Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος στο σινεμά

Οι μνήμες των λαών που συμμετείχαν στον πόλεμο διαφέρουν αρκετά μεταξύ τους. Το φαινόμενο αυτό αντικατοπτρίζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό και στον κινηματογράφο. Έτσι για παράδειγμα ο ιταλός σκηνοθέτης Ρομπέρτο Ροσελίνι γύρισε την ταινία «Παϊζά», στην οποία παρουσιάζει μέσα από εντυπωσιακές εικόνες την απελευθέρωση της πατρίδας του από τους γερμανούς κατακτητές.

Ωστόσο ο Ροσελίνι υπήρξε ένας από τους λίγους κινηματογραφιστές που τόλμησαν να καταπιαστούν και με την ιστορία άλλων λαών. Το 1946 πηγαίνει στο βομβαρδισμένο Βερολίνο για να γυρίσει την ταινία «Γερμανία ώρα μηδέν». Σε αυτήν αφηγείται την ιστορία του 12χρονου Έντμουντ, ο οποίος περιφέρεται στη ρημαγμένη πόλη προσπαθώντας να ζήσει την οικογένειά του. Αυτή η ταινία αποτελεί όμως εξαίρεση. Οι περισσότεροι σκηνοθέτες επικεντρώνονται στην ιστορία του δικού τους έθνους.

Ο πολωνός σκηνοθέτης Αντρέι Βάιντα παρουσιάζει σε αρκετές ταινίες του ένα πανόραμα της Πολωνίας τους τελευταίους μήνες του πολέμου. Το θρυλικό «Κανάλ» είναι ένα αφιέρωμα στην εξέγερση της Βαρσοβίας, ενώ η ταινία «Τοπίο μετά τη μάχη» πραγματεύεται τη ζωή των κρατουμένων σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης αμέσως μετά την απελευθέρωση.

Σινεμά και Ψυχρός Πόλεμος

Κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου στο Χόλλυγουντ γυρίζονται ταινίες, που περιγράφουν τα γεγονότα του Β’ Παγκοσμίου Πόλεμου εστιάζοντας περισσότερο στην ιδεολογική στάση παρά στην αντικειμενική απόδοση των γεγονότων. Οι συγκεκριμένες παραγωγές στόχευαν περισσότερο στον συναισθηματικό κόσμο του θεατή. Συχνά πρωταγωνιστούσαν μεγάλοι αστέρες του Χόλλυγουντ, που λειτουργούσαν ως πόλος για το κοινό, όχι μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά και στην Ευρώπη.

Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του ’50 και του ’60 τα γεγονότα του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στις ταινίες. Στις δεκαετίες που ακολουθούν αυτό αλλάζει και το ενδιαφέρον των παραγωγών επικεντρώνεται στον πόλεμο του Βιετνάμ.

Πολλά χρόνια αργότερα ο κινηματογραφιστής Κουέντιν Ταραντίνο δημιουργεί μια ταινία πολύ διαφορετική από αυτές που είχαν γυριστεί μέχρι τότε. Στο « Άδωξοι μπάσταρδη» παρουσιάζει μια δική του, ελεύθερη εκδοχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου: κατά τη διάρκεια μιας κινηματογραφικής προβολής με θεατές τον Χίτλερ και τον Γκέμπελς, ο πρώτος πυροβολείται και στη συνέχεια το σινεμά καταστρέφεται ολοσχερώς ύστερα από εμπρηστική επίθεση. Μετά από αυτό το Χόλλυγουντ αποδεσμεύτηκε οριστικά από την πιστή απόδοση ιστορικών γεγονότων.

Joachim Kürten / Αλεξάνδρα Κοσμά