Αμφίβολα βρετανικά επιχειρήματα για τα Ελγίνεια

Το θέμα της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα τίθεται σε εκτενές δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας Frankfurter Allgemeine Zeitung: «Όπως και η ίδια η πολιτική μοίρα του Τζόνσον, η διαμάχη για τα γλυπτά φουντώνει εκ νέου και πάλι», σχολιάζει χαρακτηριστικά τις πρόσφατες εξελίξεις η εφημερίδα, υπενθυμίζοντας ότι «οι Times, που ανέκαθεν υποστήριζαν να παραμείνουν τα λεγόμενα „Ελγίνεια Μάρμαρα" στη Μεγάλη Βρετανία, ζήτησαν πρόσφατα την επιστροφή τους. Οι καιροί και οι συνθήκες έχουν αλλάξει».

Όπως επισημαίνει η συντάκτρια του άρθρου, αν και τα γλυπτά του Παρθενώνα δεν αποτελούν μέρος του διαλόγου που έχει ξεκινήσει για πτυχές της αποικιοκρατίας, γίνεται παράλληλα με τις συζητήσεις περί επιστροφής αντικειμένων, οι οποίες αναγκάζουν μουσεία της Δύσης να επαναπροσδιορίσουν τη θέση τους. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, σε αυτόν τον παράγοντα προστίθεται πλέον και «το ελληνικό επιχείρημα» της ονομασίας των γλυπτών. Με μία αναδρομή στην ομιλία της Μελίνας Μερκούρη το 1986 στην Οξφόρδη, το άρθρο επισημαίνει ότι στο μεταξύ, ο όρος „γλυπτά του Παρθενώνα" έχει γίνει ευρέως αποδεκτός και στη Βρετανία: «Σίγουρα η εξάλειψη ορισμένων από τα ισχυρότερα επιχειρήματα κατά της μετακίνησης των μαρμάρων συνέβαλε εν τέλει στην ευρύτερη αποδοχή της επιστροφής τους. Παλαιότερα γινόταν λόγος για την έντονη ατμοσφαιρική ρύπανση στην Αθήνα και την απουσία ενός κατάλληλου εκθεσιακού χώρου. Από το 2009, ωστόσο, το νέο Μουσείο της Ακρόπολης είναι πράγματι έτοιμο να υποδεχθεί τα μάρμαρα από το Λονδίνο».

Το δημοσίευμα αναφέρεται και στο επιχείρημα του Τζόνσον απέναντι στον έλληνα πρωθυπουργό «ότι η επιστροφή υπάγεται στις αρμοδιότητες του Διοικητικού Συμβουλίου του Βρετανικού Μουσείου. Το μουσείο, από την άλλη, στηρίζεται σε ένα νόμο του 1963, ο οποίος απαγορεύει τη διάθεση των εκθεμάτων με ελάχιστες εξαιρέσεις. Επιπλέον (σ.σ. το Βρετανικό Μουσείο) υποστηρίζει ότι θα ήταν δόκιμο τα δυο μεγάλα μουσεία να μοιραστούν τα γλυπτά του Παρθενώνα, εκθέτοντας έτσι δύο αφηγήσεις που αλληλοσυμπληρώνονται - την ιστορία της Αθήνας στο Μουσείο της Ακρόπολης και εκείνη ενός δικτύου παγκόσμιων πολιτισμών στο Λονδίνο». Ένα επιχείρημα που σύμφωνα με την συντάκτρια του άρθρου είναι αμφίβολο το πόσο μπορεί ακόμη να αντέξει.

Κλείνοντας, το δημοσίευμα της FAZ υπενθυμίζει ότι, ως φοιτητής ο Μπόρις Τζόνσον τόνιζε ότι η επιστροφή των γλυπτών απαιτούσε ένα νέο νόμο «κάτι που παρουσιαζόταν σαν ένα ανυπέρβλητο εμπόδιο, ενώ όπως κόμπαζε ο ίδιος, θα μπορούσε να γίνει μόλις μέσα σε ένα απόγευμα».

Α. Φασιανός: Ένας από τους σημαντικότερους έλληνες ζωγράφους

Η taz αναφέρεται στο θάνατο του Αλέκου Φασιανού, ο οποίος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 87 ετών. Όπως χαρακτηριστικά γράφει, ο Φασιανός «θεωρούνταν ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους έλληνες ζωγράφους. Εμπνεύστηκε κυρίως από την ελληνική λαϊκή τέχνη και την αρχαία ελληνική μυθολογία. Δούλεψε όμως και με βυζαντινά θέματα, αν και οι πολύχρωμοι πίνακές του ελάχιστα κοινά έχουν με τη βυζαντινή λιτότητα. Πολλά από τα έργα του κοσμούν δημόσιους χώρους, συμπεριλαμβανομένης μιας τοιχογραφίας σε σταθμό του μετρό στην Αθήνα. Εκτός όμως από τη ζωγραφική και τη λιθογραφία, εικονογράφησε βιβλία, σχεδίαζε θεατρικά κοστούμια και σκηνικά, ενώ ασχολήθηκε και με τη γλυπτική».

Χρύσα Βαχτσεβάνου