον τουρκοκυπριακό βορρά, υπάρχουν λιγότεροι από 900 στρατιώτες του ΟΗΕ. Καθήκον τους να διασφαλίζουν ότι δεν θα επαναληφθούν ένοπλες συγκρούσεις μεταξύ των δύο κοινοτήτων, όπως πριν από σχεδόν πέντε δεκαετίες. Οι κυονόκρανοι όμως δεν σταματούν τους μετανάστες που κινούνται προς το νότο. Τα προηγούμενα χρόνια έφτασαν εδώ κάποιες χιλιάδες μετανάστες. Μετά την πτώση της Καμπούλ στους Ταλιμπάν, υπάρχει φόβος για ακόμη μεγαλύτερο αριθμό Αφγανών προσφύγων που εισέρχονται από το βόρειο τμήμα του νησιού» παρατηρεί η Kurier.

Το νέο δίλημμα της κυπριακής κυβέρνησης σύμφωνα με την αυστριακή εφημερίδα: «Μια προστασία της ‘πράσινης γραμμής’ με δικούς της στρατιώτες δεν τίθεται ως θέμα από τη κυβέρνηση της Λευκωσίας -αυτό θα σήμαινε αναγνώριση της διχοτόμησης του νησιού και συνεπώς αναγνώριση του τουρκοκυπριακού βορρά ως ανεξάρτητου κράτους. Έτσι όμως δημιουργείται ένα ‘παραθυράκι΄για τους μετανάστες, το οποίο οδηγεί απευθείας στην ΕΕ -πουθενά αλλού δεν είναι ευκολότερο. Ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν χρησιμοποιεί την κατάσταση αυτή επανειλημμένα ώστε να στείλει μετανάστες στην Κύπρο ασκώντας έτσι πίεση στην κυπριακή κυβέρνηση». H Κurier παρατηρεί κλείνοντας: «Η Κύπρος δεν μπορεί να επαναπροωθήσει στον βορράμετανάστες που φτάνουν κυρίως από την Αφρική. Αυτό θα σήμαινε ότι αναγνωρίζει το βόρειο τμήμα του νησιού ως ανεξάρτητο κράτος. Ωστόσο όσο εύκολο είναι κανείς να φτάσει στην Κυπριακή Δημοκρατία άλλον τόσο δύσκολο είναι μεταβεί από εκεί στην ηπειρωτική Ευρώπη. Κι έτσι αυξάνεται περαιτέρω ο αριθμός των μεταναστών στο νησί».

«Περιζήτητα σπίτια κάτω από τον ελληνικό ήλιο»

Σε εκτενές ρεπορτάζ της από την Αθήνα η οικονομική εφημερίδα Handelsblatt αναφέρεται στην ολοένα αυξανόμενη ζήτηση για αγορά εξοχικών στην ηλιόλουστη Ελλάδα από Γερμανούς. Το ρεπορτάζ εστιάζει στο Ελληνικό σημειώνοντας: «Με μια επένδυση οκτώ εκατομμυρίων ευρώ το Ελληνικό θεωρείται ένα από τα μεταλύτερα έργα αστικής ανάπλασης στην Ευρώπη. Ορόσημο θα αποτελεί ο Πύργος στη μαρίνα του Ελληνικού: ένας οικιστικός πύργος, ψηλότερος από τον Καθεδρικό της Κολωνίας, με 200 πολυτελή διαμερίσματα σε 45 ορόφους». Το δημοσίευμα σε άλλο σημείο παρατηρεί: «Το φετινό καλοκαίρι η Ελλάδα ήταν ένας από τους πιο δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς. Αλλά δεν κατεβαίνουν όμως από τα αεροπλάνα μόνο τουρίστες με πακέτα διακοπών. Ολοένα περισσότεροι επενδυτές ακινήτων στρέφονται προς την Ελλάδα. ‘Η ζήτηση για εξοχικές κατοικίες στην Ελλάδα είναι μεγαλύτερη από ποτέ’ αναφέρει ο Κρίστιαν Σέιρερ, διευθύνων σύμβουλος της Global Real Estate Service. Λόγω της ελκυστικής αναλογίας τιμής-απόδοσης, η Ελλάδα είναι ‘ίσως η πιο ελκυστική αγορά ακινήτων στη Μεσόγειο’.»

Σύμφωνα με την Ηandesblatt «η έκρηξη οφείλεται και στην πανδημία. Ολοένα περισσότεροι αυτοαπασχολούμενοι μεταφέρουν τη βάση της τηλεργασίας τους από τον βροχερό βορρά στον ηλιόλουστο νότο, ενώ πολλοί παραθεριστές αναζητούν σε εποχές κορωνοϊού την ασφάλεια των δικών τους τεσσάρων τοίχων».

Το ρεπορτάζ αναφέρει ότι επενδυτικό ενδιαφέρον παρουσιάζει και η περιοχή της Μεσσηνίας καθώς επίσης «στις δημοφιλέστερες περιοχές περιλαμβάνονται οι Κυκλάδες με τη Μύκονο, η Σαντορίνη, η Πάρος αλλά και τα γνωστά μεγάλα νησιά Κρήτη, Κέρκυρα και Ρόδος. Αλλά και μικρότερα νησιά όπως η Αντίπαρος, η Μήλος, η Κέα ή η Σύμη γίνονται όλο και πιο δημοφιλή», όπως αναφέρει στην Handelsblatt ο Eλληνογερμανός μεσίτης Γιώργος Πέτρας, επικεφαλής του ελληνικού παραρτήματος του γερμανικού μεσιτικού γραφείου Engel & Völkers. Το ρεπορτάζ αναφέρει επίσης ότι σε σχέση με άλλες περιοχές της Μεσογείου τα ελληνικά εξοχικά ακίνητα «είναι φθηνότερα» και αυτό «αποτελεί συνέπεια της ελληνικής κρίσης».

Δήμητρα Κυρανούδη