Απογοητευτικές οι συνομιλίες για το κλίμα

Στη Λίμα του Περού συνέβη ό,τι συμβαίνει κάθε χρόνο με τις ετήσιες διασκέψεις του ΟΗΕ για το κλίμα: οι διαπραγματεύσεις συνεχίστηκαν μέχρι την τελευταία στιγμή, για να καταλήξουν σε έναν ανεπαρκή συμβιβασμό. Το χρονοδιάγραμμα ωστόσο για τις 195 χώρες-μέλη της διάσκεψης είναι δεδομένο. Οι κυβερνήσεις πρέπει να υποβάλουν συγκεκριμένους στόχους με αριθμούς μέχρι τον Μάρτιο του 2015, ώστε τον επόμενο Δεκέμβριο στο Παρίσι να υπογραφεί μια μεγαλεπήβολη νέα Διεθνής Συνθήκη για το Κλίμα. Ο απώτερος στόχος είναι ήδη γνωστός: η εκπομπή των ρύπων που είναι υπεύθυνοι για την υπερθέρμανση του πλανήτη και το φαινόμενο του θερμοκηπίου επιτρέπεται να αυξηθεί μέχρι το 2020, μέχρι το 2050 θα πρέπει το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειας να παράγεται από ανανεώσιμες πηγές, μέχρι το 2100 θα πρέπει να έχουν εγκαταλειφθεί ολοσχερώς οι ορυκτές πηγές ενέργειας.

Για την επίτευξη αυτών των στόχων θα πρέπει να συμβάλουν όλοι. Κατανοεί κανείς τις αντιρρήσεις των αναπτυσσόμενων και αναδυόμενων οικονομιών, που ζητούν ευνοϊκότερη μεταχείριση, αφού μέχρι σήμερα οι βασικοί υπεύθυνοι για την αλλαγή του κλίματος ήταν οι παραδοσιακές βιομηχανικές χώρες. Από την άλλη ξενίζει η απαίτηση της Κίνας, που στο μεταξύ είναι υπεύθυνη για τις μεγαλύτερες εκπομπές CO2 στον κόσμο, να αντιμετωπισθεί ως αναπτυσσόμενη χώρα. Ούτε μπορεί να αντιπαρέλθει κανείς το γεγονός ότι το μπουμ της χρήσης άνθρακα στην Ινδία έχει εξελιχθεί σε μείζον πρόβλημα για το κλίμα.

Μπορεί το τελικό ανακοινωθέν της διάσκεψης στη Λίμα να μην είναι πραγματικά μεγαλόπνοο, αλλά καλό θα ήταν να επισημάνει κανείς μερικά θετικά βήματα προς τον μεγάλο στόχο. Κατ’ αρχήν το Πράσινο Ταμείο για το Κλίμα έχει εφοδιαστεί πλέον με 10 δις δολάρια. Κατά δεύτερον οι δύο μεγάλοι αμαρτωλοί στην υπόθεση του κλίματος, οι ΗΠΑ και η Κίνα, αναγνώρισαν την ανάγκη να λάβουν συγκεκριμένα μέτρα για την προστασία του. Τα ακραία καιρικά φαινόμενα και στις δύο χώρες και ειδικά η ατμοσφαιρική ρύπανση στην Κίνα θα αναγκάσουν τις δύο χώρες τα επόμενα χρόνια να πάρουν όντως μέτρα. Τα όσα μέτρα έχουν ληφθεί μέχρι σήμερα δεν αρκούν για να μην υπερβεί η υπερθέρμανση του πλανήτη τους 2 βαθμούς κελσίου. Η διεθνής κοινότητα όμως, αυτό φάνηκε και στη Λίμα, συνειδητοποιεί όλο και περισσότερο ότι η προστασία του κλίματος δεν έχει εναλλακτική λύση.

Irene Quaile / Σπύρος Μοσκόβου