Δημοτικές εκλογές με άνοδο της ακροδεξιάς

Η Δανία κινείται σήμερα στον ρυθμό των δημοτικών εκλογών που προσελκύουν περισσότερο από ποτέ άλλοτε τα βλέμματα της Ευρώπης. Η παρουσία του ακροδεξιού Λαϊκού Κόμματος της Δανίας (DF) στις εκλογές αλλά και η άνοδος των ποσοστών του, όπως προκύπτει από πρόσφατες δημοσκοπήσεις, προκαλεί ανησυχία σε ευρωπαϊκούς κύκλους ενόψει των ευρωεκλογών. Ωστόσο η πραγματική σημασία αυτής της ανόδου δεν θα πρέπει να υπερεκτιμάται, όπως καθησυχάζει ο Γκουίν Νίσεν, αρχισυντάκτης της γερμανόφωνης δανικής εφημερίδας Nordschleswiger. «Σε σύγκριση με άλλα ακροδεξιά κόμματα στην Ευρώπη το DF είναι, θα λέγαμε, μία λάιτ εκδοχή», αναφέρει ο ίδιος, προσθέτοντας ότι πρόκειται για ένα σχετικά πιο μετριοπαθές κόμμα σε σχέση με αντίστοιχες πολιτικές συσσωματώσεις ανά την Ευρώπη.

Στροφή προς τα δεξιά

Έξι μήνες πριν από τις ευρωεκλογές του ερχόμενου Μαΐου οι ευρωφοβικές, ακροδεξιές δυνάμεις δείχνουν να συσπειρώνονται. Στην πρόσφατη συνάντηση των ακροδεξιών ηγετών Γκερτ Βίλντερς από την Ολλανδία και της Μαρίν Λεπέν από τη Γαλλία στη Χάγη συζητήθηκε η δημιουργία ακροδεξιάς πτέρυγας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, λαμβάνοντας υπόψη τα υψηλά ποσοστά που τους δίνουν δημοσκοπήσεις στις χώρες τους. Για να δημιουργηθεί όμως μια τέτοια ευρωφοβική πτέρυγα κατά την επόμενη κοινοβουλευτική περίοδο της Ευρωβουλής θα πρέπει να συγκεντρώνει τουλάχιστον 25 βουλευτές από 7 χώρες. Σε μια τέτοια περίπτωση ένας ενδεχόμενος συνασπισμός ακροδεξιών δυνάμεων θα μπορούσε να θέσει εμπόδια στις εργασίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Κόμματα με διαφορετικές καταβολές

O πολιτικός επιστήμονας Κάι Αρτσχάιμερ από το Πανεπιστήμιο του Μάιντς εκφράζει, εντούτοις, αμφιβολίες ως προς την ικανότητα των διάφορων ακροδεξιών κομμάτων να συσπειρωθούν σε ενιαίο μέτωπο ενόψει ευρωεκλογών. «Οι εμπειρίες του παρελθόντος δείχνουν πως είναι πολύ δύσκολο να έρθουν μεταξύ τους σε συνεννόηση», εκτιμά ο γερμανός ειδικός. Πριν από έξι χρόνια μια αντίστοιχη πρωτοβουλία ναυάγησε μόλις μετά από δέκα μήνες διαπραγματεύσεων. Τότε η ιταλίδα πολιτικός Αλεσάντρα Μουσολίνι, εγγονή του ιταλού δικτάτορα, είχε έρθει σε ρήξη με πέντε ρουμάνους βουλευτές όταν «συνέκρινε αθίγγανους εγκληματίες με το σύνολο του ρουμανικού πληθυσμού».

Ο Αρτσχάιμερ εκτιμά πως ένας βασικός λόγος για το ότι αντίστοιχες προσπάθειες προσέγγισης μεταξύ ευρωπαίων ακροδεξιών πέφτουν στο κενό είναι γιατί «έχουν συνήθως ένα διογκωμένο υπερεγώ». Συν τοις άλλοις υπάρχουν και ιδεολογικές διαφορές. Το γαλλικό Εθνικό Μέτωπο της Λεπέν για παράδειγμα δίνει έμφαση στις καθολικές του ρίζες. Το από την άλλη δεν υπερτονίζει τη σχέση του με το ιστορικό του παρελθόν, ενώ έχει ήδη δηλώσει δημόσια ότι δεν προτίθεται να συνταχθεί με ένα ακροδεξιό ευρωπαϊκό συνασπισμό στις ευρωεκλογές.

Το DF μέρος του κομματικού συστήματος της Δανίας

To DF, παρά τις διαφοροποιήσεις του από άλλα ευρωπαϊκά ακροδεξιά κόμματα, παραμένει ωστόσο στα δεξιά άκρα του πολιτικού φάσματος. «Τo DF αντλεί υποστηρικτές χάρη στις ακραίες θέσεις που έχει απέναντι στο μεταναστευτικό, αλλά και από την αντι-ισλαμική του τάση», αναφέρει ο Αρτσχάιμερ. Το DF αποτελεί την τελευταία δεκαετία αναπόσταστο κομμάτι του πολιτικού σκηνικού στη χώρα. Κατά την περίοδο 2001-2011 υποστήριζε την κυβέρνηση μειοψηφίας συντηρητικών δυνάμεων κι έτσι κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη πολλών Δανών. Εν αναμονή του τελικού αποτελέσματος των δημοτικών εκλογών, οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δίνουν για το Λαϊκό Κόμμα της Δανίας ποσοστά μεταξύ 8-10% στις μεγάλες πόλεις. Εάν τα νούμερα αυτά επιβεβαιωθούν από τις κάλπες, τότε το ακροδεξιό κόμμα αναμένεται να αναδειχθεί σε τέταρτη δύναμη, πίσω από τους Σοσιαλδημοκράτες, τους Φιλελευθέρους και το Κόμμα της Αριστεράς.

Ηeimo Fischer / Δήμητρα Κυρανούδη

Υπεύθ. Σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου