«H αύξηση της τιμής του πετρελαίου οφείλεται στις ακόρεστες ανάγκες ΗΠΑ, Κίνας και Ινδίας»

Ο Νόρμπερτ Βάλτερ, επικεφαλής οικονομολόγος της Deutsche Bank εκτιμά ότι η ξέφρενη κούρσα στις τιμές του μαύρου χρυσού οφείλεται στη συνεχή ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας και συγκεκριμένα των ΗΠΑ, της Κίνας και της Ινδίας: «Ένας από τους κύριους λόγους για την σταθερή αύξηση της τιμής είναι οι ρυθμοί ανάπτυξης της διεθνούς οικονομίας. Τα τέσσερα τελευταία χρόνια η παγκόσμια οικονομία αναπτύσσεται με 4,5% το χρόνο, γεγονός που βρήκε απροετοίμαστες τις εταιρίες πετρελαιοειδών. Υποστήριζαν ότι πρόκειται για βραχυπρόθεσμα φαινόμενο, ότι οι τιμές θα επανέλθουν σε παλαιότερα επίπεδα, ότι επίκειται μείωση της τιμής ή άλλα παρόμοια. Αποτέλεσμα, καμία σχεδόν εταιρία πετρελαιοειδών δεν προχώρησε στις απαραίτητες επενδύσεις σε διυλιστήρια, εγκαταστάσεις κλπ, έτσι ώστε να είναι σε θέση να καλύψει την ακόρεστη ζήτηση για πετρέλαιο».

Ο επικεφαλής οικονομολόγος της Deutsche Bank, ενός από τα σημαντικότερα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα του κόσμου, αποδίδει τις σημερινές υψηλές τιμές στην ιλιγγιώδη οικονομική ανάπτυξη κυρίως δυο χωρών: της Κίνας και της Ινδίας: «Οι δυο αυτές χώρες ευθύνονται για την μεγάλη αύξηση στη ζήτηση πετρελαίου παγκοσμίως. Αν θέλει για παράδειγμα μια από τις εν λόγω χώρες να κάνει πολλά σημαντικά έργα υποδομής χρειάζεται φυσικά τσιμέντο και ατσάλι. Και όποιος χρειάζεται τσιμέντο και ατσάλι καταναλώνει πολύ ενέργεια. Και αν εκτός αυτού αυξάνει με εντατικούς ρυθμούς και το στόλο των αυτοκινήτων όπως συμβαίνει τα τελευταία χρόνια στην Κίνα, τότε είναι αυτονόητο ότι ζητά όλο και περισσότερο πετρέλαιο. Αυτό ακριβώς συμβαίνει στην Κίνα και την Ινδία, οι οποίες ευθύνονται για ένα μεγάλο μερίδιο της ζήτησης πετρελαίου μέσα στα τελευταία πέντε χρόνια».

Ο οικονομολόγος Νόρμπερτ Βάλτερ απάντησε και στο ερώτημα κατά πόσο η σημερινή τιμή του πετρελαίου είναι και μέσο πολιτικής πίεσης στα χέρια ορισμένων πετρελαιοπαραγωγών χωρών: «Η τιμή του πετρελαίου έχει φυσικά και πολιτική διάσταση από τη στιγμή που ορισμένες χώρες θεωρούν το πετρέλαιο ως αναπόσπαστο μέρος των γεωστρατηγικών τους σχεδίων. Προς το παρόν ο μεγαλύτερος κίνδυνος απορρέει από την κρίση μεταξύ ΗΠΑ και Ιράν. Όπως γνωρίζεται το Ιράν δεν είναι απλά μια από τις πετρελαιοπαραγωγές χώρες, αλλά μια από τις σημαντικότερες, με 5% της παγκόσμιας παραγωγής. Με το πετρέλαιο η Τεχεράνη έχει φυσικά έναν ισχυρό άσσο στο μανίκι της, με τον οποίο είναι σε θέση να πλήξει νευραλγικά, τόσο τις πλούσιες, όσο και τις αναπτυσσόμενες χώρες».