"Δύο τόνους ετήσια εκπομπή ρύπων ανά άτομο για όλες τις χώρες"

Τι θα συμβεί εάν οι κυβερνήσεις και η παγκόσμια κοινότητα αδιαφορήσουν και δεν λάβουν τώρα μέτρα κατά της κλιματικής αλλαγής;

Ο σερ Νίκολας Στερν γράφει στο βιβλίο του "Η Παγκόσμια Συμφωνία: αλλαγή του κλίματος και δημιουργία μιας νέας εποχής προόδου και ευημερίας": Μεγάλο μέρος της Νότιας Ευρώπης θα γίνει Σαχάρα, το Μπαγκλαντές θα εξαφανιστεί από τις πλημμύρες, τα ποτάμια που κατεβαίνουν από τα Ιμαλάια θα υπερχειλίσουν και θα πλημμυρίσουν ολόκληρες περιοχές.

Θα ζήσουμε φτώχεια, νέα κύματα μεταναστεύσεων και νέες συγκρούσεις.

Το σενάριο τρόμου που περιγράφει στο βιβλίο του ο νηφάλιος Βρετανός οικονομολόγος δεν είναι αποκύημα χολιγουντιανής φαντασίας, αλλά ρεαλιστική συνέπεια της κλιματικής αλλαγής σε περίπτωση που στην Διεθνή Διάσκεψη για το Κλίμα της Κοπεγχάγης, η οποία αρχίζει σήμερα, οι ηγέτες του κόσμου δεν καταλήξουν σε συγκεκριμένες και δεσμευτικές αποφάσεις.

Δύο τόνοι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα ανά άτομο και όχι 24 ούτε 12

Ο Νίκολας Στερν υποστηρίζει ότι ο στόχος πρέπει να είναι: δύο τόνοι ετησίως εκπομπή διοξειδίου του άνθρακα ανά άτομο παγκοσμίως και όχι, όπως τώρα, που στις ΗΠΑ η εκπομπή ανά άτομο φθάνει τους 24 τόνους, στην Ευρώπη τους 12 και στην Κίνα και την Ινδία 1,7: «Αυτοί οι αριθμοί μας δείχνουν σαφέστατα πόσο υψηλά πρέπει να βάλουμε τον πήχη. Μέχρι το 2050 πρέπει να παράγουμε ηλεκτρική ενέργεια χωρίς εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, οι συγκοινωνίες μας να φθάσουν επίσης σε μηδενική εκπομπή διοξειδίου, να μειώσουμε δραστικά τις εκπομπές ρύπων στην αγροτική οικονομία και να εμποδίσουμε την καταστροφή και την αποψίλωση των δασών.»

Οι βιομηχανικές χώρες πρέπει να βοηθήσουν αποφασιστικά και δυναμικά τις φτωχές χώρες, αλλά και τις αναδυόμενες οικονομίες με την παροχή νέων τεχνολογιών και οικονομικής βοήθειας. Ποιο θα είναι όμως το κόστος ενός τέτοιου ελπιδοφόρου και αποτελεσματικού προγράμματος για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής;

«50 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως», απαντά ο Βρετανός οικονομολόγος και εξηγεί: «Μόνον έτσι θα έχουμε ένα αξιόπιστο πλάνο με απτά αποτελέσματα. Εξάλλου 50 δισεκατομμύρια δολάρια αντιστοιχούν στο 0,1% του ΑΕΠ των ανεπτυγμένων χωρών.»

Το κόστος για την προστασία του κλίματος δεν είναι δαπάνη, αλλά επένδυση

Τέλος ο σερ Νίκολας Στερν κρούει ακόμη μια φορά τον κώδωνα του κινδύνου υποστηρίζοντας ότι το κόστος για την προστασία του κλίματος πρέπει να το αντιμετωπίσουμε ως επένδυση όχι ως έξοδο: «Θα πρέπει να προετοιμαστούμε για μια ριζική και απίστευτα ρηξικέλευθη αλλαγή της καθημερινότητάς μας. Θα είναι κάτι σαν την εφεύρεση του σιδηροδρόμου ή την ανακάλυψη του ηλεκτρισμού. Είναι καιρός να κάνουμε μια νέα υπέρβαση, μια νέα βιομηχανική επανάσταση, να προκαλέσουμε μια ιλιγγιώδη ανάπτυξη και ταυτόχρονα, εάν διαμορφώσουμε την νέα εποχή, την εποχή με χαμηλές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, ο κόσμος μας θα είναι πιο καθαρός, πιο ασφαλής και θα προστατευθεί η βιοποικιλότητα του πλανήτη, ο οποίος έτσι θα διαθέτει πιο σταθερά οικοσυστήματα.»

Bettina Marx / Βιβή Παπαναγιώτου

Υπεύθ. Σύνταξης: Σταμάτης Ασημένιος