Η Λειψία της Επανένωσης μέσα από τα μάτια ενός ζωγράφου

Στη σειρά ελαιογραφιών με τίτλο «Καθημερινά Θαύματα» ο εικαστικός Χάικο Μάταους από τη Λειψία εστιάζει στα ερειπωμένα αστικά και βιομηχανικά τοπία των πρώτων χρόνων μετά τη Γερμανική Επανένωση. Το κάποτε κραταιό κομμουνιστικό καθεστώς της Ανατολικής Γερμανίας άφησε πίσω του ανεξίτηλα σημάδια. Στον πίνακα της φωτογραφίας, το παλιό σούπερ μάρκετ της συνοικίας Πλάγκβιτς.

Το βιομηχανικό σύμπλεγμα του Πλάγκβιτς κάποτε έσφυζε από ζωή. Σήμερα είναι ένα από τα τμήματα της πόλης που έχουν υποστεί τις μεγαλύτερες παρεμβάσεις από την εποχή της Επανένωσης. Τα παλιά εργοστάσια των εταιρειών Tittel & Κrüger και Μey & Εdlich έχουν πλέον μετατραπεί σε οικοδομικά τετράγωνα.

Η γέφυρα Angerbrücke βρισκόταν κάποτε στη δυτική Λειψία, στην περιοχή Λιντενάου. Εκεί βρίσκεται σήμερα το στούντιο του Μάταους. «Πριν από δέκα χρόνια δεν φανταζόμουν καν ότι θα μπορούσα να ζήσω εδώ», λέει ο 39χρονος ζωγράφος. Η συνοικία Λιντενάου έχει αλλάξει όψη ριζικά τα τελευταία χρόνια.

Τον περασμένο Ιούλιο εγκαινιάσθηκε η σύνδεση μεταξύ του καναλιού Καρλ Χάινε και του παλιού λιμανιού του Λιντενάου. Μέσα στα επόμενα χρόνια επικείται η ολοκλήρωση ενός υπερσύγχρονου οικιστικού και εμπορικού κέντρου, που αναμένεται να δώσει ανάσα στις αυξανόμενες ανάγκες της πόλης.

Το εμβληματικό κτίριο της Λειψίας χτίστηκε το 1890. Μεταπολεμικά και μέχρι την πτώση του Τείχους του Βερολίνου στεκόταν άδειο. O χώρος αρχικά φιλοξενούσε χοροεσπερίδες και στις αρχές του 20ου αιώνα είχε μετατραπεί σε χώρο συνάντησης εκπροσώπων του εργατικού κινήματος. Εδώ είχε μιλήσει κάποτε και η Ρόζα Λούξεμπουργκ.

Το 1955 το παλιό πάρκο Ζαϊμπενχόλτς, το πάρκο του Βασιλιά Αλβέρτου και το πάρκο με τους φοίνικες συνενώθηκαν σχηματίζοντας το μεγάλο πάρκο και πολιτιστικό κέντρο Κάρλα Ζέτκιν. Ήταν ένα από τα πρώτα δημόσια έργα της ανατολικογερμανικής κομμουνιστικής κυβέρνησης. Το 2011 με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου το πάρκο ξαναχωρίστηκε στα αρχικά του τμήματα.

Ο Μάταους εμπνέεται από την πόλη του. Ξεκινά να βγάζει φωτογραφίες ή να σκιτσάρει από νωρίς το πρωί, όταν βγαίνει βόλτα με το σκύλο του. «Πολλές φορές περνάω από σημεία που γνωρίζω καλά κι όμως ποτέ μου δεν τα παρατήρησα. Έρχονται στιγμές όμως που τα βλέπεις αλλιώς, κάτω από ένα νέο φως», λέει χαρακτηριστικά.