Νέες προσφυγικές οδοί προς την Ευρώπη

Μόλις ένας στους 16 πρόσφυγες και μετανάστες περνά ζωντανός με βάρκα από τις ακτές της δυτικής Αφρικής στις Καναρίους Νήσους, που ανήκουν στην Ισπανία. Πέρσι ο αριθμός των ανθρώπων που αποτόλμησαν αυτή την οδύσσεια εξαπλασιάστηκε σε σχέση με το 2018. Ανθρωπιστικές οργανώσεις κάνουν λόγο για το πιο επικίνδυνο πέρασμα του κόσμου, μιας και στην περιοχή αυτή του Ατλαντικού πνέουν συνήθως ισχυροί άνεμοι και επικρατεί θαλασσοταραχή. Παρατηρητές δυσκολεύονται να απαντήσουν στο ερώτημα γιατί οι πρόσφυγες και μετανάστες επιλέγουν αυτή την οδό. Ο Μπραμ Φράους από το ελβετικό Μεταναστευτικό Κέντρο (Mixed Migration Center) παραπέμπει στις επιπτώσεις της πανδημίας: «Οι κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας εντείνουν την επιθυμία, αλλά και την αναγκαιότητα μιας μετανάστευσης παρά το γεγονός ότι οι επιλογές των μεταναστών για το ταξίδι είναι προς το παρόν εξαιρετικά περιορισμένες λόγω κορωνοϊού».

Εκτιμήσεις για νέα προσφυγικά κύματα

Δεν είναι όμως μόνο η πανδημία που οδηγεί σε μια μετατόπιση των προσφυγικών οδών. Τα τελευταία χρόνια ευρωπαϊκές χώρες ήρθαν σε συμφωνία με χώρες διέλευσης, όπως ο Νίγηρας και η Λιβύη, οι οποίες εμποδίζουν πρόσφυγες και μετανάστες να φθάσουν στις ακτές. Σύμφωνα με τον Μπραμ Φράους δεν αποκλείεται οι πρόσφυγες και μετανάστες να έστρεψαν τη προσοχή τους στις Καναρίους Νήσους, όταν η Μαδρίτη συμφώνησε με το Μαρόκο να εμποδίζει πρόσφυγες και μετανάστες να περνούν παράνομα στη Ισπανία.

Κατά την εκτίμηση του Ματ Χέρμπερτ από την ΜΚΟ Παγκόσμια Πρωτοβουλία κατά του Διασυνοριακού Οργανωμένου Εγκλήματος (Global Initiative Against Transnational Organized Crime) η αύξηση των προσφυγικών ροών το τελευταίο διάστημα είναι απλά η απαρχή μιας νέας μετακίνησης προσφύγων και μεταναστών προς την Ευρώπη: «Πρόκειται για τον προπομπό νέων, μαζικών μετακινήσεων παράνομων μεταναστών από τη νότια, δυτική και κεντρική Αφρική στις όχθες της Μεσογείου. Εκτιμώ ότι πρόσφυγες και μετανάστες θα αρχίσουν να φθάνουν στις ακτές βορειοαφρικανικών χωρών μέσα στους επόμενους έξι με δώδεκα μήνες».

Γιαν Φίλιπ Σολτς

Επιμέλεια: Στέφανος Γεωργακόπουλος