Μια απεγνωσμένη προσπάθεια σωτηρίας του Αμπάς

«Η χθεσινή τετραμερής συνάντηση στο Σαρμ - Ελ Σέιχ της Αιγύπτου δεν ήταν ουσιαστικά σύνοδος κορυφής, αλλά μάλλον μια απεγνωσμένη προσπάθεια, μια ισραηλινο-αιγυπτιακο-ιορδανική προσπάθεια σωτηρίας του Αμπάς» σημειώνει η γερμανική έκδοση των Financial Times: «ο Αμπάς χρειάζεται επιτυχίες και μάλιστα άμεσα για να ενισχύσει το κύρος του στους ανθρώπους του». «Ισχυρό μήνυμα ενίσχυσής του θα ήταν, εάν το Ισραήλ απελευθέρωνε τους φόρους των Παλαιστινίων που μέχρι τώρα τους μπλοκάρει. Ο Αμπάς μπορεί να πείσει τον λαό του πως αρχίζει μια νέα εποχή μόνον με αξιόπιστα επιχειρήματα.» «Αποφασιστικής σημασίας θα ήταν κυρίως εάν προτείνει ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Εχούντ Ολμέρτ συγκεκριμένο πλάνο για τα μεγάλα θέματα όπως η απελευθέρωση των παλαιστινίων φυλακισμένων, η διάλυση των παράνομων εβραϊκών οικισμών, η επανέναρξη συνομιλιών και το καθεστώς της Ιερουσαλήμ.»

«Ο Εχούντ Ολμέρτ ήθελε μια ατμόσφαιρα που να εντυπωσιάσει τον αραβικό κόσμο, ο Μαχμούτ Αμπάς αναζητούσε αντίθετα μια νέα αρχή στην ειρηνευτική διαδικασία με συγκεκριμένες ημερομηνίες και σαφείς στόχους» υπογραμμίζει η ιταλική εφημερίδα La Repubblica και προσθέτει: «στο τέλος της συνόδου κορυφής δεν έγινε ούτε το ένα, ούτε το άλλο, δεν είχαμε ούτε αξιομνημόνευτη φωτογραφία, ούτε συγκεκριμένη αλλαγή.»

«Αν και είμαστε συνηθισμένοι στις αποτυχίες των συναντήσεων κορυφής για την Εγγύς Ανατολή, χειρότερες προοπτικές δεν υπήρξαν ποτέ μέχρι τώρα» διαπιστώνει η βρετανική εφημερίδα The Guardian «η ανάληψη της εξουσίας από την ακραία - ισλαμική Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας παγίωσε τη διχοτόμηση ενός μελλοντικού παλαιστινιακού κράτους και διέλυσε τις ελπίδες για ουσιαστικές διαπραγματεύσεις με το Ισραήλ. Η λύση συνύπαρξης των δύο κρατών, ισραηλινού και παλαιστινιακού, φαίνεται να απομακρύνεται από τον ορίζοντα.»

«Η πολιτική κληρονομιά του Μπλερ είναι σημαντική» παρατηρεί η γερμανική εφημερίδα Frankfurter Rundschau με αφορμή τη διαδοχή του από τον Γκόρντον Μπράουν «η Μεγάλη Βρετανία έγινε πιο ανοιχτή, πιο ανεκτική, έγινε μια κοινωνία με λιγότερους καταναγκασμούς. Ο ίδιος ο Μπλερ με το τζιν και το φλιτζάνι του καφέ στο χέρι ενσάρκωσε και επίσπευσε τις αλλαγές. Ακόμη και πολιτικοί του αντίπαλοι, όπως ο σκληροπυρηνικός και πρώην υπουργός Άμυνας Μάικελ Πορτίγιο δηλώνουν σήμερα χωρίς ενδοιασμούς ότι ο Μπλερ παραδίδει μια ‘καλύτερη, πιο χαλαρή και λιγότερο απομονωμένη Βρετανία’.»

Στο ίδιο πνεύμα τέλος και η ελβετική Tages Anzeiger: «Ο Μπλερ κατάφερε με εκπληκτικό τρόπο να αντιληφθεί τα σημεία των καιρών και να κατευθύνει ανάλογα την βρετανική πολιτική. Το Ιράκ όμως θα επισκιάζει όλες του τις επιτυχίες.»