Περιμένοντας τον Ρέντσι

Μέσα σε λίγους μήνες ο Ρέντσι κατάφερε αυτό που μόλις πέρσι φάνταζε αδιανόητο στην Ιταλία: ανήλθε στην ηγεσία του Δημοκρατικού Κόμματος και στην πρωθυπουργία, πήρε πάνω από 40% στις ευρωεκλογές και, έχοντας αναλάβει την εκ περιτροπής προεδρία της ΕΕ, αυτοπροβάλλεται ως ηγετική μορφή της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, αλλά και ως «αντίπαλον δέος» στην πολιτική της λιτότητας.

Ο νέος πρωθυπουργός της Ιταλίας στέλνει νέα πρόσωπα και στο Στρασβούργο, όπως τη Σιμόνα Μποναφέ. Μιλώντας στην Deutsche Welle, η ιταλίδα ευρωβουλευτής εξηγεί την πολιτική Ρέντσι: «Στις τελευταίες ευρωεκλογές πήραμε ευρεία λαϊκή εντολή για μία αλλαγή πορείας. Θέλουμε να δημιουργήσουμε την Ευρώπη της ανάπτυξης, την Ευρώπη που θα δώσει μία απάντηση στα εκατομμύρια των ανέργων. Για να το κάνουμε αυτό δεν χρειάζεται να παραβιάσουμε το όριο του ελλείμματος, το 3% που προβλέπει το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Χρειάζεται όμως να αξιοποιήσουμε τα περιθώρια ευελιξίας που ήδη σήμερα προβλέπει το Σύμφωνο».

Κάποιοι ζητούν να μην συνυπολογίζονται στο 3% τα κονδύλια για δημόσιες επενδύσεις. Άλλοι αναζητούν πρόσθετους πόρους μέσω «μόχλευσης» στις αγορές για την πραγματική οικονομία. Μέχρι σήμερα πολλοί έχουν διατυπώσει προτάσεις για «διασταλτική» ερμηνεία του Συμφώνου, αλλά κανείς δεν έχει καταφέρει να τις υλοποιήσει. Πώς ελπίζει ο Ρέντσι ότι θα τα καταφέρει; «Στο κείμενο συμπερασμάτων του τελευταίου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, με βάση το οποίο αναδεικύουμε τον Ζαν Κλοντ Γιούνκερ στην προεδρία της Κομισιόν, αναφέρεται ρητώς ότι χρειάζεται ευελιξία» λέει η Σιμόνα Μποναφέ. «Θα δούμε πώς θα γίνει αυτό. Πάντως δεν είμαστε διατεθειμένοι να δώσουμε λευκή επιταγή στον Γιούνκερ. Θα διασφαλίσουμε ότι το πρόγραμμά του αντιπροσωπεύει τους συσχετισμούς στο Ευρωκοινοβούλιο και δίνει μήνυμα για ευελιξία στην εφαρμογή του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης».

«Τι θα πούμε στην Ελλάδα;»

Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα χρειάζεται τις ψήφους των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών για να αναδείξει τον Ζαν Κλoντ Γιούνκερ στην προεδρία της Κομισιόν. Εκεί φαίνεται να ποντάρει ο νέος πρωθυπουργός της Ιταλίας. Παρουσιάζοντας στο Ευρωκοινοβούλιο τις προτεραιότητες της προεδρίας, ο Ρέντσι κέρδισε το χειροκρότημα της πολιτικής του ομάδας, αλλά δέχθηκε κριτική από τον νέο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Μάνφρεντ Βέμπερ. «Σε πολλές χώρες- στην Πορτογαλία, στην Ελλάδα, στην Ισπανία, στην Ιρλανδία- το ΕΛΚ ανέλαβε την ευθύνη για τις μεταρρυθμίσεις, πέρασε δύσκολα μέτρα για τους πολίτες και παρ΄όλ΄αυτά επιβεβαιώθηκε στις κάλπες ως η πιο ισχυρή πολιτική δύναμη» ανέφερε ο Γερμανός ευρωβουλευτής. «Έχουμε διανύσει λοιπόν τον δικό μας δρόμο των μεταρρυθμίσεων και τώρα είναι η δική σας σειρά να ακολουθήσετε τον ίδιο δρόμο».

Ο Μάνφρεντ Βέμπερ έκανε μία ακόμη σύγκριση με την Ελλάδα: «Εάν δώσουμε στην Ιταλία και στη Γαλλία περισσότερο χρόνο και μεγαλύτερη ευχέρεια να συσσωρεύσουν χρέη, τί θα πούμε στην Πορτογαλία, την Ελλάδα, την Ισπανία, την Ιρλανδία; Τι θα πούμε στις χώρες που έχουν αντλήσει διδάγματα από την κρίση και έχουν επωμιστεί δυσκολίες; Ότι είμαστε πιο ευέλικτοι μόνο και μόνο γιατί έχουμε μπροστά μας μία μεγάλη ευρωπαϊκή χώρα του G7; Οι κανόνες θεσπίζονται για να τηρούνται. Δεν μπορεί να γίνει διάκριση μεταξύ μικρών και μεγάλων χωρών στην ΕΕ».

Το σοσιαλιστικό κόμμα του γάλλου προέδρου Ολάντ συγκέντρωσε μόλις 11% στις ευρωεκλογές και θεωρείται εξασθενημένο για να αναλάβει ευρύτερες πρωτοβουλίες. Αντιθέτως, ο Ρέντσι επικαλείται ανοιχτά τη χαλάρωση του Συμφώνου Σταθερότητας από την ίδια τη Γερμανία το 2003 και με αυτό το επιχείρημα επέλεξε να απαντήσει στον Μάνφρεντ Βέμπερ, ο οποίος πάντως εκείνη τη στιγμή δεν βρισκόταν στην αίθουσα: «Κατά τη διάρκεια της προηγούμενης ιταλικής προεδρίας υπήρξε μία χώρα, στην οποία δεν επετράπη απλώς κάποια ευελιξία, της επετράπη να ξεπεράσει τα όρια. Αυτή η χώρα είναι η Γερμανία. Και οι μεταρρυθμίσεις που έκανε τότε ήταν εκείνες που της έδωσαν τη δυνατότητα να αναπτύσσεται σήμερα» ανέφερε ο νέος πρωθυπουργός της Ιταλίας.

Ρητορικές εξάρσεις ή πραγματική «αριστερή στροφή»;

Σε ρητορικό επίπεδο το στίγμα στην Ολομέλεια δίνει και ο πρώην αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου και στενός συνεργάτης του Ρέντσι, Τζιάνι Πιτέλα: «Δεν θέλουμε να τινάξουμε στον αέρα τα δημόσια οικονομικά, αλλά δεν μπορούμε και να εξολοθρεύσουμε την κοινωνία. Μιλάμε για ανθρώπους με σάρκα και οστά, όχι μόνο για αριθμούς. Να εξαντλήσουμε λοιπόν την ευελιξία που ήδη προβλέπει το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Δεν θέλουμε να το αλλάξουμε, προς το παρόν τουλάχιστον, θέλουμε όμως μεγαλύτερη ισορροπία. Μέχρι σήμερα είχαμε μόνο Σύμφωνο Σταθερότητας και λιτότητας. Ανάπτυξη δεν είδαμε».

Οι πληροφορίες λένε ότι ο Πιτέλα προαλείφεται για επικεφαλής της ευρωομάδας του Ρέντσι- εκτός αν ο Ιταλός πρωθυπουργός κάνει και πάλι την έκπληξη, επιλέγοντας μία νέα γυναίκα πολιτικό, όπως η ηλικίας 41 ετών Σιμόνα Μποναφέ. Σε κάθε περίπτωση η ρητορεία του ιταλικού Δημοκρατικού Κόμματος φαίνεται να κάνει αριστερή στροφή. Θα πλησιάσει ο Ρέντσι τα κόμματα της Αριστεράς; «Προφανώς όχι» υποστηρίζει η Ιταλίδα ευρωβουλευτής Μπάρμπαρα Σπινέλλι, που εξελέγη με την ιταλική «Λίστα Τσίπρα (L´altra Europa con Tsipras)».

«Δεν πιστεύω ότι οι διακηρύξεις του Ρέντσι ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Μπορεί οι εκφράσεις που χρησιμοποιεί να φαίνονται διαφορετικές, αλλά μου φαίνεται ότι θα αναγκαστεί και αυτός υλοποιήσει τα συμπεφωνημένα. Νομίζω ότι υπάρχει ένα μεγάλο χάσμα μεταξύ της ρητορείας και της πραγματικότητας» λέει η Μπάρμπαρα Σπινέλι στην Deutsche Welle.

Γιάννης Παπαδημητρίου, Στρασβούργο

Yπεύθ. σύνταξης: Δήμητρα Κυρανούδη