Η αγορά του cd rom δίνει τη χαριστική βολή στο ελβετικό απόρρητο;

Το cd rom, που εξακολουθεί να διχάζει τη γερμανική κοινή γνώμη, θα αγοραστεί. Αυτή είναι η πολιτική απόφαση, όπως έχει ήδη δηλώσει η γερμανική κυβέρνηση, και απομένει να διευκρινιστεί το νομικό πλαίσιο. Δηλαδή παραμένουν αναπάντητα τα ερωτήματα, εάν το κράτος γίνεται έτσι κλεπταποδόχος ή το σημαντικότερο, εάν μπορούν τα στοιχεία αυτά να χρησιμοποιηθούν σε δίκες κατά των φοροφυγάδων.

Ο Μίχαελ Όφερ, εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, δεν βλέπει τίποτε το περίεργο και παραπέμπει στην περίπτωση του cd rom από Λιχτεστάιν πριν από δύο χρόνια: «Στην περίπτωση εκείνη εξετάστηκαν όλες οι νομικές πτυχές του ζητήματος και μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν νέα δεδομένα που να ανατρέπουν τις τότε αποφάσεις. Κινούμεθα επομένως στο πλαίσιο εκείνης της περίπτωσης και η απόφαση που ελήφθη είναι σαφώς πολιτική. Τις νομικές απαντήσεις καλούνται να δώσουν τώρα οι υπηρεσίες του καθ’ ύλην αρμόδιου κρατιδίου.»

Αδιευκρίνιστες ακόμη οι νομικές πτυχές της αγοράς

Το κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας Βεστφαλίας και συγκεκριμένα η κεντρική του οικονομική υπηρεσία θα πρέπει να λάβει την τελική απόφαση, καθώς η πρόταση για την αγορά του cd rom ήλθε από την εφορία του Βούπερταλ. Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει απόφαση γερμανικού δικαστηρίου που να απαγορεύει την αγορά στοιχείων φοροφυγάδων.

Να σημειώσουμε όμως ότι εκκρεμεί προσφυγή στο Συνταγματικό Δικαστήριο για την περίπτωση Λιχτενστάιν. Επομένως ενδέχεται στο άμεσο μέλλον το Συνταγματικό Δικαστήριο να αποφασίσει ότι η αγορά συνιστά κλεπταποδοχή και δεν μπορούν τα στοιχεία της να χρησιμοποιηθούν ως αποδεικτικά στοιχεία σε δίκη εναντίον φοροφυγάδων.

Ταυτόχρονα όμως κυκλοφορούν φήμες ότι τοπικές οικονομικές υπηρεσίες της Γερμανίας πήραν θάρρος και βγήκαν προς αναζήτηση νέων cd rom με φοροφυγάδες και σε άλλες τράπεζες ελβετικές και μη.

Η στροφή των ελβετικών κομμάτων

Η Ελβετία προειδοποίησε ότι η αγορά τέτοιων στοιχείων συνιστά κακό προηγούμενο και υποσκάπτει τις σχέσεις καλής γειτονίας μεταξύ Γερμανίας – Ελβετίας.

Μάλιστα εκπρόσωποι διάφορων ελβετικών κομμάτων δήλωσαν ότι δεν πρόκειται η χώρα τους να παράσχει βοήθεια στη Γερμανία για τη διασταύρωση των στοιχείων των φοροφυγάδων.

Ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Γκίντο Βεστερβέλε αναγκάστηκε να παρέμβει και να εκφράσει την πεποίθηση ότι η Ελβετία και η Γερμανία θα βρουν σίγουρα τον δρόμο της συνεννόησης: «Γειτονικές και φίλιες χώρες, όπως η Ελβετία και η Γερμανία, οφείλουν πάντα να προσέρχονται στο τραπέζι των συνομιλιών και να λύνουν τα όποια προβλήματα με συνομιλίες και συναινετικά. Η Ελβετία δεν είναι αντίπαλος της Γερμανίας, ούτε η Γερμανία της Ελβετίας. Επιπλέον οι Ελβετοί πρέπει να γνωρίζουν ότι η φιλία μας είναι ισχυρότερη από τις όποιες πρόσκαιρες διαφορές απόψεων π.χ. στο φορολογικό σύστημα.»

Όντως χθες στην Βέρνη έπεσαν οι τόνοι. Βουλευτές των μεγάλων κομμάτων εμφανίστηκαν συμφιλιωτικοί. Ο Βέρνερ Μέσμερ, από το καντόνι του Τουργκάου εκτιμά ότι «οι πιέσεις αυξάνονται αυτή τη στιγμή τόσο πολύ που σηματοδοτούν ότι πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία. Δεν είναι δυνατόν να πλουτίζει η χώρα μας με τα λεφτά φοροφυγάδων. Δεν μπορεί να συνεχιστεί κάτι τέτοιο και στο μέλλον.»

Στο ίδιο πνεύμα ο επικεφαλής των Χριστιανοδημοκρατών στο Εθνικό Συμβούλιο Ουρς Σβάλερ δήλωσε σαφέστατα ότι πρέπει να αλλάξει το ελβετικό μοντέλο: «Θέλουμε να συνεχίσει η Ελβετία να είναι ισχυρή στον τραπεζικό τομέα, αλλά ως χώρα με την καλύτερη τραπεζική ποιότητα και όχι ως παράδεισος φοροφυγάδων και μαύρων ταμείων του εξωτερικού.»

Σημαίνει άραγε αυτή η στροφή ότι στο εξής θα μπορούν ξένες οικονομικές υπηρεσίες να ζητούν στοιχεία από τις ελβετικές τράπεζες για τυχόν φοροφυγάδες;

Ναι, υποστηρίζουν οι περισσότεροι ειδικοί αναλυτές και εκτιμούν ότι το τραπεζικό απόρρητο της Ελβετίας έχει «ημερομηνία λήξης».

Sabine Kinkartz / Βιβή Παπαναγιώτου

Υπεύθ. Σύνταξης: Σταμάτης Ασημένιος