2014: Μια δύσκολη χρονιά για την άγρια φύση

Το λιοντάρι είναι το απαράμιλλο σύμβολο της παρθένας ζωής στην άγρια φύση. Ο αριθμός των λιονταριών ανέρχεται σήμερα σε μόλις 23.000. Στη Δυτική Αφρική και την Ινδία εντοπίζονται πλέον ελάχιστα λιοντάρια, παρά το γεγονός ότι στο παρελθόν εκεί κατοικούσαν μεγάλοι πληθυσμοί. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τα άγρια θηλαστικά προέρχεται από την απώλεια του φυσικού περιβάλλοντος.

Στο Εθνικό Πάρκο της Σαλόνγκα στο Κονγκό ζουν προστατευμένοι οι τελευταίοι χιμπατζήδες μπονόμπο. Ωστόσο ολοένα περισσότεροι λαθροθήρες εισέρχονται παράνομα στα εδάφη της προστατευόμενης ζώνης, θέτοντας σε κίνδυνο τους μπονόμπο. Επίσης η παραχώρηση αδειών για γεωτρήσεις σε ορισμένες περιοχές του Εθνικού Πάρκου αναμένεται να επιδεινώσει την κατάσταση.

Ο ελέφαντας είναι το μεγαλύτερο θηλαστικό στη Γη. Παρά το μέγεθός τους οι ελέφαντες παραμένουν αβοήθητοι απέναντι στους παράνομους κηνυγούς άγριων ζώων. Σήμερα ο αριθμός των ελεφάντων υπολογίζεται στις 430.000. Εν πρώτοις ακούγεται μεγάλος, ωστόσο ολόκληροι πληθυσμοί απειλούνται με εξαφάνιση.

Μεγάλο προβληματισμό προκαλεί η περίπτωση του λευκού ρινόκερου που απαντάται κυρίως στην Κένυα. Ο τελευταίος αρσενικός ρινόκερος που ήταν δυνατό να αναπαραχθεί πέθανε το 2014. Απομένουν μόλις 6 «εκπρόσωποι» του είδους, ενώ η επιβίωσή τους υπό αυτές τις συνθήκες καθίσταται εξαιρετικά δύσκολη.

Οι θαλάσσιοι ίπποι προσφέρουν σίγουρα ένα εντυπωσιακό θέαμα, με τους μεγάλους χαυλιόδοντές τους και το παχύ δέρμα τους. Ωστόσο, μαζί με τις πολικές αρκούδες, αποτελούν ένα από τα μεγαλύτερα θύματα της κλιματικής αλλαγής στον αρκτικό κύκλο. Το 2014, 35.000 θαλάσσιοι ίπποι είχαν μεταναστεύσει στις ακτές της Αλάσκας από τους πάγους του Βόρειου Πόλου, όπου κανονικά ευδοκιμούν.

Στη παγκόσμια λίστα των υπό εξαφάνιση ειδών συμπεριλαμβάνεται και το 90% των πρωτευόντων ειδών, της τάξης δηλαδή των θηλασικών των θερμών περιοχών, στην οποία ανήκουν και οι πίθηκοι. Σε ιδιαίτερο κίνδυνο βρίσκονται τα ενδημικά είδη λεμούριων της Μαδαγασκάρης. Αιτίες είναι η απώλεια των φυσικών βιοτόπων τους αλλά και η λαθροθηρία.

Παρά το γεγονός ότι τα νέα για τους λεμούριους δεν είναι καλά, το αντίθετο φαίνεται να ισχύει για τους ορεινούς γορίλες. Μετά από πίεση της κοινωνίας των πολιτών σταμάτησαν οι γεωτρήσεις για εξόρυξη πετρελαίου στο Εθνικό Πάρκο Βιρούγκα του Κονγκό, όπου ζουν οι ορεινοί γορίλες. Έτσι το 2014 ο αριθμός τους ανήλθε στους 200. Αν και ακόμη απειλούνται, υπάρχουν θετικά σημάδια για το μέλλον.

Ένα ακόμη είδος, για το οποίο τα μηνύματα που εκπέπονται κρίνονται θετικά, είναι η μπλε φάλαινα. Μέχρι πρότινος οι προβλέψεις ήταν δυσοίωνες. Eντούτοις η νέα προστατευόμενη θαλάσσια ζώνη 700.000 εκταρίων στη Χιλή προσφέρει ασφαλές καταφύγιο σε περίπου 25.000 μπλε φάλαινες.

Δεν είναι όμως μόνο πολλά είδη άγριων ζώων στην Αφρική που κινδυνεύουν με εξαφάνιση, αλλά και πολλά είδη πτηνών ανά την Ευρώπη. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του γυπαετού των Άλπεων. Σήμερα καταγράφονται μόλις 150 γυπαετοί, ενώ διεθνείς περιβαλλοντικές οργανώσεις, όπως η WWF, καταβάλλουν προσπάθειες για την προστασία και την ασφαλή αναπαραγωγή τους.

Η άγρια ζωή επιστρέφει και πάλι στα γερμανικά δάση. H άλκη, το μεγαλύτερο θηλαστικό της οικογένειας των ελαφοειδών, φαίνεται να ανακάμπτει στη Γερμανία, όπως επίσης οι λύκοι και οι αρκούδες. Μάλιστα το 2014 συνέβη κι ένα ευτράπελο... μία άλκη εισέβαλε «απρόσκλητη» σε ένα γραφείο υπηρεσίας στη Δρέσδη!