Μνημείο για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά θύματα των ναζί

Είναι ίσως μια από τις λιγότερο γνωστές πτυχές του σχεδίου εξόντωσης Εβραίων, Σίντι και Ρομά, μειονοτικών ομάδων, αντιφρονούντων και ομοφυλόφιλων από το ναζιστικό καθεστώς. Ο λόγος για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, μια θρησκευτική κοινότητα ή κατά άλλους αίρεση με ρίζες στη Γερμανία από τις αρχές του εικοστού αιώνα.

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία πριν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο υπολογίζεται ότι ζούσαν στη Γερμανία πάνω από 25.000 Μάρτυρες του Ιεχωβά, οι οποίοι όμως άρχισαν να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα με την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία.

Αντιτάσσονταν στον ναζιστικό χαιρετισμό, αρνούνταν να καταταγούν στη Βέρμαχτ ή να ενταχθούν στη νεολαία του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος επικαλούμενοι λόγους που τους υπαγόρευε η θρησκευτική τους πίστη. Όπως ήταν αναμενόμενο, δεν άργησαν να έρθουν οι συνέπειες και βέβαια το στίγμα: και αυτοί ήταν υποχρεωμένοι να φορούν ένα αστέρι, στη δική τους περίπτωση μωβ χρώματος.

Πάνω από 3.000  Μάρτυρες του Ιεχωβά από τη Γερμανία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες εκδιώχθηκαν, φυλακίστηκαν ή δολοφονήθηκαν σε ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, ενώ εκατοντάδες εκτελέστηκαν εν ψυχρώ μετά από την επιβολή θανατικής ποινής σε βάρος τους από στρατοδικεία.

Ένα μνημείο και περισσότερη ιστορική μελέτη

Μέχρι σήμερα πρόκειται δίχως αμφιβολία για ένα από τα λιγότερα μελετημένα σε βάθος κεφάλαια του ναζιστικού ολέθρου. Σύμφωνα με την υφυπ. Πολιτισμού Κλαούντια Ροτ από τους Πρασίνους, η οποία έφερε το θέμα στη γερμανική βουλή, αυτή η ομάδα θυμάτων δεν έχει λάβει την αναγνώριση που της όφειλε η ιστορία.

Έτσι με ομόφωνη απόφαση των τριών κομμάτων της συγκυβέρνησης, της αξιωματικής αντιπολίτευσης των Χριστιανοδημοκρατών/ Χριστιανοκοινωνιστών και της Αριστεράς εγκρίθηκε η ανέγερση μνημείου για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά που έπεσαν θύματα των ναζί στo μεγάλο πάρκο Τιργκάρτεν στο κέντρο του Βερολίνου. Η εθνολαϊκιστική Εναλλακτική για τη Γερμανία απείχε από τη συγκεκριμένη ψηφοφορία.

«Ελπίζω οι ιστορίες αυτών των ανθρώπων να ειπωθούν πλέον» ανέφερε από το βήμα της γερμανικής βουλής η Κλαούντια Ροτ. «Να δοθούν ονόματα στα θύματα, να μιλήσουμε για το θάρρος και την αλληλεγγύη που επέδειξαν απέναντι σε άλλους διωκώμενους των ναζί, να μην είναι πια τα ξεχασμένα θύματα του εθνικοσοσιαλισμού.  Θέλουμε να δείξουμε ότι γνωρίζουμε τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν σε βάρος τους, ότι σκεφτόμαστε τα θύματα αυτά, ότι τα θυμόμαστε και ότι δεν θα τα ξεχάσουμε ποτέ».

Πέραν του μνημείου, στόχος είναι και η ενίσχυση της ιστορικής έρευνας για τη συγκεκριμένη ομάδα θυμάτων των ναζί. Το μνημείο πρόκειται να συγχρηματοδοτηθεί από το κρατίδιο του Βερολίνου αλλά και από το Ομοσπονδιακό Ίδρυμα για τους Δολοφονημένους Εβραίους της Ευρώπης.