Ελλάδα, Κύπρος, Ιταλία, Μάλτα εναντίον ΜΚΟ

Το «Δημοσιογραφικό Δίκτυο της Γερμανίας» (RND), που συνεργάζεται με δεκάδες τοπικές και περιφερειακές εφημερίδες, επισημαίνει την κοινή γραμμή της Ελλάδας και άλλων τριών χωρών του ευρωπαϊκού Νότου στο προσφυγικό, καθώς και την κριτική που ασκούν οι χώρες αυτές στη διάσωση μεταναστών από ΜΚΟ: «Σε κοινή ανακοίνωσή τους, το Σαββατοκύριακο, η Ιταλία, η Ελλάδα, η Κύπρος και η Μάλτα επικρίνουν το γεγονός ότι ιδιωτικά σκάφη δρουν εντελώς ανεξάρτητα από τις αρμόδιες κρατικές αρχές (...) Ήδη την Παρασκευή η νέα πρωθυπουργός της Ιταλίας Τζόρτζια Μελόνι, από το ακροδεξιό κόμμα 'Αδέλφια της Ιταλίας', είχε κάνει λόγο για 'νέα μέτρα' απέναντι στα πλοία των ΜΚΟ, χωρίς να αναφέρει λεπτομέρειες».

Το δημοσίευμα υπενθυμίζει ότι «εδώ και χρόνια μη κυβερνητικές οργανώσεις- μεταξύ άλλων και από τη Γερμανία- δραστηριοποιούνται με τα πλοία τους στην κεντρική Μεσόγειο, περισυλλέγοντας μετανάστες. Στη συνέχεια ζητούν άδεια για ελλιμενισμό, κατά κανόνα στη Μάλτα και στην Ιταλία. Σύμφωνα με τους διασώστες η Μάλτα απορρίπτει τα αιτήματα εδώ και χρόνια, ενώ στην Ιταλία τα πλοία βρίσκουν λιμάνι μετά από -συχνά πολυήμερη- αναμονή. Όμως στις αρχές της εβδομάδας η κυβέρνηση Μελόνι απέρριψε αίτημα της οργάνωσης SOS Méditerranée να εισέλθει σε λιμάνι της Σικελίας το πλοίο Ocean Viking με 234 μετανάστες. Το πλοίο κατέληξε στο λιμάνι της Τουλώνης, στη νότια Γαλλία, με αποτέλεσμα να προκληθούν διπλωματικές τριβές ανάμεσα στο Παρίσι και τη Ρώμη».

Ερντογάν, ο «αιώνιος παίκτης»

Στο τουρκικό βέτο για τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ αναφέρεται δημοσίευμα της Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ). Μεταξύ άλλων εστιάζει στο ερώτημα, εάν ο πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν θα συναντηθεί με τον αμερικανό ομόλογό του Τζο Μπάιντεν στο περιθώριο της συνόδου κορυφής των G20 στο Μπαλί της Ινδονησίας. «Δεν αποκλείεται να υπάρξει συμφωνία, εάν ο Μπάιντεν φανεί διατεθειμένος για μία διμερή συνάντηση στο Μπαλί», εκτιμά ο αρθρογράφος. «Μέχρι στιγμής δεν φαίνεται δεκτικός, παρά τις πιέσεις του Ερντογάν. Ο Μπάιντεν θα πρέπει να προσφέρει στον Ερντογάν κάτι, το οποίο εκείνος θα μπορούσε να 'πουλήσει' ως επιτυχία στη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα».

Το περιοδικό Der Spiegel, σε σχόλιό με τίτλο «Ο αιώνιος παίκτης» παρατηρεί για τον Τούρκο πρόεδρο: «Συμπληρώνοντας σχεδόν 20 χρόνια στην εξουσία, γνωρίζει όσο κανείς άλλος πολιτικός στην Τουρκία να αξιοποιεί προς ώφελός του αδυναμίες των αντιπάλων του. Εδώ και πολύν καιρό εφαρμόζει την ίδια στρατηγική και στις σχέσεις του με το εξωτερικό. Έτσι, δεν θέλει να συναινέσει στη διεύρυνση του ΝΑΤΟ, παρά μόνο αν η Σουηδία και η Φινλανδία τηρήσουν ξεκάθαρες αποστάσεις από το YPG, που θεωρείται συριακό παρακλάδι του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος PKK. (…) Για τη Δύση η συναναστροφή με τον Ερντογάν αποτελεί άσκηση ισορροπίας. Από τη μία πλευρά ο πόλεμος στην Ουκρανία αναγκάζει Ευρωπαίους και Αμερικανούς να τα βρουν, μέχρι ενός σημείου, με τον αυταρχικό ηγέτη στην Άγκυρα. Από την άλλη, δεν μπορούν να δίνουν την εντύπωση ότι είναι εκβιάσιμοι. Γιατί αυτό θα ενθάρρυνε τον Ερντογάν να συνεχίσει το παιχνίδι του...»

Νέες γεωπολιτικές ισορροπίες

Σε μία πρόγευση από το μέλλον, το ενδιαφέρον στρέφεται στην Ασία με αφορμή τη σύνοδο κορυφής των G20, ενώ ανακύπτουν νέα γεωπολιτικά στοιχήματα: το ζήτημα της Ταϊβάν, η σινοαμερικανική διπλωματία και άλλα. Στον ρόλο του Κινέζου προέδρου Σι Τζιπίνγκ αναφέρεται η Süddeutsche Zeitung: «Σχεδόν επί τρία χρόνια ο Σι δεν ταξίδευε πουθενά και μόνο κατ' εξαίρεση υποδεχόταν ξένους ηγέτες. Τον τελευταίο καιρό η απομονωμένη χώρα φαινόταν να έχει εξασθενήσει, τα λόκνταουν που επιφέρει η πανδημία κλείνουν και πάλι εκατομμύρια ανθρώπους στα σπίτια τους. Τα οικονομικά προβλήματα είναι μεγάλα. Κι όμως, με πολιτικά κριτήρια ο Σι βρίσκεται στο απόγειο της ισχύος του. Μόλις εξασφάλισε απεριόριστη κυριαρχία, εξουδετερώνοντας τους τελευταίους πολιτικούς αντιπάλους. Στο Μπαλί ο Σι θα υπερασπιστεί τις γεωπολιτικές φιλοδοξίες του με όλη του τη δύναμη. Χωρίς ενδοιασμούς ο αρχηγός του κόμματος και του κράτους εγείρει αξίωση να εκπροσωπεί την ηγετική δύναμη σε όλη την Ασία». 

«Δεν διαφαίνεται εναλλακτική λύση στην Κίνα» είναι ο τίτλος ανάλυσης στις οικονομικές σελίδες της Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ), η οποία απηχεί τα συμπεράσματα του 17ου Οικονομικού Φόρουμ Ασίας-Ειρηνικού για τη Γερμανική Οικονομία, που έγινε πρόσφατα στη Σιγκαπούρη. Στην εκδήλωση αυτή, επισημαίνει ο αρθρογράφος, «μικρομεσαίοι επιχειρηματίες επέκριναν την τεράστια εξάρτηση ολίγων γερμανικών πολυεθνικών ομίλων από τις δραστηριότητές τους στην Κίνα. (...) 'Αλίμονο, εάν συμβεί το ακραίο σενάριο', λέει ένας από αυτούς, υπονοώντας μία επίθεση της Κίνας στην Ταϊβάν. Μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία είναι σαφές σε όλους εδώ, ότι σε μία τέτοια περίπτωση η Γερμανία θα αντιμετώπιζε πολύ σοβαρότερα προβλήματα από τις υψηλές τιμές του φυσικού αερίου. Πιθανές κυρώσεις εναντίον της Κίνας θα επέφεραν στη Γερμανία μεγαλύτερο πλήγμα από τις αντίστοιχες κυρώσεις κατά της Ρωσίας». 

Γιάννης Παπαδημητρίου