Η Παναγία των Παρισίων στην Τέχνη

Ο παγκοσμίου φήμης Καθεδρικός Ναός βρέθηκε πολλές φορές στο επίκεντρο ζωγράφων, φωτογράφων και σκηνοθετών. Το κλασικό μυθιστόρημα του Βίκτωρος Ουγκώ σκαρφάλωσε ξανά στην κορυφή των πωλήσεων μετά τη φωτιά που ξέσπασε στον καθεδρικό ναό του Παρισιού. Η αυθεντική έκδοση στα γαλλικά ανήκει βέβαια ούτως ή άλλως στα βιβλία με τις περισσότερες πωλήσεις.

Η τραγική ιστορία του Κουασιμόδου προσφέρει εξαιρετικό υλικό για τη βιομηχανία του υπερθεάματος και βρισκόταν ήδη από τις αρχές πολύ συχνά στο επίκεντρό της. Η φωτογραφία προέρχεται από το 1939 και τη μεταφορά της ιστορίας στη σκοτεινή αίθουσα από τον σκηνοθέτη Γουίλιαμ Ντίτερλε.

Η πιο διάσημη μεταφορά του μυθιστορήματος στη μεγάλη οθόνη βέβαια παραμένει μέχρι σήμερα η ιταλογαλλική παραγωγή του 1956: η γοητευτική Λολομπριτζίντα και ο Άντονι Κουίν στους πρωταγωνιστικούς ρόλους.

Ακόμη και τα στούντιο της Γουόλντ Ντίσνεϊ μετέφεραν τη διάσημη ιστορία στις σκοτεινές αίθουσες, κάνοντας μία ελεύθερη απόδοση της ιστορίας φιλική προς τους μικρούς θεατές. Η ταινία σημείωσε τεράστια επιτυχία, κερδίζοντας μάλιστα το Όσκαρ καλύτερης μουσικής.

Ο παριζιάνικος Καθεδρικός ήταν ένα από τα αγαπημένα θέματα για τον Άλμπερ Μαρκέ: ο γάλλος ζωγράφος που συνδέθηκε άμεσα με το κίνημα του φωβισμού ζωγράφιζε συχνά την Παναγία των Παρισίων χρησιμοποιώντας συνήθως τις... μουντές εκδοχές των χρωμάτων μπλε, γκρι και άσπρο.

Ο ιμπρεσιονιστής Πωλ Σινιά επέλεξε το 1913 μία ματιά από μακριά για την μεταφορά του Καθεδρικού Ναού στον καμβά. Το καλοκαιρινό φως φαίνεται να "λούζει" το νησάκι Île de la Cité, όπου βρίσκεται η Νοτρ Νταμ, δημιουργώντας ένα ειδυλλιακό τοπίο.

Και ο ισπανός ζωγράφος Πάμπλο Πικάσο ζωγράφισε τον καθεδρικό ναό χρησιμοποιώντας διάφορες οπτικές γωνίες. Ο παραπάνω πίνακας του 1954 φέρει τον τίτλο "Notre-Dame de Paris" και ανήκει στα ώριμα έργα του καλλιτέχνη.