O Xρυσός Οδηγός στην ψηφιακή εποχή

Ο πρώτος τηλεφωνικός κατάλογος εκδόθηκε στη Βερολίνο το 1881, ωστόσο οι Βερολινέζοι τον υποδέχτηκαν επικριτικά. «Το βιβλίο των 99 ανοήτων», έτσι το αποκαλούσαν οι κάτοικοι της γερμανικής πρωτεύουσας, θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να σχολιάσουν σκωπτικά τους σχεδόν 100 Βερολινέζους που δέχτηκαν να δώσουν τα ονόματά τους στο συγκεκριμένο εγχείρημα. Ήταν η εποχή όπου οι τηλεπικοινωνίες βρίσκονταν ακόμη στην πρώιμη φάση τους, κερδίζοντας σιγά-σιγά την εμπιστοσύνη των συνδρομητών.

Παρά τη δυσπιστία και τον αρχικό σκεπτικισμό ο λεγόμενος «Χρυσός Οδηγός» κατάφερε να εδραιωθεί και να γράψει τη δική του ιστορία. Για έναν αιώνα και πλέον όποιος Γερμανός έψαχνε από υδραυλικό μέχρι εξειδικευμένο ταξιδιωτικό γραφείο για διακοπές στη Μαγιόρκα προσέτρεχε στις σελίδες του.

Όλα αυτά μέχρι την έλευση του ίντερνετ. Σήμερα για να βρει κανείς μια πληροφορία χρειάζεται μόνο ένα κλικ. Έτσι η αναζήτηση πληροφοριών μέσα από το παλιό αλφαβητάρι του χάρτινου τηλεφωνικού καταλόγου φαντάζει όχι μόνο χρονοβόρα αλλά και «ντεμοντέ». Παρόλα αυτά οι τηλεφωνικοί κατάλογοι συνεχίζουν να εκδίδονται κάθε χρόνο στη Γερμανία και να μοιράζονται σε σπίτια και καταστήματα. Αλλά για ποιο λόγο;

Ποιοι διαβάζουν ακόμη τον Χρυσό Οδηγό;

«Ακόμη κι εγώ σπανίως χρησιμοποιώ τον τηλεφωνικό κατάλογο» αναφέρει χαρακτηριστικά στο dpa o Ρετ Κρίστιαν Γκραμάτικ, επικεφαλής του Γερμανικού Συλλόγου Εκδοτών Καταλόγων (VDAV), τονίζοντας ωστόσο ότι ακόμη και σήμερα υπάρχουν λόγοι υπέρ της διατήρησης των κλασικών, έντυπων τηλεφωνικών καταλόγων. «Όσο πιο ηλικιωμένοι είναι οι χρήστες και όσο πιο απομακρυσμένη η περιοχή στην οποία μένουν τόσο συχνότερα συμβουλεύονται τους έντυπους καταλόγους» αναφέρει ο ίδιος, επικαλούμενος σχετική έρευνα του VDAV για το 2015.

Σύμφωνα με την έρευνα, ενώ στο Βερολίνο μόλις το 28% των κατοίκων χρησιμοποιεί ακόμη έντυπους τηλεφωνικούς καταλόγους, σε περιφερειακά γερμανικά κρατίδια όπως η Σαξονία-Άνχαλτ το ίδιο ποσοστό ανέρχεται έως και στο 70%. Από την άλλη πλευρά, όπως επισημαίνει η Ούβε Καλμ από τον γερμανικό εκδοτικό οίκο Oeding Verlag, υπάρχουν ακόμη και εκείνοι που είτε από συνήθεια είτε από αγάπη για το βιβλίο εξακολουθούν να προσφεύγουν στον κλασικό οδηγό. Πάντως παρά την παρακμή των τηλεφωνικών καταλόγων, πολλοί είναι εκείνοι που εκτιμούν ότι το είδος δεν έχει ακόμη πεθάνει. «Σε τοπικό επίπεδο έχουν σίγουρα άλλα δέκα χρόνια ζωής, ίσως και περισσότερα», λέει χαρακτηριστικά ο Χάικο Χάνσλικ από το Σύλλογο Εκδοτών Καταλόγων. Την τάση αυτή επιβεβαιώνει και δημοσκόπηση του ανεξάρτητου Ινστιτούτου YouGov, σύμφωνα με την οποία τρεις στους τέσσερις υπέρμαχους του διαδικτύου θεωρούν παρ´ όλα αυτά ότι ο έντυπος Χρυσός Οδηγός δεν πρέπει να καταργηθεί. Ακόμη κι αν πρόκειται για «συλλεκτικό» σχεδόν είδος που αφορά πλέον λίγους και μάλλον «ρετρό» τύπους.

Dpa / Δήμητρα Κυρανούδη