Αραβική άνοιξη και γερμανική οικονομία

Ο αραβικός κόσμος προσφέρει τεράστιες ευκαιρίες για επενδύσεις, εκτιμά ο Αμντουλαζίζ αλ Μικχλάφι, γενικός γραμματέας του αραβογερμανικού βιομηχανικού επιμελητηρίου Ghorfa. Μετά την αραβική άνοιξη, όπως λέει, επικοινώνησαν μαζί του πολλές γερμανικές επιχειρήσεις, θέλοντας να μάθουν τι σημαίνουν οι εξεγέρσεις και η διαδικασία εκδημοκρατισμού για τις δυνατότητες επιχειρηματικής δραστηριοποίησής τους στις μετεπαναστατικές χώρες.

«Στις αλλαγές αυτές βλέπουμε τεράστιες ευκαιρίες για την γερμανική οικονομία. Το διαπιστώνω και στο εμπορικό επιμελητήριο. Η προωθούμενη μεγαλύτερη διαφάνεια ωφελεί τη γερμανική οικονομία η οποία άλλωστε στηρίζει τη δράση της στον ανταγωνισμό, τη διαφάνεια και στο κράτος δικαίου».

Τρίπολη, Τύνιδα, Κάιρο. Λίγες μόνον ώρες πτήσης χωρίζουν τους δυνητικούς επενδυτές από τις μητροπόλεις της αραβικής άνοιξης αλλά και τις περισσότερες αραβικές χώρες. Ο πληθυσμός στις χώρες αυτές αυξάνεται γοργά και οι ανάγκες επενδύσεων στις υποδομές και την εκπαίδευση είναι τεράστιες. Για τη Γερμανία είναι ένας σχετικά κοντινός οικονομικός χώρος που προσφέρει πολύ μεγάλες ευκαιρίες λέει ο Αμντουλασίζ αλ Μικχλάφι:

«Τα τελευταία δέκα χρόνια οι εμπορικές συναλλαγές με τις αραβικές χώρες έχουν διπλασιαστεί. Σε παγκόσμιο επίπεδο οι εξαγωγές αυξήθηκαν το 2012 κατά 4 με 5 %. Στον αραβικό κόσμο το αντίστοιχο ποσοστό βρίσκεται στο 22 %. Πρόκειται για έναν χώρο που έχει μια ιδιαίτερη δυναμική και όπου η γερμανική οικονομία χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης».

Εκ πρώτης όψεως τα όσα περιγράφει ο ειδικός είναι όντως εντυπωσιακά. Μια προσεκτικότερη ματιά στους αριθμούς ωστόσο δείχνει μια τελείως διαφορετική εικόνα: το 70 % των εμπορικών συναλλαγών αφορά τις χώρες του Περσικού Κόλπου.

Επιφυλακτικές οι γερμανικές επιχειρήσεις

Ο Φέλιξ Νόιγκαρντ, από το Γερμανικό Βιομηχανικό και Εμπορικό Επιμελητήριο, είναι αρκετά επιφυλακτικός όσον αφορά τη δραστηριοποίηση γερμανικών επιχειρήσεων στον αραβικό κόσμο: «Όσο θετικά κι αν αξιολογούμε την εκεί πολιτική αλλαγή εδώ στη Γερμανία, αυτή δεν συνεπάγεται αυτομάτως και μια αντίστοιχη οικονομική ανάπτυξη. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να δημιουργηθεί το κατάλληλο επενδυτικό πλαίσιο».

Σε στάση αναμονής λοιπόν η γερμανική οικονομία, κυρίως δε οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, όπως λέει ο κ. Νόιγκαρντ: «Οι επιχειρήσεις που βρίσκονται ήδη εκεί, στην Τυνησία για παράδειγμα είναι περί τις 300, θα παραμείνουν εκεί. Αυτές εξακολουθούν να πιστεύουν στις εκεί δυνατότητες και αυτό είναι αναμφίβολα θετικό. Από την άλλη όμως δεν έρχονται νέες επενδύσεις καθώς υπάρχει μεγάλη ανασφάλεια για το τι θα φέρει το μέλλον».

Όπως εξηγεί και ο οικονομικός αναλυτής Γιούργκεν Χογκρέφε: «Υπήρχαν προσδοκίες, αλλά κατά 90 % διαψεύστηκαν. Η αλλαγή σε χώρες όπως την Τυνησία και την Αίγυπτο σημαίνουν καταρχήν μια φάση ανασφάλειας, επαναπροσανατολισμού και δυσκολίας λήψης αποφάσεων. Πολλές επιχειρήσεις, κυρίως μικρομεσαίες, εγκατέλειψαν τις χώρες αυτές καθώς δεν υπάρχει η δυνατότητα ή και η βούληση για τη λήψη αποφάσεων».

Η διστακτικότητα των γερμανικών επιχειρήσεων είναι αναμφίβολα δικαιολογημένη. Ο ειδικός ωστόσο προειδοποιεί για τις συνέπειες του εντεινόμενου αμερικανικού και ασιατικού ανταγωνισμού, που αναμένεται να ενισχύσουν την παρουσία τους στις αραβικές χώρες.

Heiner Kiesel / Κώστας Συμεωνίδης

Υπεύθ. σύνταξης: Σταμάτης Ασημένιος