Οι ωκεανοί σε κίνδυνο από το CO2;

Σύμφωνα με τη αμερικανογερμανική ερευνητική ομάδα της Ζαμπίνε Ματέσιους από το Ινστιτούτο του Πότσνταμ που ειδικεύεται στην έρευνα των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής, θα πρέπει να μειωθεί δραστικά η παραγωγή του διοξειδίου του άνθρακα για την αποτροπή της περαιτέρω μόλυνσης των θαλασσών. Μία εκ των υστέρων απομάκρυνση του από την ατμόσφαιρα δε θα χρησίμευε σε τίποτα για την προστασια των ωκεανών.

Η απομάκρυνση του διοξειδίου του άνθρακα δε βοηθάει

Η συζήτηση για την απομάκρυνση του CO2 από την ατμόσφαιρα με σκοπό την σταθεροποίηση του κλίματος απασχολεί εδώ και χρόνια τους επιστήμονες. Οι ιδέες και τα πρώτα σχέδια είναι έτοιμα αλλά απέχουν ακόμα από την πρακτική εφαρμογή τους, ενώ ειδικότερα σε ό,τι αφορά τους ωκεανούς αντίστοιχα σχέδια μετατίθενται για το απώτερο μέλλον. Ίσως, η έντονη αμφισβήτηση τον τελευταίο καιρό από ανεξάρτητους ερευνητές και επιστήμονες της διασύνδεσης της ανθρώπινης δραστηριότητας (σ.σ. εκπομπή CO2) με τη λεγόμενη υπερθέρμανση του πλανήτη- που μέχρι πρόσφατα θεωρείτο θέσφατον- να αναβάλλει κάποιες διαδικασίες.

Με τη βοήθεια ηλεκτρονικών υπολογιστών οι επιστήμονες εξέτασαν τις μεταβολές στο περιβάλλον των ωκεανών, όταν με τεχνικά μέσα γεωμηχανικής απομακρύνεται το διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα. Τα αποτελέσματα ήταν σαφή: Όταν αυξάνεται η εκπομπή αερίων θερμοκηπίου, τότε η μόλυνση των ωκεανών ακόμα και με την απομάκρυνση του διοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα, παραμένει μεγάλη.

«Οι ωκεανοί μας θα είναι τέσσερεις φορές πιο μολυσμένοι απ΄ό,τι πριν την εποχή της εκβιομηχάνισης» επισημαίνει η κα Ματέσιους. «Θα χρειαστούν αιώνες για την αποκατάσταση της ισορροπίας μεταξύ ωκεανών και ατμόσφαιρας». Σύμφωνα με τον Κεν Καλντέιρα από το Ινστιτούτο Carnegie του Stanford η αιτία είναι τα ισχυρά ρεύματα που μεταφέρουν τα μολυσμένα ύδατα σε μεγάλο βάθος.

Απειλούνται οι ζωντανοί οργανισμοί

Η μόλυνση της επιφάνειας των ωκεανών, σύμφωνα με τα στοιχεία της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) έχει αυξηθεί κατά 26%. Αυτό απειλεί κατά έναν τρόπο έμβιους οργανισμούς, όπως κοράλλια και οστρακοειδή, επειδή το χαμηλό pH παρενοχλεί τη δημιουργία ασβεστίου και συνεπώς τη διαμόρφωση των σκελετών τους. Επίσης, κίνδυνος προσβολής υπάρχει για τα ψάρια από τη μείωση της ποικιλίας στην τροφική αλυσίδα και για άλλους θαλάσσιους οργανισμούς από την ελάττωση της απελευθέρωσης οξυγόνου. Βέβαια, θα πρέπει να επισημανθεί ότι ασκείται έντονη κριτική κατά καιρούς στα συμπεράσματα αυτής της Επιτροπής και τα μέλη της θεωρούνται συχνά ύποπτοι ότι υπερβάλλουν στις προβλέψεις τους και ότι συνδέονται άμεσα µε τις οµάδες συµφερόντων που κινούν τα νήματα στις πολιτικές αποφάσεις σε παγκόσμιο επίπεδο σε ότι αφορά την «κλιματική αλλαγή».

Μείωση του CO2 η καλύτερη λύση

«Στα βαθιά των ωκεανών ακούγεται η χημική ηχώ των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα ανά τους αιώνες» λέει εμφατικά ο Χανς Γιόακιμ Σέλνχουμπερ από το Ινστιτούτο του Πότσνταμ για την έρευνα για τις συνέπειες στο κλίμα (PIK). «Εάν δεν προχωρήσουμε γρήγορα σε μείωση των εκπομπών του CO2, δε θα είναι δυνατόν να διατηρήσουμε στο μέλλον τους ωκεανούς, όπως τους ξέρουμε μέχρι σήμερα».

Τομπίας Όλμάιερ / Διογένης Δημητρακόπουλος