Η Μελόνι θέλει σύμμαχο τη Γαλλία στο μεταναστευτικό

Σύμφωνα με τα όσα διέρρευσαν και συνεχίζουν να διαρρέουν από την τελευταία συνάντηση της Ιταλίδας πρωθυπουργού με τον Γάλλο ομόλογό της, Εμανουέλ Μακρόν στις Βρυξέλλες, το κλίμα στις σχέσεις Ρώμης και Παρισιού, άρχισε να αλλάζει.

Η ευθεία σύγκρουσηγια το ποιός θα πρέπει να ανοίξει τα λιμάνια του στα πλοία των μη κυβερνητικών οργανώσεων αποτελεί πλέον παρελθόν. Τώρα, η επικεφαλής της κυβέρνησης της Ρώμης ζητά τη βοήθεια του Γάλλου προέδρου για να στηριχθεί οικονομικά η Τυνησία και να αποφευχθεί η κατάρρευσή της. Κάτι που θα προκαλούσε ένα νέο, τεράστιο κύμα προσφύγων προς την Ιταλία και πιθανώς, και προς τις γαλλικές ακτές.

Η νέα σύμπλευση των δυο χωρών αφορά όμως και άλλους τομείς: από τις αλλαγές στο Σύμφωνο Σταθερότητας (με μεγαλύτερη ελαστικότητα σε ό,τι αφορά τις επενδύσεις για υποδομές) μέχρι την ατζέντα της πυρηνικής ενέργειας, η οποία  αποτελεί βασική προτεραιότητα για το Παρίσι. «Θέλουμε να συνεργαστούμε, με θετικό, αποδοτικό τρόπο», δήλωσε η Μελόνι.

Η Ιταλία στηρίζει Μακρόν ...

Η Ιταλία, στα πλαίσια της νέας αυτής σχέσης, προσπαθεί να πετύχει και την εξαίρεση των βιοκαυσίμων από το υποχρεωτικό τέλος που η ΕΕ έχει ορίσει για το 2035. «Θέτουμε κάποιους στόχους, αλλά το ποιες τεχνολογίες θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν, δεν νομίζω ότι πρέπει να αποτελεί υποχρεωτικό δόγμα», επιμένει η Ιταλίδα πρωθυπουργός. Πολλά στελέχη της κυβέρνησής της επιμένουν ότι, τουλάχιστον μέχρι σήμερα, τα ηλεκτροκίνητα οχήματα παραμένουν πολύ ακριβά, σε τιμές απαγορευτικές για την πλειονότητα των πολιτών.

Γενικότερα, πάντως, η  Ρώμη δείχνει διατεθειμένη να στηρίξει τον Γάλλο πρόεδροσε μια περίοδο ιδιαίτερα κρίσιμη για  την εσωτερική κατάσταση στην χώρα του.

Ιταλοί σχολιαστές υπογραμμίζουν ότι μετά από έξι μήνες διακυβέρνησης, η πρόεδρος των Αδελφών της Ιταλίας, άλλαξε εντυπωσιακά γραμμή. Όταν ήταν στην αντιπολίτευση, κατηγορούσε τον Μακρόν για νέο-αποικιακή πολιτική και για εγωιστική προσέγγιση του μεταναστευτικού. Τώρα διαπίστωσε, όπως φαίνεται, ότι  οι ευρύτερες ευρωπαϊκές ισορροπίες, επιβάλλουν μια ρεαλιστική όσο και ψύχραιμη στρατηγική.

Θεόδωρος Ανδρεάδης Συγγελλάκης, Ρώμη