Εκλογές στο Αφγανιστάν: το πρώτο βήμα προς τον εκδημοκρατισμό

Οι εκλογές στο Αφγανιστάν κυριαρχούν στις σημερινές γερμανικές εφημερίδες. Frankfurter Allgemeine Zeitung: "Ο Καρζάι επιδιώκει να επιβάλει ένα σύστημα προεδρικής δημοκρατίας που να συγκεντρώνεται η εξουσία στον πρόεδρο και η κεντρική διοίκηση στην Καμπούλ. Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο εύκολα. Μέχρι τώρα προσπάθησε και κατόρθωσε να εξουδετερώσει αρκετούς αντιπάλους της κεντρικής εξουσίας, να απομονώσει τους εχθρούς της δημοκρατίας, να ουδετεροποιήσει άλλους και να κερδίσει νέους συμμάχους. Όμως από και πέρα στα πλαίσια της δημοκρατίας αυτό το παιχνίδι δεν θα είναι εύκολο, διότι κάθε εκλογική νίκη θα είναι κατ' αρχήν ένας αγώνας κατά της απώλειας της νομιμοφροσύνης των τοπικών αρχηγών."

Süddeutsche Zeitung: "Από την αρχή ήταν ξεκάθαρο ότι με αυτές τις εκλογές το Αφγανιστάν θα προσέγγιζε την δημοκρατία. Μετά από 25 χρόνια πολέμους και διχασμούς η οικοδόμηση πολιτικών δομών είναι όντως μια χρονοβόρα και επίπονη διαδικασία. Εάν οι εκλογές αυτές αξιολογηθούν με τα δυτικοευρωπαϊκά δεδομένα, τότε η κατάσταση ασφάλειας της χώρας δεν επέτρεπε την διεξαγωγή τους. Τόσο όμως οι Αφγανοί, όσο και ο Τζορτζ Μπους χρειάζονταν αυτές τις εκλογές: ο μεν Αμερικανός πρόεδρος ως τρόπαιο για τον προεκλογικό του αγώνα, οι δε Αφγανοί ως ένα βήμα προς την πρόοδο, ένα βήμα πιο κοντά στον εκδημοκρατισμό."

Frankfurter Rundschau: "Με τον αραμπά...και με λαθροχειρίες η εκλογική διαδικασία. Παρά τις καταγγελίες όμως για το μη ανεξίτηλο μελάνι που μαρκάριζε το δάκτυλο του κάθε Αφγανού ψηφοφόρου ούτε οι φανατικοί αντίπαλοι του Καρζάι δεν επιθυμούν την επανάληψη της εκλογικής διαδικασίας. Παραμένουμε στο...ακουστικό μας μέχρι το τέλος του μήνα για τα αποτελέσματα. Ανατολίτικες συνήθειες έγραψαν ορισμένοι. Ο Αμερικανός παρατηρητής στις εκλογές του Αφγανιστάν Κένεντι δήλωσε κοφτά ότι γνωρίζει και αμερικανικές εκλογές που διήρκεσαν πολύ τα αποτελέσματα και δεν ήταν και τόσο...νόμιμα. Μάλλον έχει κάποιο δίκιο. Το Σάββατο στο Αφγανιστάν διεξήχθησαν εκλογές. Αυτή τη στιγμή, αυτό και μόνον αρκεί."

Στο σημερινό Spiegel αναφέρεται η προσπάθεια του Γερμανού επιτρόπου Φερχόιγκεν για την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας με την ΕΕ: "Ο Γκίντερ Φερχόιγκεν αφού συμπεριέλαβε στην εισήγησή του για την Τουρκία όλους τους όρους και ετις πιφυλάξεις των μελών της ΕΕ πέτυχε την ψήφισή της από όλους σχεδόν τους Ευρωπαίους εταίρους. Η απογοήτευση τότε των συναδέλφων του κ. Φερχόιγκεν εμφανίστηκε στο κυπριακό, όπου αρκετοί διέρρηξαν τα ιμάτιά τους, επειδή το Βόρειο τμήμα της Κύπρου τελεί υπό κατοχήν και η Δημοκρατία της Κύπρου δεν επιτρέπει την πλήρη αναγνώρισή του, λες και η επανένωση της Κύπρου σκόνταψε στους Τούρκους. Το ίδιο ενοχλητικό βρίσκουν αρκετοί Ευρωπαίοι εταίροι το γεγονός ότι η Τουρκία παρεμποδίζει την αγαστή συνεργασία ΝΑΤΟ και ΕΕ διότι, όπως ισχυρίστηκαν, τόσο στο Αφγανιστάν, όσο και στην Αφρική η Άγκυρα εμπόδισε τη δραστηριοποίηση του ΝΑΤΟ κατά της τρομοκρατίας. Ο Φερχόιγκεν δεν πτοείται από αυτού του είδους την τακτική και τις διαμαρτυρίες των συναδέλφων του: διότι τα πλεονεκτήματα της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ θα είναι περισσότερα για τη γηραιά ήπειρο. Ακόμη και λόγω της υπογεννητικότητας η ΕΕ χρειάζεται την ένταξη της Τουρκίας."

Η εναλλακτική εφημερίδα Tageszeitung αφιερώνει σήμερα μια σειρά σχολίων και άρθρων στο μεγάλο Γάλλο φιλόσοφο Ζακ Ντεριντά: "Μπορεί η Γαλλία να πενθεί το θάνατο του μεγάλου φιλοσόφου, αλλά μόνον λίγοι γνώριζαν το έργο του στρατευμένου αυτού διανοητή. Όλοι πάντως στη Γαλλία και στην Ευρώπη έχουν την εντύπωση ότι με τον Ντεριντά σβήνει μια γενιά διανοούμενων που σμίλεψε και σφράγισε μια ολόκληρη εποχή. Η φίλη του ψυχαναλύτρια Ελίζαμπετ Ρουντινέσκο δήλωσε: "Πίστευε ότι ζούμε σε μια εποχή άγριου καπιταλισμού και άγριου φανατισμού. Για τον Ντεριντά η δημοκρατία δεν ήταν ποτέ ένα ασφαλές και ολοκληρωμένο εργαλείο γι' αυτό και ασκούσε εξονυχιστική και οδυνηρή κριτική στους θεσμούς μας. Ήταν υπέρ του Τζον Κέρι, αλλά ασκούσε κριτική στα μεγάλα ελλείμματα της αμερικανικής δημοκρατίας."