Καλό ελληνικό θέατρο στο φεστιβάλ του Βισμπάντεν

H παρουσίαση των σύγχρονων τάσεων στο ευρωπαϊκό θέατρο ήταν ο στόχος του φεστιβάλ θεάτρου στο Βισμπάντεν που διοργανώθηκε φέτος για 8η φορά. 29 θεατρικές παραγωγές από 22 χώρες πήραν μέρος στο φεστιβάλ που διήρκησε 10 ολόκληρες μέρες και σήμερα ολοκληρώνεται. Αναμεσά τους ήταν η Ολλανδία, η Γαλλία. η Τουρκία, η Ρωσία, η FYROM, αλλά και η Ελλάδα και η Κύπρος. Η Κύπρος παρουσιάστηκε με το έργο “Ενα τετραγωνικό μέτρο” της Αριάνας Οικονόμου. Πρόκειται για μια αναδρομή στην πρόσφατη ιστορία του νησιού που ξετυλίγεται μέσα από 7 επισόδεια.

Από την Ελλάδα επελέγησαν δυο παραστάσεις. Η μια ήταν το “Γάλα” του Βασίλη Κατσικονούρη. μια παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη. Ενα έργο που παργματεύεται το δράμα της ενσωμάτωσης μιας οικογένειας παλινοστούντων από τη Ρωσία.

Η άλλη παράσταση που παρουσιάστηκε στο Βισμπάντεν ήταν από το θέατρο “Αττις” σε σκηνοθεσία Θεόδωρου Τερζόπουλου. Το κείμενο ήταν του Κώστα Λογαρά και ο τίτλος του έργου είναι :“Η τελευταία μάσκα. Το φαλιμέντο”. Πρόκειται για το φόνο του γιού του άνδρα που πρόδωσε μια Πατρινή στις αρχές του αιώνα. Δυο πολύ διαφορετικά μεταξύ τους έργα. Παρόλα αυτά θελήσαμε να μάθουμε τη γνώμη του διευθυντή του φεστιβάλ Μάνφρεντ Μπάιλχαρτς και αν κατά τη γνώμη του το ελληνικό θέατρο διαθέτει μια γλώσσα που να μπορεί να αγγίξει ένα ευρύτερο κοινό:

“Είναι δύσκολο να μιλήσει κανείς για την ‘εθνική’ θεατρική παραγωγή. Και φυσικά εδώ παρουσιάζουμε μόνο ένα τμήμα της παραγωγής, δηλαδή παρουσιάζουμε μοντέρνους συγγραφείς καθώς επίσης όχι μουσικό θεάτρο και όχι χοροθέατρο. Πιστεύω ότι το ελληνικό θέατρο είναι ένα πολύ ποιοτικό θέατρο. Παιδευτήκαμε πολύ για να αποφασίσουμε. Είχαμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε εννέα ζώντες συγγραφείς. Ο συγγραφέας Πέτρος Μάρκαρης συνεργάζεται μαζί μας και είναι ο λεγόμενος ανάδοχος της χώρας που παίρνει μέρος. Αυτό σημαίνει ότι μας κάνει προτάσεις. Και πραγματικά μας έφερε σε επαφή με θαυμάσιους καλλιτέχνες. Είμαι πολύ περήφανος που η “Μάσκα” ήταν μια τεράστια επιτυχία εδώ. Επίσης θαυμάσια ήταν η σκηνοθεσία του Νίκου Μαστοράκη, ο οποίος δεν συμμετέχει για πρώτη φορά στο φεστιβάλ.”

Οι εντυπώσεις του Μάνφρεντ Μπάιλχαρτς από το φεστιβάλ γενικότερα είναι άριστες. Παράλληλα με τις παραστάσεις, συγγραφείς, σκηνοθέτες, ηθοποιοί είχαν την ευκαρία να συναντηθούν και να ανταλλάξουν απόψεις και εμπειρίες. Η Biennale στο Βισμπάντεν είναι η δεύτερη φορά που γίνεται. Η πρώτη ήταν το 2004, ενώ τα προηγούμενα χρόνια γινόταν στη Βόννη. Κατά καιρούς φήμες για οικονομικές περικοπές ήθελαν την Biennale να σβήνει. Ποιό είναι τώρα το μέλλον της;

«Πιστεύω πως το φεστιβάλ έχει εδραιωθεί πλέον στο Βισμπάντεν. Τόσο ο πρωθυπουργός του κρατιδίου, όσο και ο δήμαρχος της πόλης δήλωσαν πως θέλουν να συνεχιστεί. Αυτή νομίζω είναι μια καλή βάση για να αρχίσουμε να κάνουμε σχέδια για το μέλλον.»

Όσο για τις τάσεις στο σύγχρονο ευρωπαϊκό θέατρο ο κ.Μπάιλχαρτς πιστεύει ότι είναι δύσκολο να τις απομονώσεις. Ίσως όμως τα θέματα που να απασχολούν περισσότερο το θέατρο σήμερα να είναι η μετανάστευση και τα έντονα κοινωνικά προβλήματα όπως η ανεργία.

Μαρία Ρηγούτσου