Επιχείρηση θαλάσσια σκουπίδια

«Μέχρι το 2050 το βάρος των πλαστικών που θα βρίσκονται στους ωκεανούς θα είναι μεγαλύτερο από το συνολικό βάρος των ψαριών που ζουν εκεί» προειδοποιεί ο Αντόνιο Γκουτέρες, ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, στην πρώτη διάσκεψη των Η.Ε. για την Προστασία των Θαλασσών που έγινε στις αρχές του Ιουνίου.

Ο ρόλος των επιχειρήσεων

Δεν είναι μόνο τα κράτη που παλεύουν να βρουν κοινές θέσεις αλλά και οι επιχειρήσεις που σχεδιάζουν λύσεις συστημάτων, κάτι που δεν είναι και τόσο εύκολο. Πέρυσι ένα δίκτυο από δέκα επιχειρήσεις, το οποίο υποστήριξε και το Υπουργείο Οικονομικών της Γερμανίας, απέτυχε κιόλας στη διαδικασία σχηματισμού του. Ένας ναυπηγός κι επιχειρηματίας από το Κίελο επιδιώκει τώρα να δημιουργήσει ένα νέο δίκτυο. «Ένα δίκτυο στο οποίο θα συμβάλει η βιομηχανία και η επιστήμη σε ολόκληρη την Γερμανία, αυτός είναι ο στόχος μας» αναφέρει. Μεταξύ άλλων ενδιαφέρον επέδειξε και μια εταιρεία κάλυψης ναυτιλιακών αναγκών και παροχής υπηρεσιών σε πλοία, ένα ινστιτούτο θαλάσσιας αλιείας και μία εφοπλιστική εταιρεία. Με κάθε αίτηση που θα γίνεται δεκτή θα δίνεται και χρηματοδότηση. Έτσι οι επιχειρήσεις μπορούν  να ελπίζουν σε συμβόλαια και νέα πεδία επιχειρήσεων.

Υπό την καθοδήγηση της Γερμανίας

«Όποιος θέλει να βοηθήσει τις χώρες με ανερχόμενη οικονομία για την προστασία των θαλασσών πρέπει να τις υποστηρίξει με τη δημιουργία λειτουργικού συστήματος διαχείρισης αποβλήτων και να δημιουργήσει κίνητρα», αναφέρει ο Ντίρκ Λιντενάου, ο συντονιστής του πρότζεκτ. «Όταν αυτοί δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό και τροφή και πιθανώς ζούνε σε περιοχές πολιτικών εντάσεων, τότε γι' αυτούς είναι άλλα θέματα σοβαρά. Αυτά δεν πρέπει να τα αγνοήσουμε» λέει στη συνέχεια. Όπως πιστεύει «εξαιτίας της τεχνογνωσίας που διαθέτει, η βόρεια παραλιακή περιοχή της Γερμανίας θα μπορούσε να πάρει το ρόλο του πρωτοπόρου στον αγώνα για την εύρεση λύσεων σε παγκόσμιο επίπεδο. Η διαχείριση των αποβλήτων της Γερμανίας θα μπορούσε να καθοδηγήσει ουσιαστικά χώρες που δεν διαθέτουν λειτουργικό σύστημα διαχείρισης αποβλήτων».

Το πως μπορούν να μεταφερθούν επιτυχώς οι γνώσεις από την Γερμανία, τον πρωταθλητή της ανακύκλωσης, σε χώρες χωρίς σύγχρονη διαχείριση αποβλήτων φαίνεται  στο σύστημα που ανέπτυξε μια επιχείρηση στα νησιά του Πράσινου Ακρωτηρίου: ένα πλοίο πηγαινοέρχεται μεταξύ των νησιών και συλλέγει τα σκουπίδια, ένα άλλο εξυπηρετεί ως εγκατάσταση ανακύκλωσης, πάνω στο οποίο τα σκουπίδια συμπιέζονται και επεξεργάζονται. Πάνω σε ένα άλλο πλοίο γίνεται η παραγωγή ενέργειας από τα σκουπίδια. Τα κέρδη διατίθενται για το σύστημα διαχείρισης σκουπιδιών. Μεταξύ άλλων, ακόμη μια ιδέα βρίσκεται υπό δοκιμή από το Ινστιτούτο Περιβάλλοντος WWF. Από τον Μάρτιο του 2016 οι οικολόγοι με μια συσκευή που έχει την μορφή τσουγκράνας και διαθέτει άγκιστρο ανασύρουν απολεσθέντα ή εγκαταλελειμμένα αλιευτικά εργαλεία (άδηλη αλιεία). Δεν είναι όμως ακόμα σαφές, πως αυτή η συσκευή επιδρά στο βιότοπο. 

Όλιβερ Μπέκχοφ (dpa) / Νατάσα Κουκουγιάννη