Ελλάδα: ο δύσκολος δρόμος των ιδιωτικοποιήσεων

Τη στασιμότητα στο ζήτημα της προωθούμενης ιδιωτικοποίησης της έκτασης του παλιού αεροδρομίου στο Ελληνικό θίγει δημοσίευμα στην ηλεκτρονική έκδοση της ελβετικής εφημερίδας Neue Zürcher Zeitung. Ο αρθρογράφος κάνει λόγο για νομικές περιπλοκές στη διαδικασία οριστικής έγκρισης της πώλησης και επισημαίνει ότι «επιπλέον το κοινοβούλιο πρέπει να επικυρώσει την παραχώρηση της έκτασης σε ένα επιχειρηματικό κονσόρτσιουμ υπό τη διεύθυνση της εταιρείας Lamda Development».

Όπως σχολιάζει το δημοσίευμα, «η αφετηρία δεν είναι η καλύτερη. Η κυβέρνηση εμφανίζει αστάθεια εδώ και μήνες και η ριζοσπαστική αριστερή αντιπολίτευση (σ.σ. ΣΥΡΙΖΑ), που προηγείται στις δημοσκοπήσεις, θέλει να ακυρώσει τον διαγωνισμό για την ιδιωτικοποίηση. Θέλει να μετατρέψει την έκταση σε χώρο πρασίνου». Ο αρθρογράφος επισημαίνει ότι οι παλιότερες ελπίδες της Ελλάδας να εισρεύσουν στα κρατικά ταμεία 5 δις ευρώ από την πώληση του παλιού αεροδρομίου ναυάγησαν, καθώς η σημερινή προσφορά των 915 εκατομμυρίων ευρώ υπολείπεται πολύ των προσδοκιών που είχαν καλλιεργηθεί στην Ελλάδα.

Ο αρθρογράφος σχολιάζει ότι «οι επιπλοκές στην πώληση της έκτασης του αεροδρομίου είναι αντιπροσωπευτικές των εξελίξεων στη διαδικασία ιδιωτικοποιήσεων. Ο φιλόδοξος στόχος για έσοδα 50 δις ευρώ από ιδιωτικοποιήσεις, που είχε τεθεί 3,5 χρόνια πριν, έχει στο μεταξύ αναθεωρηθεί στα 10 δις ευρώ. Συγκεκριμένα μέχρι σήμερα εισέρρευσαν στα κρατικά ταμεία μόλις 3 δις ευρώ».

«Κόκκινος» πρωθυπουργός ενόψει;

Κεντρικό θέμα σχολιασμού στον γερμανικό Τύπο είναι ο διαφαινόμενος σχηματισμός κυβέρνησης συνασπισμού στο κρατίδιο της Θουριγγίας υπό την πρωθυπουργία ενός πολιτικού του κόμματος της Αριστεράς. Οι τρεις εταίροι -Αριστερά, Σοσιαλδημοκράτες και Πράσινοι- κατέληξαν χθες σε κατ' αρχήν συμφωνία συνασπισμού και είναι πιθανό ο Μπόντο Ράμελο να γίνει ο πρώτος πρωθυπουργός της Αριστεράς στη Γερμανία. Όπως σχολιάζει η Süddeutsche Zeitung του Μονάχου, «25 χρόνια μετά την πτώση του Τείχους αυτό θα αποτελούσε μία ιστορική τομή και ένα μήνυμα που θα επιδρούσε πέρα από τα όρια του ομόσπονδου κρατιδίου».

Αρκετοί σχολιαστές υπογραμμίζουν τη συμβιβαστική διάθεση που επιδεικνύει το κόμμα της Αριστεράς στη Θουριγγία, κάτι που αντικατοπτρίζεται μεταξύ άλλων στην ισορροπημένη κατανομή των υπουργικών χαρτοφυλακίων αλλά και στη συμφωνία για κατάθεση ισοσκελισμένων προϋπολογισμών. Αντικείμενο σχολιασμού έγινε και η προσθήκη στο εισαγωγικό σημείωμα της συμφωνίας συνασπισμού της φράσης ότι «η DDR (πρώην Ανατολική Γερμανία) ήταν δικτατορία, όχι κράτος δικαίου».

Η Süddeutsche Zeitung εκτιμά ότι η αρχή στη Θουριγγία είναι θετική και σχολιάζει: «Επί εβδομάδες γίνονταν συζητήσεις γύρω από το κόμμα της Αριστεράς και την τοποθέτησή του έναντι των αδικιών που διαπράχθηκαν στην DDR -μάλιστα πολύ περισσότερο εκτός παρά στην ίδια τη Θουριγγία. Τώρα υπάρχει η απόλυτα σαφής διατύπωση ότι η DDR ήταν δικτατορία, όχι κράτος δικαίου. Πρώτον, η διατύπωση αυτή επιβεβαιώνει μια κοινοτοπία. Ότι, αν θέλουν να κυβερνήσουν μαζί, τα τρία κόμματα πρέπει να συγκλίνουν σε κοινές θέσεις ακόμη κι αν εκ των πραγμάτων ενδέχεται να απέχουν πολύ μεταξύ τους. Η διατύπωση αποδεικνύει και κάτι ακόμη που είναι κάθε άλλο παρά κοινοτοπία: ότι μία κυβέρνηση συνασπισμού Αριστεράς-Σοσιαλδημοκρατών-Πρασίνων είναι όντως σε θέση να κάνει τέτοιου είδους συνεννοήσεις».

Σοβαρές επιφυλάξεις έναντι του κόμματος της Αριστεράς διατυπώνει το σχετικό σχόλιο της Welt. Όπως επισημαίνει: «Όλοι οι τύποι σχολείων στη Θουριγγία θα διατηρηθούν, κάτι που δεν επιθυμούσε ρητά η Αριστερά. Δεν γίνεται πλέον λόγος για μάχη κατά του μηχανισμού προστασίας του ευρώ, παρότι η Αριστερά είχε κάνει αυτή τη μάχη «σημαία» της. (…) Εγκατέλειψε η Αριστερά το τρένο του οποίου υπήρξε μηχανοδηγός από το 1990; Όχι. Απλά δεν λέει πια τι πραγματικά σκέφτεται».

Άρης Καλτιριμτζής