New Deal; Καλό ακούγεται…

«Γιατί μόλις τώρα;» επιγράφεται το σχόλιο της εφημερίδας Tagesspiegel του Βερολίνου. Γιατί δεν είχαν δραστηριοποιηθεί πιο νωρίς οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις για να καταπολεμήσουν τη μάστιγα της ανεργίας, διερωτάται ο αρθρογράφος και δίνει μία πιθανή απάντηση: «Εάν η νέα πολυπραγμοσύνη των Ευρωπαίων δεν είναι μόνο, πρώτον, προεκλογικός ελιγμός της Γερμανίας, δεύτερον, αντανακλαστικά φόβου απέναντι σε μία λιτότητα καθ΄υπαγόρευσιν της Γερμανίας, ή τρίτον, αντιδράσεις πανικού του άτυχου προέδρου της Γαλλίας, τότε θα υψώσουμε τη φωνή μας και θα φωνάξουμε στους ευρωπαίους ηγέτες: Αρχίστε επιτέλους, κάντε γρήγορα, παραμερίστε τα εμπόδια της γραφειοκρατίας και της στενοκεφαλιάς».

«New Deal; Καλό ακούγεται» παρατηρεί η Die Welt, σημειώνοντας ότι, αν μη τι άλλο, οι ευρωπαίοι ηγέτες επινοούν μία καλή και εύκολα εμπεδώσιμη ονομασία για την πρωτοβουλία τους. Αλλά όπως παρατηρεί ο αρθρογράφος, τα τρομακτικά ποσοστά της ανεργίας των νέων χαρακτηρίζουν πλέον μία ολόκληρη γενιά, η οποία αρχίζει να βλέπει την Ευρώπη όχι ως ελπιδοφόρα προοπτική για το μέλλον της, αλλά ως αιτία για τα δεινά της. Αν η ΕΕ δεν καταφέρει γρήγορα να απαλύνει τον πόνο αυτών των ανθρώπων, θα υποστεί την οργή τους. Για τη μεταπολεμική γενιά που έχτισε την Ευρώπη, η ΕΕ ήταν το μονοπάτι της ειρήνης και της ευημερίας. Για τη σημερινή γενιά που δεν βρίσκει δουλειά, γίνεται εχθρικό στερεότυπο και αποδιοπομπαίος τράγος».

Ο Ζακ Ντελόρ, ένας από τους πιο επιτυχημένους προέδρους της Κομισιόν, δίνει τον δικό του σχολιασμό στο καινούριο βιβλίο του με τίτλο «Η ζωή μου για την Ευρώπη», που προσελκύει την προσοχή της Frankfurter Allgemeine: «Όταν ο ʽπρόεδρος των προέδρωνʼ κατά τον χαρακτηρισμό του Χανς Ντήτριχ Γκένσερ, αποχωρούσε από το αξίωμά του το 1994, είχε ήδη ανοίξει τον δρόμο για την Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη, την ενιαία αγορά και τη νομισματική ένωση με εμπροσθοβαρείς πρωτοβουλίες όπως τα ʽπακέτα Ντελόρʼ. Ωστόσο ο μονίμως απαισιόδοξος, κατά δήλωσή του, Ντελόρ, αισθανόταν μία κάποια απαισιοδοξία, η οποία τα επόμενα χρόνια εξελίχθηκε σε βαθιά ανησυχία για το μέλλον της Ευρώπης. Κατά την άποψη του, τρεις ήταν οι κίνδυνοι για την ΕΕ: ο ακραίος ατομικισμός, η κατάρρευση της θρησκείας και ο φόβος της παγκοσμιοποίησης».

Ισπανοί «εθελοντές» για την BMW

Σε πιο πρακτικό, επιχειρηματικό επίπεδο αντιμετωπίζει τα πράγματα μία μεγάλη επιχείρηση όπως η αυτοκινητοβιομηχανία BMW. Σε συνέντευξή της προς την εφημερίδα Frankfurter Allgemeine, η διευθύντρια προσωπικού της εταιρίας Milagros Caiña – Andree, με καταγωγή από την Ισπανία, εξηγεί με ποιον τρόπο η εταιρία σχεδιάζει να εκπαιδεύσει νεαρούς Ισπανούς, υπολογίζοντας να προσλάβει αργότερα μερικούς τουλάχιστον από αυτούς. «Τον Σεπτέμβριο» λέει η Caiña – Andree «θα αρχίσουμε ένα πιλοτικό πρόγραμμα φέρνοντας στο Μόναχο 25 Ισπανούς ηλικίας από 18 έως 25 ετών για να τους εκπαιδεύσουμε εδώ επί έναν χρόνο. Θα πρέπει να εντρυφήσουν στη γερμανική νοοτροπία, ίσως μάλιστα και να μείνουν σε μία γερμανική οικογένεια με την οποία συνεργάζεται η BMW και θα εργαστούν στον σχεδιασμό προϊόντων, στο τμήμα διανομής, στο μάρκετινγκ ή όπου αλλού. Στη συνέχεια μπορούν είτε να γυρίσουν στην πατρίδα τους είτε να μείνουν εδώ. Παρόμοια προγράμματα θα μπορούσαμε να προσφέρουμε για Ιταλούς ή Έλληνες».

Η διευθύντρια προσωπικού της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας υποστηρίζει ότι το 2012 η εταιρία προσέλαβε συνολικά 4.000 νέους εργαζόμενους, εκ των οποίων οι 700 προέρχονταν από το εξωτερικό. Η ίδια προέρχεται από οικογένεια εργατών και ήταν 4 χρονών όταν ήρθε στη Γερμανία. Πιστεύει ότι πέρα από τις διακηρύξεις της πολιτικής, χρειάζεται και αλλαγή νοοτροπίας για την καλύτερη ενσωμάτωση των μεταναστών στη γερμανική κοινωνία. Όπως δηλώνει χαρακτηριστικά: «Πρέπει να αλλάξει το νομοθετικό πλαίσιο, από τη χορήγηση άδειας παραμονής μέχρι την αναγνώριση επαγγελματικών προσόντων. Δεν είναι τόσο αυτονόητο για έναν αλλοδαπό εκτός ΕΕ να λάβει άδεια παραμονής στη Γερμανία. Εμείς προσπαθούμε ως επιχείρηση να στηρίξουμε την αλλαγή νοοτροπίας, για παράδειγμα με το πιλοτικό πρόγραμμα για τους Ισπανούς εργαζόμενους. Πιστεύουμε ότι η μόρφωση και επαγγελματική κατάρτιση είναι το κλειδί για την ενσωμάτωση».

Επιμέλεια: Γιάννης Παπαδημητρίου
Υπεύθ. σύνταξης: Δήμητρα Κυρανούδη