Ιση αμοιβή για ίση εργασία ζητούν για τον ευατό τους οι ευρωβουλευτές στο Στρασβούργο.
22 Δεκεμβρίου 2003Ιση αμοιβή για ίση εργασία. Ενα αίτημα που ακούγεται συχνά και το οποίο έχουμε συνδέσει τρόπον τινά με «συνηθισμένους» εργαζόμενους. Το αίτημα αυτό όμως προβάλλουν εδώ και χρόνια οι ευρωβουλευτές στο Στρασβούργο, οι οποίοι πληρώνονται από τις κυβερνήσεις τους και οι αποκλίσεις μεταξύ των διαφόρων χωρών είναι πολύ μεγάλες. Οι ευρωβουλευτές θέλουν στο μέλλον να ισχύσει μια ενιαία ρύθμιση για όλους. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο όμως στο οποίο εκπροσωπούνται οι εθνικές κυβερνήσεις έχει μέχρι στιγμής αρνηθεί όλες τις προτάσεις με αποτέλεσμα η ιστορία αυτή να παρατείνεται χρονικά. Υπάρχει όμως ένα ακόμα τελευταίο σχέδιο για το οποίο ο Αυστριακός ευρωβουλευτής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Οτμαρ Κάρας λέει σχετικά:
«Είναι η τελευταία μας προσφορά, ένα νέο μήνυμα. Πέστε μας τελικά μέχρι τις 15 Ιανουαρίου ναι ή όχι.»
Οι αποκλίσεις μεταξύ των μισθών των ευρωβουλευτών είναι πράγματι πολύ μεγάλες μεταξύ τους. Για παράδειγμα οι Ισπανοί παίρνουν 2.600 ευρώ το μήνα ενώ οι Ιταλοί που βρίσκονται άλλωστε και στην κορυφή κερδίζουν 11.000 ευρώ. Σύμφωνα με τη νέα πρόταση στο μέλλον όλοι οι ευρωβουλευτές θα πρέπει να κερδίζουν από 8.500 ευρώ το μήνα. Αν αφαιρέσει κανείς τις εισφορές για τα συνταξιοδοτικά ταμεία τότε θα μένουν περίπου 7.000 ευρώ. Τόσα όσα παίρνει δηλαδή και ένας Γερμανός βουλευτής. Για πολλές εθνικές κυβερνήσεις το ποσό αυτό είναι πολύ μεγάλο και μερικές φορές αυτός ο μισθός είναι υψηλότερος από ό,τι του πρωθυπουργού. Η νέα πρόταση προβλέπει λοιπόν ότι τα 8.500 ευρώ θα φορολογούνται στην ΕΕ και εάν οι εθνικές κυβερνήσεις το επιθυμούν θα φορολογούνται και στις χώρες από τις οποίες προέρχονται οι ευρωβουλευτές.
Επίσης θα πρέπει να αλλάξει και το όριο ηλικίας συνταξιοδήτησης και από 60 να πάει στα 63 χρόνια. Ενα βήμα το οποίο χαιρετίζει ο ευρωβουλευτής των Πρασίνων Ντανιέλ Κον Μπεντίτ:
«Θα έβρισκα σωστό ακόμα και τα 65 χρόνια. Νομίζω ότι θα πρέπει να ζητάμε για εμάς ότι ζητάμε σήμερα και από την υπόλοιπη κοινωνία και όχι κάτι παραπάνω.»
Επίσης μια σειρά ρυθμίσεων που αφορούν τη βουλευτική ασυλία θα πρέπει και αυτές τώρα να τροποποιηθούν. Ο ευρωβουλευτής των Ευρωπαίων Σοσιαλδημοκρατών Γερμανός Βίλυ Ρότλεϋ λέει σχετικά:
«Επί ένα τέταρτο του αιώνα εκλγέγεται απευθείας από το λαό το ευρωκοινοβούλιο το οποίο συνεχίζει να λειτουργεί και να έχει τη δομή μια κοινοβουλευτικής σύναξης. Πρέπει όμως να φτιάξουμε ένα πραγματικό κοινοβούλιο. Και αυτό συνεπάγεται άλλωστε και την ύπαρξη της ασυλίας.»
Τώρα οι ευρωβουλεύτές ελπίζουν οι προτάσεις τους να γίνουν δεκτές από το Ευρωπαϊκό Σύμβούλιο ήδη από τον Ιούνιο. Η Βρεταννίδα ευρωβουλευτής των Φιλελευθέρων Νταϊάνα Γουόλις λέει σχετικά:
«Το συμβούλιο μπορεί να μας βγάλει από αυτή τη γελοία θέση και να βελτιώσει την εικόνα μας απέναντι στους πολίτες. Ελπίζω να μην χαθεί η ευκαιρία.»