Απαγόρευση πλαστικών σε ανήλικους;

O Γιάκομπ είναι 15 ετών και δεν βλέπει την ώρα να μπει στο χειρουργείο. Το πρόβλημά του; Η μύτη του. «Είναι πολύ μεγάλη», λέει ο ίδιος. «Πέρσι ήμουν σε ένα νοσοκομείο, αλλά οι γιατροί αρνήθηκαν να με εγχειρίσουν γιατί ήμουν πολύ μικρός. Δεν έχω ενηλικιωθεί ακόμη, αλλά υποφέρω λόγω της μύτης μου και ελπίζω τώρα να με βοηθήσουν».

Ο νεαρός απευθύνθηκε τώρα μαζί με τη μητέρα του σε μια ιδιωτική κλινική στη Βόννη. Ο 15χρονος δεν αντιμετωπίζει κανένα πρόβλημα υγείας λόγω της μύτης του, ωστόσο τον επιβαρύνει ψυχολογικά. Σε τέτοιες περιπτώσεις οι πλαστικοί χειρουργοί οφείλουν πάντα να εξετάζουν πολύ προσεκτικά όλα τα δεδομένα. Όπως εξηγεί ο πλαστικός χειρουργός Πέτερ Ζίπε: «Τα όρια είναι συχνά ρευστά και εναπόκειται σε εμάς να μιλήσουμε με τον παθόντα και την οικογένειά του προκειμένου να εξακριβώσουμε πόσο πραγματικά υποφέρει». Επίσης, όπως λέει, πρέπει να διαφέρει αισθητά από το κανονικό. Εάν κάποιος, για παράδειγμα, υποφέρει ενώ έχει κανονική μύτη, ο ίδιος δεν θα χειρουργούσε, πόσο μάλλον ανήλικους που θέλουν μια επέμβαση καθαρά για λόγους αισθητικής. «Δεν γνωρίζω πλαστικό χειρουργό που αναλαμβάνει τέτοιες περιπτώσεις ανηλίκων». Ο ίδιος εκτιμά ότι στην Γερμανία δεν τίθεται καν τέτοιο θέμα.

Προς αυστηροποίηση του πλαισίου;

Διαφορετικά βλέπουν τα πράγματα οι ειδικοί σε θέματα υγείας από τους συγκυβερνώντες Σοσιαλδημοκράτες και Χριστιανοδημοκράτες. Τα δύο κόμματα θέλουν να απαγορεύσουν τις επεμβάσεις σε νέους και παιδιά που γίνονται μόνον για λόγους αισθητικής. Σήμερα αρκεί η συγκατάθεση των γονιών για να υποβληθεί, για παράδειγμα, μια 15χρονη σε πλαστική στήθους. Σοσιαλδημοκράτες και Χριστιανοδημοκράτες συμφωνούν ότι οι επεμβάσεις σε ανήλικους πρέπει να γίνονται μόνον όταν συντρέχουν λόγοι υγείας ή όταν υπάρχει όντως ψυχολογικός αντίκτυπος.

Ένα τέτοιο παράδειγμα ήταν και η Στεφανί, η οποία είχε πεταχτά αυτιά μέχρι τα πέντε της χρόνια. Τότε οι γονείς της προσπάθησαν να της εξηγήσουν τις δυνατότητες της πλαστικής χειρουργικής και μαζί με τον ωτορινολαρυγγολόγο συμφώνησαν να προχωρήσουν στην επέμβαση πριν η μικρή τότε Στεφανί ξεκινήσει το σχολείο. Όπως εξηγεί ο χειρουργός Πέτερ Ζίπε: «Ουσιαστικά δεν πρόκειται για επέμβαση αισθητικής, γιατί συνήθως οι παθόντες υποφέρουν σε μεγάλο βαθμό. Οι συμμαθητές τους τους κοροϊδεύουν και δεν θέλουν να πάνε στο σχολείο με αποτέλεσμα να απομονώνονται. Σε τέτοιες περιπτώσεις λοιπόν η επέμβαση έχει νόημα και από ιατρική σκοπιά».

Για ιατρικούς λόγους οι περισσότερες επεμβάσεις

Η ίδια η Στεφανί χαίρεται σήμερα που δεν έπρεπε να τα περάσει όλα αυτά. «Ήθελα να κάνω την επέμβαση. Δεν ήθελα να έχω πεταχτά αυτιά όταν θα μεγάλωνα. Θυμάμαι ότι ντρεπόμουν και δεν μάζευα ποτέ τα μαλλιά μου».
Αξίζει να σημειωθεί ότι σήμερα το 80 % των επεμβάσεων αισθητικής σε ανήλικους στη Γερμανία, αφορά σε πεταχτά αυτιά.

Όπως εκτιμά πάντως η εκπρόσωπος τύπου του Γερμανικού Ιδρύματος Πλαστικών Χειρουργών Κέρστιν φον Άρκ, ακόμη κι αν ο νυν κυβερνητικός συνασπισμός κατέληγε σε σχετικό νομοσχέδιο για την αυστηροποίηση του σχετικού πλαισίου, στην πράξη δεν θα άλλαζε ουσιαστικά τίποτα. «Σε εμάς τους γιατρούς δεν θα άλλαζε τίποτε απολύτως. Εγχειρίζουμε για ιατρικούς λόγους και δεν έχουμε λόγο να το αλλάξουμε αυτό».

Yorck Von Wartenburg / Κώστας Συμεωνίδης

Υπεύθ. σύνταξης: Άρης Καλτιριμτζής