Πετρέλαιο και περιβαλλοντικές καταστροφές

Σκηνές που σοκάρουν: τεράστιες πετρελαιοκηλίδες στη θάλασσα, ακτές που έχουν μαυρίσει από το παχύρευστο υγρό, πουλιά που πεθαίνουν. Αυτή είναι μια συνήθης εικόνα που έχει προκαλέσει μια πετρελαιοκηλίδα. Όσο περίεργο και αν ακούγεται δεν είναι πάντα τόσο φοβερές οι ζημιές που προκαλούνται , τουλάχιστον αυτό υποστηρίζει ο Γκέρχαρντ Ντάλμαν, από την ομοσπονδιακή υπηρεσία για τη ναυτιλία στο Αμβούργο:

 

«Το 1977 χύθηκαν στη βόρεια Θάλασσα 20.000 τόνοι πετρελαίου και οι συνέπειες ήταν πολύ περιορισμένες, σχεδόν ανύπαρκτες. Το πετρέλαιο δεν έφτασε στις ακτές. Από τα θαλάσσια ρεύματα τραβήχτηκε προς τον Ατλαντικό και εκεί διαλύθηκε».

Το 2003 τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά σε μια άλλη περίπτωση, όταν χύθηκε πετρέλαιο από ένα φορτηγό κοντά στο νησί Αμρούμ και πάλι στη βόρεια Θάλασσα. Η ποσότητα ήταν σχετικά μικρή, οι συνέπειες όμως ήταν καταστροφικές:

 

«Χύθηκαν 90 τόνοι πετρελαίου στη θάλασσα σε μια όμως εξαιρετικά ευαίσθητη περιοχή. Εκείνη την εποχή βρίσκονταν πάρα πολλά πουλιά στην περιοχή. Σχεδόν 20.000 πουλιά χάθηκαν».

 

 

Ο λόγος που μια μικρή ποσότητα μπορεί να προκαλέσει μεγάλες ζημιές ενώ μια μεγάλη ποσότητα μικρές είναι ότι η πετρελαιοκηλίδα όταν φθάσει στις ακτές είναι πιο επικίνδυνη. Σημαντικό επίσης είναι το είδος του πετρελαίου:

 

«Τα πετρέλαια είναι πολύ διαφορετικά. Το ντίζελ για παράδειγμα εξαπλώνεται γρήγορα

και το μεγαλύτερο μέρος διαλύεται. Το αργό πετρέλαιο δεν διαλύεται και παραμένει για καιρό στη θάλασσα».

 

Δεν είναι όμως μόνο τα δυστυχήματα που προκαλούνται από τα πλοία. Κάποιες φορές ζημιές γίνονται και στις πλατφόρμες με αποτέλεσμα να διαρρέει και πάλι πετρέλαιο στη θάλασσα. Τις περισσότερες φορές όμως το φυσικό περιβάλλον επανέρχεται σχετικά γρήγορα, όπως υποστηρίζει ο Λόρτζ Σβανκ από το πανεπιστήμιο της Βρέμης.

 

Η μεγαλύτερη καταστροφή στην πρόσφατη ιστορία συνέβη στον πόλεμο του Κόλπου το 1991. Σύμφωνα με εκτιμήσεις τουλάχιστον 1 εκ. τόνοι πετρελαίου χύθηκαν στη θάλασσα. Ποσότητα διπλάσια από αυτή που χύθηκε στον Κόλπο του Μεξικού.