Σκεπτικισμός για τη θεραπεία μωρού με AIDS

Η ανακοίνωση για την ίαση ενός βρέφους- φορέα του ΑΙDS στις ΗΠΑ, μετά από χορήγηση αντιρετροϊκής θεραπείας αμέσως μετά την γέννησή του, γρήγορα έγινε γνωστό σε όλον τον κόσμο προκαλώντας ποικίλες αντιδράσεις. Από πολλούς χαρακτηρίστηκε ως ένα καλό νέο, ένα βήμα το οποίο ενδέχεται να οδηγήσει στο μέλλον στη θεραπεία παιδιών που γεννιούνται φορείς του ιού. Το περιστατικό αυτό παρουσιάσθηκε σε πρόσφατο ιατρικό συνέδριο για τους ρετροϊούς στο Πανεπιστήμιο John Hopkins της Βαλτιμόρης.

Μία νέα μητέρα, η οποία δεν γνώριζε ότι ήταν φορέας του ιού, με αποτέλεσμα και το μωρό που γέννησε το 2010 να είναι φορέας. Η ίδια ακριβώς επειδή δεν γνώριζε την κατάσταση, δεν είχε λάβει ειδικά φάρμακα κατά τη διάρκεια της κύησης. Έτσι οι γιατροί, αποφάσισαν στη συνέχεια, να χορηγήσουν άμεσα στο βρέφος σχετική αγωγή, η οποία συνδύαζε μάλιστα τρεις διαφορετικές θεραπευτικές μεθόδους. Η θεραπεία αυτή είναι γνωστή ως λειτουργική θεραπεία, που σημαίνει ότι τα αποτελέσματα στις ιατρικές εξετάσεις είναι μεν αρνητικά, ωστόσο ίχνη του ιού παραμένουν. Σύμφωνα με τους γιατρούς έναν μόλις μήνα μετά ο ιός HIV ήταν μετά βίας ανιχνεύσιμος.

Σκεπτικισμός στη Γερμανία

Στη Γερμανία η αντίδραση της επιστημονικής κοινότητας ήταν συγκρατημένη. Ο γερμανός επιστήμονας Νόρμπερτ Μπροκμέιερ, ειδικός στην έρευνα για τη θεραπεία κατά του ΑΙDS εκτιμά πως η είδηση αυτή παρουσιάζει σίγουρα μεγάλο ενδιαφέρον, ωστόσο τα σχετικά με την αποτελεσματικότητα της λειτουργικής θεραπείας πρέπει να αντιμετωπισθούν -προς το παρόν- με επιφυλακτικότητα. Ήδη κατά τη διάρκεια του συνεδρίου στη Βαλτιμόρη επιστήμονες είχαν εκφράσει αρκετές επιφυλάξεις αλλά και ενστάσεις. «Προσωπικά αναρωτιέμαι εάν το εν λόγω βρέφος είχε στην πραγματικότητα προσβληθεί από τον ιό ή εάν επρόκειτο απλώς για προληπτική θεραπευτική αγωγή προς αποφυγή της μόλυνσης από τον ιό αμέσως μετά τη γέννησή του», αναφέρει ο κ. Μπροκμέιερ.

Σε πολλές περιπτώσεις, όπου υπάρχουν αυξημένες πιθανότητες να έχει προσβληθεί κάποιος από τον ιό, και στο διάστημα μου μεσολαβεί μέχρι την ανίχνευσή του, αντίστοιχες θεραπείες ενδέχεται να είναι αποτελεσματικές, εφόσον εφαρμοστούν άμεσα και επιθετικά. Στην περίπτωση αυτή, χορηγείται μία μεγάλη δόση αντιρετροϊκής θεραπείας, 24 ώρες μετά την φερόμενη μόλυνση, ως επείγουσα αγωγή. Ο Νόρμπερτ Μπρόκμέιερ καταλήγει έτσι να θεωρεί πως η χρήση του όρου «θεραπεία» είναι παρακινδυνευμένη.

Θεραπεία ή απλά πρόληψη;

Παρόμοια είναι και η θέση του Γιούργκεν Ρόκστροχ από την Πανεπιστημιακή Κλινική της Βόννης.«Πρόκειται όντως για θεραπεία ή για λήψη προφύλαξης έναντι ενδεχόμενης μόλυνσης, όπως συμβαίνει και σε άλλες περιπτώσεις;». Το στοιχείο που λείπει και που δεν έχει ξεκαθαριστεί από την συγκεκριμένη ιατρική ομάδα είναι κατά πόσο τα βρεφικά κύτταρα του νεογέννητου κοριτσιού είχαν προσβληθεί από τον ιό. Μόνο σε αυτή την περίπτωση, εάν δηλαδή υπήρχε πράγματι ιατρικώς διαγνωσμένη πρόληψη, μπορούμε να κάνουμε λόγο για θεραπεία. Διαφορετικά μιλάμε για πρόληψη.

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, αυτό που συνάγεται από την όλη ιστορία και στο οποίο συμφωνούν και οι δύο γερμανοί ειδικού είναι ότι σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση του ιού HIV παίζει η έγκαιρη διάγνωση και αγωγή κατά του HIV.

Tobias Oelmaier / Δήμητρα Κυρανούδη

Υπεύθ. Σύνταξης: Άρης Καλτιριμτζής