Δικαίωμα στο θάνατο;

Η Süddeutsche Zeitung σημειώνει για την ευθανασία ότι σε ορισμένες περιπτώσεις «είναι αδιαμφισβήτητο ότι υπάρχει αβάσταχτος πόνος και ότι ο γιατρός θα πρέπει να μην τιμωρείται όταν βοηθάει σε περιπτώσεις αυτοκτονιών. Το σημαντικότερο σε αυτή την περίπτωση είναι να διευκρινιστεί εάν αρκεί η μέχρι σήμερα εμπειρία και πρακτική ή εάν θα πρέπει να υπάρξουν νέα νομοθετήματα, τα οποία να διευκρινίζουν πότε επιτρέπεται ο γιατρός να παρεμβαίνει».

H Frankfurter Allgemeine Zeitung γράφει για το ίδιο θέμα : «Η ισχύουσα νομοθεσία είναι στην πράξη πολύ πιο έξυπνη από πολλές από τις προτάσεις που έγιναν στην πρόσφατη κοινοβουλευτική συζήτηση. Η παραχώρηση μεγαλύτερων νομικών περιθωρίων στους γιατρούς ενέχει τον κίνδυνο να θεσμοθετήσει την ευθανασία. Με τον τρόπο αυτό θα μπορούσε να κλονιστεί η εμπιστοσύνη μεταξύ του γιατρού και του ασθενούς, διότι ο ασθενής ποτέ δεν μπορεί να γνωρίζει ακριβώς πότε η βοήθεια θα γίνει θάνατος».

Τέλος, η Rheinische Post σχολιάζει: «Οι συζητήσεις στη βουλή είναι πετυχημένες όταν οι βουλευτές μπορούν να ξεφύγουν από την πίεση των κοινοβουλευτικών τους ομάδων και να μιλήσουν πραγματικά ελεύθερα. Και στο θέμα της ευθανασίας αυτό συνέβη. Η πλειοψηφία στη βουλή τάσσεται υπέρ μιας απαγόρευσης της ευθανασίας και αυτό είναι σωστό. Παραμένει ένα πολύ μικρό περιθώριο συμβιβασμού για τους γιατρούς και για τους συγγενείς όταν υποβοηθούν στην αυτοκτονία. Και αυτή η βοήθεια είναι σωστό να παραμένει ατιμώρητη».

Η FIFA βγάζει καθαρούς Κατάρ και Ρωσία

Ένα επίσης θέμα που σχολιάζεται ευρέως σήμερα στον γερμανικό τύπο είναι η απόφαση της αρμόδιας επιτροπής της FIFA ότι το Κατάρ και η Ρωσία δεν βαρύνονται με σκάνδαλα διαφθοράς και το παγκόσμιο πρωτάθλημα θα διεξαχθεί κανονικά σε αυτές τις δυο χώρες. Η Sächsische Zeitung διερωτάται: «Πως μπορεί κανείς ως στέλεχος της FIFA να επιλέξει μια χώρα όπου το καλοκαίρι υπό σκιά έχει 50 βαθμούς Κελσίου; Όπου χρειάζονται στάδια με κλιματιστικά για να μπορεί κανείς να παίξει; Και που σε ακτίνα μόλις 25 χιλιομέτρων βρίσκονται πέντε στάδια; Αυτό μπορεί να γίνει μόνο όταν δωροδοκείται κανείς».

Για το ίδιο θέμα η ελβετική Neue Zürcher Zeitung γράφει: «Η έκθεση δεν παρουσιάζει κανέναν άγιο κόσμο της FIFA. Και δεν πρόκειται για μια μάλλον απλοϊκή σκέψη όπου χρήματα μεταφέρονται σε βαλίτσες. Η επιρροή στους αγώνες γίνεται με πολύ πιο υπόγειο τρόπο…Ακόμα και εάν το Κατάρ και η Ρωσία βγήκαν ασπροπρόσωπες νομικά, οι διοργανωτές του Παγκόσμιου Κυπέλλου θα συνεχίσουν να βρίσκονται στο επίκεντρο της κριτικής. Και στις δυο χώρες το πολιτικό περιβάλλον προκαλεί ανησυχίες. Σε κάθε περίπτωση είναι πολύ νωρίς για να πάρει κανείς μια βαθιά ανάσα».

Μαρία Ρηγούτσου