Ο γερμανικός Τύπος για την αποχώρηση Μέρκελ

Η Süddeutsche Zeitung σχολιάζει την ανακοίνωση της Άγκελα Μέρκελ ως εξής: «[...] Aπό την τελευταία επανεκλογή της ένιωθε κανείς ότι η Μέρκελ δεν είχε πλέον ούτε τη διάθεση, αλλά ούτε και τις αναγκαίες δυνάμεις για να συνεχίσει. Μπορεί η εμπειρία σε κυβερνητική θέση, η σοβαρότητα και η ανθεκτικότητα να αποτελούν ένα ωραίο τρίπτυχο, ωστόσο δεν αποτελούν εγγύηση για επιτυχία. Η συνταγή επιτυχίας της Μέρκελ ήταν η ίδια η επιτυχία, όσο βέβαια την είχε. Από τότε που άρχισε να περιορίζεται και τελικά να εκλείπει, άρχισαν να εντείνονται οι αμφιβολίες για την ηγετική της δύναμη. Με την έγκαιρη παράδοση της προεδρίας του κόμματος ενεργοποίησε για άλλη μια φορά αυτή τη δύναμη».

Η εφημερίδα Badisches Tagblatt προχωρά σε σύγκριση με τον πρώην καγκελάριο Χέλμουτ Κολ, τον μέχρι σήμερα μακροβιότερο καγκελάριο της Γερμανίας: «Μπορεί ‘το κορίτσι του Κολ' να είναι πιο έξυπνο από τον πάλαι ποτέ μέντορά του αφού ανακοίνωσε η ίδια ότι αποσύρεται από την πολιτική, σε αντίθεση με τον άνδρα από το Όγκερσχαϊμ (γ.γ. γενέτειρα του πρώην καγκελάριου Χέλμουτ Κολ) τον οποίο έδιωξαν οι ψηφοφόροι το 1988 επειδή δεν ήθελε να εγκαταλείψει τη θέση του και την εξουσία. Το ίδιο θα συνέβαινε και στην Άγκελα Μέρκελ εάν δεν δρούσε τώρα. Παρ' όλα αυτά θα έπρεπε να εξεταστεί σοβαρά το ενδεχόμενο να προβλεφθεί στο σύνταγμα ο περιορισμός των θητειών για το αξίωμα του καγκελάριου. Δέκα, το πολύ δώδεκα χρόνια, αρκούν σε κάθε περίπτωση».

Περισσότερη και όχι λιγότερη πίεση στη Μέρκελ

Στη δεδομένη χρονική στιγμή της ανακοίνωσης της Άγκελα Μέρκελ επικεντρώνει η εφημερίδα Berliner Morgenpost: «Η απόφαση της Μέρκελ δεν είναι ένα ‘δικαιολογημένο τόλμημα', όπως δήλωσε η ίδια δημοσίως, θέλοντας προφανώς να εξωραΐσει την κατάσταση. Είναι η κατανοητή προσπάθεια να αποχωρήσει αξιοπρεπώς μετά από τέσσερις εκλογικές νίκες. Οι πιθανότητες όμως να το πετύχει αυτό είναι πολύ κακές. Η πίεση στο πρόσωπο της καγκελαρίου δεν θα μειωθεί, αλλά θα αυξηθεί. Αυτό έγινε αισθητό ήδη μετά την ανακοίνωση της αποχώρησής της. Ο Κρίστιαν Λίντνερ θα δικαιωθεί για τη δήλωσή του ότι η Μέρκελ ‘παραδίδει το λάθος αξίωμα' - τόσο από τους εσωκομματικούς αντιπάλους της, όσο και από τη κοινή γνώμη. Όλα δείχνουν πως η Μέρκελ βρίσκεται αντιμέτωπη με μια βασανιστική αποχώρηση, αφού παρέδωσε τη σκηνοθεσία της τελευταίας πράξης της καγκελαρίας της. Το σωστό timing για μια πετυχημένη έξοδο χάθηκε πια οριστικά».

Η εφημερίδα Mittelbayerische Zeitung επισημαίνει ότι η απόφαση αυτή άργησε να έρθει: «Για πολύ καιρό τα ρολόγια στη Γερμανία είχαν σταματήσει. Αυτό μπορεί να ακούγεται περίεργο αν σκεφτεί κανείς τις αλλαγές των τελευταίων χρόνων: το προσφυγικό ζήτημα και στη συνέχεια η άνοδος και η είσοδος του AfD στα τοπικά κοινοβούλια, η διάλυση των πολυσυλλεκτικών κομμάτων εξουσιας, οι εσωπολιτικές διαμάχες. Παρά τις ριζικές αυτές αλλαγές όμως, επικρατούσε στη χώρα μια περίεργη στασιμότητα […] Οι ψηφοφόροι εμπιστεύονταν την Άγκελα Μέρκελ επειδή φρόντιζε να απωθεί τα προβλήματα εκτός χώρας. Τουλάχιστον για ένα χρονικό διάστημα. Αυτό το διάστημα πέρασε τώρα. Και η Μέρκελ έκανε το μόνο σωστό: ανακοίνωσε ότι φεύγει. Ανοίγει το δρόμο και αφήνει τα ρολόγια να ξεκινήσουν και πάλι να δουλεύουν. Επιτέλους».

Τι σημαίνει η αποχώρηση για τα άλλα κόμματα

Η Badische Neueste Nachrichten αναφέρεται στις επιπτώσεις που θα έχει αυτή η απόφαση στα άλλα γερμανικά κόμματα: «Το παράδειγμα της Άγκελα Μέρκελ θα πρέπει να ακολουθήσουν σύντομα και εκείνοι που χαράσσουν τις πολιτικές στα κόμματα των Χριστιανοκοινωνιστών (CSU) και των Σοσιαλδημοκρατών (SPD). Διότι μια αποχώρηση  ανοίγει νέες προοπτικές. Το ίδιο ισχύει και για την Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), η οποία βέβαια θα λυπηθεί πραγματικά για την ανακοίνωση της Μέρκελ: διότι αν εκλείψει η αγαπημένη τους αντίπαλος, δεν θα υφίσταται πλέον και η ανάγκη εναλλακτικών επιλογών».

Στην κατάσταση στο SPD εστιάζει η οικονομική εφημερίδα Handelsblatt: «Εδώ και 15 και πλέον χρόνια το κόμμα βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση και κανείς δεν ξέρει πώς να τη σταματήσει. Μοναδική ελπίδα του SPD στην παρούσα φάση είναι να επέλθει μετά το συνέδριο της CDU το Δεκέμβρη και πάλι ηρεμία στον κυβερνητικό συνασπισμό, προκειμένου να μπορέσει, τουλάχιστον, να αφοσιωθεί στις Ευρωεκλογές. Διότι εάν και αυτές καταλήξουν σε φιάσκο, τότε […] η έξοδος από τον μεγάλο συνασπισμό θα είναι πλέον πραγματικά αναπόφευκτη».

Αλεξάνδρα Κοσμά