Οι Έλληνες εργαζόμενοι στην Όπελ υπέρ της απεργίας και των κινητοποιήσεων

βήχει ολόκληρη η Γερμανία'.

Οι αλλαγές αυτές, που χτυπάνε την πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή του πλανήτη, χτυπάνε και τους Έλληνες που ζουν στην περιοχή. Συγκεκριμένα: στο Έσσεν που πλήττεται από την κρίση Κάρστατ-Κβέλε εργάζονται γύρω στους 50 Έλληνες στα 4 υποκαταστήματα της περιοχής, ενώ στις δύο πόλεις που πλήττονται άμεσα από την κρίση της Όπελ εργάζονται στο Μπόχουμ γύρω στους 40 και στο Ρυσελσχάιμ 325. Στην προσπάθειά μας να βρούμε Έλληνες συνδικαλιστές σκοντάψαμε στην αντικειμενική δυσκολία ότι δεν υπάρχουν στις συγκεκριμένες περιοχές Έλληνες στελέχη του συνδικάτου. Παράλληλα, κυρίως στο Μπόχουμ, κυριαρχούσε η άποψη 'όσο δεν έχει ξεκαθαρίσει το τοπίο, δεν μιλάμε μπροστά σε μικρόφωνο'. Βρήκαμε όμως τον Γερμανό συνδικαλιστή Μίρι Κέλερ, που γνωρίζει τους Έλληνες και το σημαντικότερο μιλάει ελληνικά.

Ο Μίρι Κέλερ είναι μέλος του Προεδρείου των Ανθρώπων Εμπιστοσύνης στο εργοστάσιο της Όπελ στο Ρυσελσχάιμ και μας ξεκαθάρισε αμέσως ότι: "Όλοι οι Έλληνες συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις και ήταν υπέρ ριζικότερων λύσεων. Ήταν όλοι τους υπέρ απεργίας 'α λα Μπόχουμ'. Όμως εμείς ως συνδικάτο λέμε ότι πρέπει να ξεκινήσουμε με διαπραγματεύσεις και μόνον όταν δούμε ότι δεν παίρνει άλλο, να τους δείξουμε τα δόντια μας."

Στο Μπόχουμ οι Έλληνες εργαζόμενοι, σύμφωνα με τον Γερμανό συνδικαλιστή, δεν μίλησαν γιατί η απεργία τους ήταν παράνομη, με την έννοια ότι έγινε χωρίς την έγκριση του συνδικάτου: "Ας μην ξεχνάμε ότι οι απεργοί στο Μπόχουμ όχι μόνον δεν έπαιρναν οικονομική ενίσχυση από το συνδικάτο, όπως συνηθίζεται, αλλά οι εργοδότες έχουν δικαίωμα σ' αυτή την περίπτωση να τους απολύσουν. Σε αντίθεση με τις νόμιμες απεργίες."

Το κλίμα στο εργοστάσιο στο Ρυσελσχάιμ, αλλά και στα ελληνικά καφενεία είναι βαρύ μας εξηγεί ο Μέρι Κέλερ, "όλοι είναι ευέξαπτοι. Όταν πήγα να μαζέψω υπογραφές αλληλεγγύης για την παραμονή του εργοστασίου στην πόλη μας οι Έλληνες στα καφενεία δεν ήθελαν κατ' αρχήν να υπογράψουν γιατί 'όλα τα φταίνε οι Αμερικανοί, που κόβουνε τις θέσεις. Διώξτε τους και η Όπελ θα πάει καλά'. Αυτό ήταν το γενικό συμπέρασμα. Κουράστηκα να πείσω μερικούς να υπογράψουν. Νόμιζαν πως έτσι παίζουμε το παιχνίδι των Αμερικανών."

Ο Γερμανός συνδικαλιστής διαβεβαίωσε επίσης ότι από το 'κοινωνικό πλάνο απολύσεων' ή μάλλον κατάργησης θέσεων εργασίας στην Όπελ δεν θα θίγονται άμεσα οι ανειδίκευτοι, δηλαδή η πλειοψηφία των ξένων, αλλά οι νέοι σε ηλικία, όσοι έχουν λίγα χρόνια απασχόλησης και όσοι δεν έχουν οικογένεια. Το συνδικάτο πιστεύει ότι θα πετύχει και στην Όπελ κοινωνικό σχεδιασμό στην κατάργηση θέσεων εργασίας, επομένως ο παράγων ξένος δεν παίζει κανένα ρόλο, μόνον ο παράγων κοινωνικά πιο ευέλικτος, καθορίζει την κατάργηση θέσεων εργασίας. Τέλος έκανε έκκληση στους Έλληνες εργαζόμενους, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους είναι συνδικαλισμένοι, να εμπιστεύονται το συνδικάτο.

Βιβή Παπαναγιώτου